Karel ende Elegast

verantwoording

 

gebruikt exemplaar

Voor de digitale editie van Karel ende Elegast in de dbnl is gebruik gemaakt van de Cd-rom Middelnederlands die in 1998 werd uitgebracht door het Instituut voor Nederlandse Lexicologie.

 

algemene opmerkingen

De tekst op de Cd-rom Middelnederlands berust op de uitgave:

A.M. Duinhoven (ed.), Karel ende Elegast. Diplomatische uitgave van de Middelnederlandse teksten en de tekst uit de Karlmeinet-compilatie. Dl. 1. Zwolle, 1969. (Zwolse drukken en herdrukken voor de Maatschappij der Nederlandse Letterkunde te Leiden, nr. 62), p. 16-70.

Op de cd-rom is ook de paginering opgenomen van de uitgave uit 1969; deze paginaverwijzingen zijn hier achterwege gelaten. Wel zijn de verwijzingen naar de foliumnummers en de kolommen in de oorspronkelijke oude druk hier overgenomen.

 Op de Cd-rom Middelnederlands wordt de volgende beschrijving gegeven van de oorspronkelijke bron:

 

‘Bron: 's-Gravenhage, Koninklijke Bibliotheek, Oude druk 169 G 63

Datum: 1486-1488

Omvang: 1364 verzen

Opm.: 26 bladen; per bladzijde 1 kolom en per kolom 28 regels. Van het laatste blad is 3/5 deel afgescheurd, waardoor de verzen 1356-1372 ontbreken (oorspronkelijk 1381 verzen). Er is ruimte uitgespaard voor 26 lombarden van twee regels hoog (geen representanten); 11 hiervan werden door de rubricator overgeslagen en zijn later door een jongere hand alsnog aangebracht. In de druk ontbreekt een impressum, een opgave van de plaats en het jaar van verschijnen en van de naam van de drukker. Het lettertype waarin de incunabel is gezet, werd gebruikt in drukken die, voorzover bekend, tussen 29 november 1486 en 26 juni 1488 verschenen bij Jacob Jacobsz. van der Meer en bij Christiaen Snellaert. Het is daarom waarschijnlijk dat deze incunabel, waar in de literatuur naar verwezen wordt met “A”, in 1486, 1487 of 1488 van de pers is gekomen. Incunabel A is niet alleen de oudste volledige druk waarover we beschikken, maar ook de minst gemoderniseerde. De afwijkingen t.o.v. de overgeleverde codexfragmenten zijn vrij gering, zodat A, al is het een jonge bron, niet minder betrouwbaar lijkt dan de 100 jaar oudere handschriften. Opvallend in redactie A is het grote aantal onvolkomen rijmen (zie voor deze gegevens behalve de editie A.M. Duinhoven: Bijdragen tot reconstructie van de “Karel ende Elegast”. Dl. 1. Assen, 1975. Diss. Utrecht, 61-65)

Status: Diplomatisch

MNW-nr: 172.B.1 (andere editie)

Opm.: Duinhoven heeft gekozen voor een zogenaamde synoptische uitgave in twee delen, waarin de Middelnederlandse teksten van alle bronnen naast elkaar, concorderend, zijn afgedrukt (tezamen met het ripuarisch afschrift uit de Karlmeinetcodex). Behalve een nummering per tekst heeft hij in de buitenmarges een tweede nummering aangebracht ten behoeve van de “concordantie van tekstuitgaven”, welke na de teksten in deel 1 is afgedrukt; deze laatste nummering is hier niet overgenomen. Verder zijn de principes die ten grondslag liggen aan de editie Duinhoven hier zoveel mogelijk gerespecteerd. Dat heeft onder andere tot gevolg dat de 11 lombarden die door een jongere hand zijn aangebracht (zie hiervoor) niet zijn overgenomen; ze zijn vervangen door rechthoekige haken met daartussen een punt (vet weergegeven: “[.]”). Voorts werden de schrijf- en drukfouten binnen de tekst niet gecorrigeerd.’

 

redactionele ingrepen

geen