IV. Van Waleweine ende vanden .vy. ridders.
2375[regelnummer]
Daventure seget teser steden,
Alse Walewein was gesceden
Van sinen gesellen, dat hi reet
Herde wide ende herde breet
Dor foreest ende dor lant,
2380[regelnummer]
Dat hi gene aventure vant
Die vertellens werdech ware.
Hi quam tere abdien daer nare,
Daer Galaät den witten scilt nam
Metter roeder crucen. Alsire quam,
2385[regelnummer]
Ende hem vertellet was wel
Ende hi voer na hem tier uren,
Soe datten brachten daventuren
Ter stede daer siec lach Melian,
2390[regelnummer]
Die hem seide van Galaäte dan,
Dat hi nuchtens sciet van hem.
- ‘Ay,’ seide Walewein doe, ‘ic bem
Ongevallech, dat ic niet vinden mach
Den man dien ic soeke nacht ende dach,
2395[regelnummer]
Ende dien ic so na hebbe gewesen!
Geonste mi God noch van desen,
Dat icken noch verhalen mochte,
Ende hem dan mins geselscaps rochte
2400[regelnummer]
Vanden sinen, ic ben des vroet,
Wine scieden niet so varinge.’
Een broder hoerde dese dinge
Ende seide te Waleweine alsoe houde:
‘Here, dat geselscap ne soude
2405[regelnummer]
Niet wel sitten van u tween nu ter tijt,
Want gi een ongetrouwe seriant sijt
Ende een quaet, ende hi es
Alsoe sulc, sijt seker des,
Alse riddere te rechte wesen soude.’
2410[regelnummer]
Walewein seide doe alsoe houde:
‘Bi dat gi segt so donket mi
Dat gi mi kint.’ Doe seidi:
‘Ic kenne u bat dan gi waent.’
- ‘Nadien dat gi mi hebt vermaent.’
2415[regelnummer]
Sprac Walewein toten goeden man,
‘Soe mogedijt mi wel secgen dan
In welken ic ben als gi segt,
Nadien dat gijt op mi legt.’
- ‘In segt u niet,’ seide di goede man;
2420[regelnummer]
‘Gi sulten varingen vinden nochtan
Binnen dat si waren in dese tale
Soe quam Gariët daer binnen,
Dien si ontfingen met minnen.
2425[regelnummer]
Die brodere waren blide tien stonden,
Dat deen hadde den anderen vonden.
Des anders dages namen si orlof
Na die messe ende ruemden thof,
Ende reden daer si in enen pleine
Si ondergroetten hen tien tide,
Ende elc was sanders blide.
Si reden te gadere onder hen drien
Ende qnamen gevaren binnen dien
2435[regelnummer]
Ten castele vanden joncfrouwen naer.
Si quamen opten selven dach daer
Dattie casteel gewonnen was,
Alsemen hier te voren las.
Ende alse die .vij. broders hadden vorsien
2440[regelnummer]
Die drie ridders, si ripen binnen dien
Dapperlike: ‘Laet ons doet slaen:
Si sijn vanden genen, sonder waen,
Daer wi bi onterft sijn.’ Ende daer naer
Lipen si hen sere op al daer.
2445[regelnummer]
Dandere hoetden hen soe daer jegen,
Datter irster joesten waren verslegen
Vanden broders .iij. al doet.
Daer ward die strijt doe herde groet.
Si hadden int inde sulc mesfal,
2450[regelnummer]
Dat si worden verslegen al;
Ende si voren wech tier ure
Darse geleide die aventure,
Ende sine maecten niet haer vard
Ten castele, ten joncfrouwen ward,
2455[regelnummer]
Ende misseden Galaäte daer bi.
Omtrent vespertijt quamen si
Soe dat elc sinen wech daer nam;
Ende Walewein tere hermitagen quam,
Daer hi den hermite singende vant
2460[regelnummer]
Vesperen. Walewein beette te hant
Ende horde die vesperen daer,
Ende bat om herberge daer naer,
Daer hi wel geherberget was.
Ende die hermite bat hem das,
2465[regelnummer]
Dat hi hem seide wie hi ware.
Hi berechtes hem daer nare.
Alst die hermite wiste al plein
Dat was min her Walewein,
Hi seide tot hem alsoe houde,
Sijn wesen. Ende hi begonde
Hem te vertellen daer ter stonde
Exemple van vele goeden dingen,
Alse dinc daertoe wilde bringen,
2475[regelnummer]
Dat hi tote hem biechte sprake:
Na sire macht beraden vort.
Alse Walewein dat hadde verhort
Hi seide te hant: ‘Here, wildi
2480[regelnummer]
Van ere sake vroet maken mi,
Die mi was geseit, ic soude u
Al min wesen ontecken nu.’
- ‘Ja ic,’ antwerde die goede man,
‘Ten besten dat ic mach ende can.’
2485[regelnummer]
Walewein ginc hem vertrecken
| |
Sine biechte ende al ontecken
Daer hi hem mesdadech af kinde;
Ende hi seide heme int inde
Di word di tot hem seide te voren
2490[regelnummer]
Een moenc, als gi mocht horen.
Die hermite vant an hem claer
Dat leden waren wel .xij. jaer
Dat hi niet en sprach (sic) bechte.
Hi seide doe: ‘Gi ward met rechte
2495[regelnummer]
Ongetrouwe seriant geheten
Ende quaet, dat seldi weten;
Gine hebt niet gehouden daerbi
Dordene van ridderscepe, dat gi
Des vians seriant sout wesen dan;
2500[regelnummer]
Ne ware om dat gi vort an
Sout bescermen die heilege kerke,
Ende gi met goeden gewerke
Den trisoer sout wedergeven,
2505[regelnummer]
Die u van hem geleverd was:
Dats die ziele, sijt seker das.
Om dit waerdi ridder gemaect, dat nu
Harde qualijc besteet es an u,
Want gi hebt tot deser ure
2510[regelnummer]
Quaet seriant geweest aldure
Enten viant gedient in u leven,
Ende uwen sceppere begeven,
Ende meer gelegen in onsuverheden
Dan enech riddere opten dach heden.
2515[regelnummer]
Gi moget wel sien, semine trouwe,
Die u quaet seriant hiet ende ongetrouwe,
Dat hi u wel kinde bi desen.
En haddi niet so besondech gewesen
Alse gi sijt, wet al bloet,
2520[regelnummer]
Gine had niet alle geslegen doet
Die .vij. brodere, sonder waen;
Want si souden hebben gedaen
Penitencie van haren sonden,
Daer si in lagen lange stonden.
2525[regelnummer]
Dus dede niet di goede man,
Dise sonder doet slaen verwan.
Ende wet, here, dattie dingen
Nine sijn sonder betekingen,
Dattie .vij. gebrodere embertoe
Inden casteel, dat si namen
Alle die joncfrouwen die daer quamen
Ende hildense gevaen, alsiet las,
Wedert recht so onrecht was.
2535[regelnummer]
Biden castele vanden joncfrouwen
Machmen verstaen, als gi moget scouwen,
Die goede zielen, di waren tonrechte
Besloten inder hellen hechte
Vore die passie ons heren:
2540[regelnummer]
Die .vij. ridders, willic u leren,
Sijn .vij. hoefstonden principale,
Die doe regneerden altemale
Wanter geen recht in was ter ure;
2545[regelnummer]
Ende alse die zielen scieden
Uten lichame vanden lieden
Si voren ter hellen daer naer
Ende bleven besloten daer,
Recht alse die joncfrouwen waren
2550[regelnummer]
Inden casteel besloten, twaren.
Mare die here van hemelrike
Sinde sinen sone in ertrike
Om te loessene die zielen,
Die tot dier tijt inder hellen wilen:
2555[regelnummer]
Dire gelike, als gi moget horen,
Sindi sinen riddere ute vercoren
Met groten eren ten castele,
Daer hi verloeste joncfrouwen vele.’
Alse Walewein dit hadde gehort
2560[regelnummer]
Hine wiste wat secgen vort.
Di broder seide: ‘Wilstu noch begeven
Alhier dijn quade dorper leven,
Daer du lange in heefs gewesen,
Du souts noch sijn bi desen
2565[regelnummer]
Versoent jegen onsen here.
Nieman en es mesdadech so sere,
Op dat hi lude oft stille
Met goder herten, met goeden wille,
Versoect ons heren genadechede,
2570[regelnummer]
Hine machse vinden daer mede.
Penitentie ontfaet te doene.’
Walewein antwerde opt gone,
2575[regelnummer]
Dat hi niet en soude mogen
Penitentic te doene gedogen.
Die goede man seide vort:
‘Om dat gi spraect dit wort
Soe seldi noch van derre joncfrouwen
2580[regelnummer]
Pine hebben, bi mire trouwen,
Ende u broder mede, Gariët,
Salder ombe sijn gevaen met;
Want dese joncfrouwe van hier binnen
Sal u minnen met starker minnen
2585[regelnummer]
Om dat gi die ridders sloget doet;
Ende alsi u niet mach hebben bloet
Salsi uwen broder daerom doen vaen,
Ende salne doen geesselen ende slaen
Om u te toerne in waren saken,
2590[regelnummer]
Ende een graf met sceersen doen maken,
Dat si u sal wanen tonen,
Ende alse gijt siet daer met honen.
Dit verdriet, dit ongeval,
2595[regelnummer]
Des was Walewein tongemake.
Gi sult hier achter al die sake
Wel verstaen ende oec horen,
Alse die aventure comt te voren.
Doe sweech di gode man vort,
2600[regelnummer]
Dat hi nemmee en sprac een wort,
Bedie hi ward wel geware das,
Dat sijn vermanen verloren was.
Des ander dages voer wech Walewein,
Ende hi gemoette op een plein
2605[regelnummer]
Acglavale ende Griflette,
Daer hi hem mede te varne sette.
Si reden te gadere onder hen lieden
Tote vif dagen eer si scieden.
2610[regelnummer]
Ende sal van Lancelote lesen.
|
|
Auteursrechtvrij