De Hollandsche Lelie. Jaargang 27

Gedachtenwisselingen.
(Buiten verantwoordelijkheid der Redactie).

I.
Aan mevrouw Gerda v.d. Horst- van Doorn.

Ik moet U mijn hulde en instemming brengen met het hoofdartikel door U geschreven,^*) doch een paar zinnen kunnen mij niet overtuigen. U schrijft o.a. ‘En in beiden is teleurstelling geboren.

‘Omdat onze natuur verkracht is geworden. Omdat men aan onze òpbloeiende lijven een misdaad heeft gepleegd.’

Ik, voor mij, geloof dat 't ergens anders in zit.

Gesteld, men is getrouwd en men sympathiseert geestelijk heel goed, dan kan men lichamelijk toch niet goed bij elkaar passen. Ik geloof, dat 't dan ook een zuiver lichamelijke quaestie is, dat beiden zich niet bevredigd voelen. Ik ben 't heelemaal met U eens, dat er veel vrouwen zijn, die onvermogend bleken, om het innigste-éénzijn te doorleven. Voor een man is dat een heel andere quaestie, aangezien de werking van de natuur in hem een heel andere is dan bij de vrouw. En daarom ben ik 't zoo met U eens, dat de huwelijksband onzedelijk is; al 't mooie in je gaat te niet....

C. ARNTZENIUS.

*) Zie Lelie van 11 Juni ll. Hoofdartikel, getiteld: Liefde.

[p. 14]

II.

(Ingezonden naar aanleiding van het Hoofdartikel: Liefde, door mevrouw van der Horst - van Doorn.)^*)

*) Zie Holl. Lelie van 11 Juni ll.

Man of Vrouw?

Een engel Gods sprak:

Man! Ziedaar een klank vol kracht en gloed, die vrouwenziel ontvlamt, die gezonken moed opheft tot daden van dapperheid.

Man! woord vol rijken en schoonen inhoud: flinkheid, durf, daad, trouw, zelfstandigheid.

Wie man is, is koning, heer, machthebber.

Wie man is, denkt, durft, doet, schept.

Wie man is, is iemand!

Fierheid, als bewustheid van kunnen en willen, straalt van zijn indrukwekkend schoon gelaat, waarop God zijn stempel heeft gedrukt.

Teeder medelijden gevoelend met het zwakke en gebrekkige, het lijden, de droefheid, de smart; een oneindige liefde koesterend voor de vrouw, geschapen om het hoogste genot, der voortbrenging, met hem te deelen, beschouwt en eert hij de mannin als zijn evenwaardige, als de noodzakelijke en natuurlijke aanvulling van zijn wezen, beschermt het kind, geeft den arme, lenigt de smart, verzacht het lijden, verzoet den zwaren arbeid, behoedt het leven en lot van het van hem afhankelijke dier, is onuitputtelijk in het uitdenken en toepassen van middelen om het leven van al 't geschapene te veredelen en te verheerlijken.

Man te zijn: ziedaar de schoonste roeping!

* _* *

Maar vrouw te zijn: den man te raden, te leiden, te helpen, te steunen, te troosten; vrouw te zijn: te gevoelen en te ervaren dat men den koning der schepping kan kneden als was; vrouw, door de natuur bestemd om al het edele, goede en schoone in den man tot ontwikkeling en uitbreiding te brengen, de ziel, de kern, de oorzaak, het doel te zijn van al 't geen hij denkt en doet, werkt en schept; vrouw: zoo zwak en teer en toch door het vrouwelijke zoo machtig en allesbeheerschend; vrouw: bestemd voor 't zalige moederschap; vrouw te zijn, dat is: door het gevoel in alle dingen het juiste weten te onderscheiden en te kiezen, de verrukkelijke kweekster van al 't schoone en heerlijke, geheel opoffering en zelfverzaking. - Ziedaar toch een voorrecht, dat het man-zijn evenaart!

En ik verheug mij engel te zijn, omdat ik niet zou weten welk van beiden ik 't liefst zou zijn.

C. GROUSTRA.

III.
Aan alle ware christenen, naam-christenen en dogma-belijders.

De Neerbosch-scheurkalender brengt voor heden (9 Juni 1913) met het tekstwoord: ‘De rechtvaardige kent het leven van zijn beest, maar de barmhartigheden der goddeloozen zijn wreed’ (Spr. 12:10), deze toepassing, den dierenhaters en martelaars aanbevolen. ‘Ofschoon niet alle dierenvrienden en -beschermers rechtvaardigen kunnen genoemd worden, in den zin der H. Schrift, zijn toch zeker alle rechtvaardigen ook vrienden en beschermers van het gedierte; niet alleen van hun eigen vee, uit eigenbelang, maar van alle dieren, behalve van die waartegen de strijd noodzakelijk is. God heeft ons de heerschappij over de dieren opgedragen. Gelijk nu een goede koning goed is voor zijne onderdanen, zoo is een goed christen ook goed voor het dier. Maar goed zijn voor de dieren en hard en onrechtvaardig voor de menschen, dat is wreede, goddelooze barmhartigheid.’

Dat is een practisch woord, en kan vrucht dragen, want de Neerbosch-scheurkalender bereikt duizenden, en het is een bewijs, dat de dierenliefde in het ‘Weeshuis’ gepredikt wordt.

Mijns inziens moet men het van de kinderen hebben; en als zij groot zijn en families vormen, weer van hun kinderen; daarom verheugt het mij, dat de dierenliefde in die inrichting hoog wordt gehouden.

Het zij eervol vermeld.

De Bilt, bij Utr.

‘Kouwenhoven’

9/6 1913. A.J. SERVAAS VAN ROOIJEN.