Jongens-spelen

met XII gekleurde platen

[p. t.o. 25]

[p. 25]

Het knikkeren.

Jonas en andries waren een paar opregte schoolvrienden; altijd hielpen en onderrigtten zij elkander, en, als de leeruren voorbij waren, hadden zij veel vermaak, wanneer zij zamen nog een uurtje mogten knikkeren of schoffelen, ten minste in den zomer, als de grond droog en hard was, want in het najaar en 's winters ging dit in modder en in sneeuw niet aan. Zoo zag ik op een' zomerschen namiddag hen eens zamen knikkeren, en de vergenoedheid der beide jongens bij dit spel, waarbij anderen zoo veel schreeuwen en kra-

[p. 26]

keelen, beviel mij zoodanig, dat ik hen afteekende, en thans hier onder uwe oogen breng. Hier ziet gij beide jongens drok bezig met knikkeren. De knikker van jonas ligt reeds stil, en andries is voornemens den zijnen tegen den steen te spatten, om dien van zijn' makker voorbij te komen. Jonas staat vol verwachting, of andries zijn oogmerk zal bereiken. Zoo als ik zeide, deze jongens waren altijd vreedzaam en vergenoegd, en dit maakt zelfs het eenvoudigste spel aangenaam.

Als zij lang genoeg geknikkerd en nog een weinig tijd hadden eer het leeren weder aanving, toonden zij om strijd hunne vaardigheid in