Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
Logo DBNL Ga naar de homepage
Logo DBNL

Hoofdmenu

  • Literatuur & taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • Collectie e-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Periode
    • Middeleeuwen
    • Periode 1550-1700
    • Achttiende eeuw
    • Negentiende eeuw
    • Twintigste eeuw
    • Eenentwintigste eeuw
De Hollandsche Lelie. Jaargang 19 (1905-1906)

Informatie terzijde

Titelpagina van De Hollandsche Lelie. Jaargang 19
Afbeelding van De Hollandsche Lelie. Jaargang 19Toon afbeelding van titelpagina van De Hollandsche Lelie. Jaargang 19

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave

Downloads

PDF van tekst (9.70 MB)

Scans (102.45 MB)

ebook (6.51 MB)

XML (4.20 MB)

tekstbestand






Genre

proza
poëzie

Subgenre

tijdschrift / jaarboek


© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

De Hollandsche Lelie. Jaargang 19

(1905-1906)– [tijdschrift] Hollandsche Lelie, De–rechtenstatus Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd

Vorige Volgende

Een mooi plekje door Louise.

De lentemaand is er en de lente is in aantocht. En met de blijde gevoelens, die de herlevende natuur bij ons opwekt, komen ook langzamerhand de lust en de plannen tot een uitstapje in vacantie of zomerverlof.

Hoe verschillend zijn de plannen en hoe ver loopen de verlangens uiteen.

Zwitserland is nog altijd het land van belofte voor zoo menigen bewoner der lage landen aan de zee, terwijl ook sedert de laatste jaren Noorwegen met zijne fjorden en scheren, met zijne rotsen en gletschers, met zijne in kleurschakeering schitterende wateren, meer en meer Nederlanders tot zich trekt.

Doch menigeen heeft bescheidener wenschen en zoekt het niet zoo ver van huis. Immers: ‘das GUite liegt so nah.’

Een prettig pension in Gelderlands dreven of wel een klein uitstapje over de grenzen van het vaderland, ook dat heeft veel aantrekkelijks en bekoorlijks.

Verscheidene plaatsjes in Duitschland hebben onder ons, Hollanders, reeds een' goeden naam verworven en menige bergstreek kan op schilderachtig gelegene dorpjes of stadjes bogen, waar het aantal onzer landgenooten van jaar tot jaar toeneemt.

Een plaatsje is er, dat nog steeds te weinig bekend is, waarheen nog slechts weinige Nederlanders hunne schreden richtten, al draagt het ook eenen naam, die hen allen dierbaar is.

Want wie is er onder ons, die Arolsen niet kent, de vaderstad onzer geliefde Koningin-Moeder?

En toch hoe weinigen kennen het anders, dan bij naam, ja velen zouden zelfs niet weten hoe er te moeten komen.

Langen tijd in afzondering gehouden door de algeheele afwezigheid van spoorlijnen, heeft Waldeck sedert enkele jaren verband met de groote verkeerswegen door middel van eene zoogenaamde ‘Kleinbahn.’

Wanneer men over Oberhausen en Hagen reizende, door het overschoone Ruhrdal, meer en meer Cassel nadert, komt men al spoedig aan het oude stadje Warburg. De bergen langs de Ruhr en hare zijrivieren heeft men verlaten, het landschap is meer vlak geworden; in de verte verheft zich nog de eigenaardig gevormde Desenberg met zijne ruïne te midden van de vlakte.

Te Warburg nu, stapt men uit en heeft daar de aansluiting met de lijn naar Marburg, aan welke lijn ook de hoofdstad van het vorstendom Waldeck is gelegen.

Bevond men zich zooeven nog in den sneltrein naar Cassel, thans schuift de trein slechts langzaam voort door het landschap, dat een geheel ander aanzien verkrijgt. Akkerland en bouwland omgeven de landelijke stadjes, waar men telkens stilhoudt en die met hunne roode daken er zoo geheel anders uitzien, dan de plaatsjes in het Ruhrgebied.

Eenigszins teleurgesteld kijkt men nu eens links dan rechts uit het portiervenster; steeds belt en schuift de trein langzaam voort en het landschap krijgt steeds minder bekoorlijkheid.

Al weer een station: Külte-Wetterburg!

Andermaal staart men op roode daken en een armelijk uitziend stadje, doch er komt een weinig meer teekening in de streek.

Nog eens houdt de trein stil en verrast ziet men zich te midden van heuvels en bosschen.

Station Fischhaus ligt waarlijk schilderachtig.

Nu volgt Arolsen en men stapt uit op de plaats van bestemming, doch van de stad zelve is nog niets te bespeuren. Het hotelrijtuigje van ‘Fürstenhof’ brengt u echter spoedig door eene bergopgaande lindenallée in het vriendelijk op een plateau gelegen stadje.

[pagina 667]
[p. 667]

Onderweg’, rechts en links uitkijkende, ziet men golvende lanen, bergen en bosschen, die het kleine Arolsen naar alle richtingen omgeven.

Weldra rijdt men het plaatsje binnen. Eene breede, rechte straat met groote, ruime, ouderwetsche huizen en eenvoudige winkels, die bijna alle met het opschrift ‘Hoflieferant’ prijken, vormt in het midden een plein, waarop de groote ‘Evangelische’ kerk staat, die een' eenigszins plompen indruk maakt.

Verder de straat vervolgende, bereikt men het fraaie park, waarin het indrukwekkend mooie slot van den vorst van Waldeck is gelegen en dat met den voorgevel naar de parkzijde is gekeerd.

Daar tegenover ligt het verblijf der vorstinweduwe, waar de tweede echtgenoote van vorst Georg Victor met haren jeugdigen zoon resideert.

Nog eene laan en spoedig bevindt men zich voor het fraaie hotel Fürstenhof, dat met de vele vensters en de mooie witte zuilengaanderij een' bijzonder goeden indruk maakt.

De vriendelijke hotelhouder Hartwig Brenker, die met zijne vrouw en het personeel, de voorkomendheid en hulpvaardigheid zelf is, heeft u spoedig geholpen aan eene prettige kamer, terwijl de prijzen veel geringer zijn, dan men in dit mooie hotel zou verwachten.

Met volledig pension bedraagt deze op de eerste etage 4½ Mark, op de tweede verdieping slechts 4 Mark per persoon en per dag.

Alle vertrekken zijn ruim en frisch, aangenaam en geriefelijk gemeubeld, van electrisch licht voorzien en vooral die op de tweede etage hebben een prachtig uitzicht, uren ver.

Waarlijk eenig mooi is de ligging van dit aangenaam hotel. Onmiddelijk leiden prachtige, breede lanen van zware kastanjes, fraaie lindeboomen en eeuwen-oude eiken naar de beuken - en dennenbosschen, die zeer uitgestrekt zijn.

Men is er geheel buiten en zoo vrij mogelijk. Ontbijt en namiddagkoffie gebruikt men onder de zuilengaanderij, welke aan drie zijden het hotel omgeeft; het smakelijk en goed klaar gemaakt middagmaal in eene prettige, luchtige eetzaal, waar ook de avondmaaltijd wordt genuttigd.

De ligging van Arolsen is bijzonder gunstig. Op eene hoogte van 285 Meter boven de oppervlakte der zee gelegen, is de lucht er zuiver en onbesmet, terwijl er zich in 't geheel geene fabrieken bevinden. De uitgestrekte bosschen bieden ruimschoots gelegenheid tot wandelen, vooral voor hen, wien het klimmen moeilijk valt, terwijl tal van banken op allerlei mooie punten aanwezig zijn.

Zij, die van groote wandelingen houden, vinden in Arolsen een heerlijk punt van uitgang.

Naar het Westen, Noorden en Zuiden is het van gebergte omgeven, overdekt met uitgestrekte bosschen en doorsneden door de lieflijkste dalen. Uren ver kan men die tochten uitstrekken, altijd weer in andere richting en met tal van mooie punten, vanwaar men de heerlijkste uitzichten heeft.

Slechts twintig minuten van het hotel, ligt het idyllische ‘Fischhaus.’ Dit is het geliefkoosde plekje van Arolsens bewoners, dat men langs verschillende wegen kan bereiken.

Nu en dan is daar een concert, door de militaire kapel gegeven. Dan ziet men tal van wandelaars in den namiddag zich daarheen begeven om er de koffie te gaan gebruiken. Als eene bijzondere lekkernij gelden de wafels, die daar worden gebakken en die op zulke dagen in massa worden verorberd.

Arolsen zelf heeft, behalve de geriefelijkheden, die eene kleine residentie aanbiedt, nog allerlei belangrijks aan te wijzen. Als geboorteplaats van den beroemden beeldhouwer Christiaan Daniël Rauch, die de zoon was van een' eenvoudigen lakei, vindt men in het slot en in de protestantsche kerk verschillende beelden, door hem vervaardigd. Voor zijn geboortehuis, in de Rauchstrasse staat zijn borstbeeld op een voetstuk.

Ook Wilhelm von Kaulbach, een van Duitschlands grootste schilders, was Arolser van geboorte.

Het slot maakt een grootschen indruk en bevat zeer vele bezienswaardigheden op allerlei gebied, ook eenige uitgebreide verzamelingen, door verschillende vorsten bijeengebracht, terwijl de ligging en het uitzicht van daar naar alle zijden, waarlijk prachtig mag worden genoemd.

De vorstelijke familie is bijzonder populair. Dit bemerkt men al spoedig als men eens met de bewoners spreekt. Het Waldecksche volk is vriendelijk en goedhartig. Armoede kent men er niet, ieder heeft zijn eigen huisje met een stukje grond en het dagelijksch brood, hoe eenvoudig ook.

[pagina 668]
[p. 668]

Praat men eens met de menschen en hooren zij, dat men uit Nederland komt, dan verneemt men allerlei verhalen en vriendelijke trekjes uit de jeugd der Koningin-Moeder, die eene der liefste was van alle Waldecksche prinsessen en die zich, evenals alle leden van het vorstenhuis, dikwijls persoonlijk om de nooden der bevolking bekommerde.

Zooals gezegd, wordt Arolsen nog weinig door onze landgenooten bezocht.

Toch is het een uitgezocht plekje om in den zomer eenige weken door te brengen en voor hen, die een rustig verblijf zoeken in eene gezonde en mooie bergstreek met heerlijke bosschen, een in alle opzichten aangenaam en daarbij niet te duur hotel, is Arolsen ten volle aan te bevelen.


Vorige Volgende

Footer navigatie

Logo DBNL Logo DBNL

Over DBNL

  • Wat is DBNL?
  • Over ons
  • Selectie- en editieverantwoording

Voor gebruikers

  • Gebruiksvoorwaarden/Terms of Use
  • Informatie voor rechthebbenden
  • Disclaimer
  • Privacy
  • Toegankelijkheid

Contact

  • Contactformulier
  • Veelgestelde vragen
  • Vacatures
Logo DBNL

Partners

Ga naar kb.nl logo KB
Ga naar taalunie.org logo TaalUnie
Ga naar vlaamse-erfgoedbibliotheken.be logo Vlaamse Erfgoedbibliotheken