't Hoorns vermaeck'lijck treck-schuytje

Armen-troost voor Armerdorp.

Armerdorpje dat voor desen
Was in Hollandt wel bekent
(Zoo men seit, en niet kan lesen)
Is u eere nu geschent?

[p. 38]

 

Is u name gants verduistert,

 

Uwe roem geheel verdooft,

 

Uwe pracht en prael gekluistert

 

En van hare glans berooft?

 

 

 

Is 't dat u geburen spotten,

 

En van uwe grensen vlien:

 

Datse seggen: Verkens-kotten

 

Zijnder, en niet meer te sien?

 

 

 

Weest noch even weltevreden,

 

En houd altijt goede moet,

 

Denkende, ik heb geleden

 

Dat een ander lijden moet.

 

 

 

Dorpen, Steden, hoe bepeerelt

[p. 39]

 

Met Yvoor en Marmor-steen,

 

(Ja 't gebouw der gantsche Weerelt

 

Moeten eenmael storten heen.

 

 

 

Nijt en spijt alleen te lijden

 

Is voorwaer geen kleine saek,

 

Maer met andere te strijden

 

In de kruis-baen, is vermaek.

 

 

 

Wel dan, Roomen is gevallen,

 

Enkelhuizen plat gebrant:

 

Maer nu zijn weêr beider wallen

 

In een vry veel beter stant.

 

 

 

Nu zijn weder beider daken

 

Verre buiten ons gesicht

[p. 40]

 

Opgestegen, ja genaken

 

't Ongenaekbre sterren-licht.

 

 

 

Zoo kan 't ook met u geschieden

 

Armerdorp, kleine plaets:

 

Laet vry spotten domme lieden,

 

Maer gy, teikent dese kaets.