Den kluchtigen bancket-kramer of 't leven en bedrijf van Frans de Gek

86. Sy sijn niet wijs die wijs syn, maer die men meynt wijs te syn

Een seker prince had een jong edelman in sijn hof welck wel gheleert was maer niet eergierigh of nae groote dinghen staende. Het is gebeurt als den prince eenige officiën^* onder sijne hovelingen uytgedeelt had, dat hy desen jongelinck oock by hem dede komen en alsoo aensprack: ‘Ghy weet wel en 't is alsoo dat ghy om uwes geslachts wil^* seer van my bemint wordt en dat ick u daerom gaerne gevordert sagh. Maer wanneer zult ghy u soo beginnen te dragen^* dat ghy eenig ampt waerdigh schijnen moegt?’ Den jongman antwoorde: ‘Doorluchtigste prins, wanneer het u believen sal.’ ‘Wat doet gy,’ sey den prince, ‘kan ick maken dat ghy wijs zijt of eenige bediening waerdig schijnt?’ ‘Ja,’ antwoorde hy, ‘geeft my maer een ampt gelijck ghy de andere doet. Voorwaer ick sal niet minder wijs schijnen als de anderen en sal alsoo bequaem geacht worden als deselve.’ Den prince met dit antwoort vermaekt zijnde, heeft hem voor een van sijne raetsheeren aengenomen.

* officiën: ambten

* uwes geslachts wil: uw afkomst

* dragen: gedragen