Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
Logo DBNL Ga naar de homepage
Logo DBNL

Hoofdmenu

  • Literatuur & taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • Collectie e-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Periode
    • Middeleeuwen
    • Periode 1550-1700
    • Achttiende eeuw
    • Negentiende eeuw
    • Twintigste eeuw
    • Eenentwintigste eeuw
Roman van Lancelot (1846-1849)

Informatie terzijde

Titelpagina van Roman van Lancelot
Afbeelding van Roman van LancelotToon afbeelding van titelpagina van Roman van Lancelot

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave

Downloads

PDF van tekst (8.20 MB)

XML (4.71 MB)

tekstbestand






Genre

poëzie

Subgenre

ridderroman


© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

Roman van Lancelot

(1846-1849)–Anoniem Lanceloet–rechtenstatus Auteursrechtvrij

naar het (eenig-bekende) handschrift der Koninklijke Bibliotheek


Vorige Volgende

IX. Vanden vogle dien Bohort sach, ende hoe hi vacht jegen Briadanne.

 
Alse Bohort was, horic tellen,
6410[regelnummer]
Gesceden van sinen gesellen,
 
Hi reet al toter nonen toe,
 
Ende hi achterhaelde doe
 
Een ouden man, die een esel reet,
 
Met clederen van religione gecleet.
6415[regelnummer]
Hine hadde geselle negene,
 
No knape, ende hi reet allene.
 
Bohort ontboet hem goeden dach;
 
Ende alse hi Bohorde sach
 
Hi ward te hant geware das,
6420[regelnummer]
Dat hi wandelende ridder was.
 
Hi hitene willecome wesen.
 
Bohort vrachde hem na desen:
 
Wanen hi allene quam doe?
 
Die goede man antwerde daertoe:
6425[regelnummer]
‘Ic come van enen minen seriant,
 
Dien ic siec nu ter wilen vant
 
Van ongemake dat hem deert;
 
Ende ic hebbene gevisenteert;
 
Ende hi was [met] mi gewone
6430[regelnummer]
Te gane, daer ic hadde te doene.’
 
Die goede man seide: ‘Wie sidi?’
 
- ‘Ic ben een riddere,’ antwerde hi,
 
‘Ende hebbe ene queste bestaen,
 
Daer ic wel af wilde, sonder waen,
6435[regelnummer]
Dat mi beriede God onse here;
 
Hets die hogeste die noit ere
 
Begonnen was, wetic wale:
 
Hets die queste vanden grale;
 
Bedie die gene diet sal vinden,
6440[regelnummer]
Onse here die sal heme sinden
 
Alse vele eren op enen dach
 
Alse herte wel gepensen mach.’
 
Hi seide: ‘Gi segt waer van desen:
 
Hi sal die gecroenste riddere wesen,
6445[regelnummer]
Ende die warechste van allen
 
Die in die queste nu sijn gevallen.
 
Hine quamer niet in met sonden
 
Besmet alse sijn nu ten stonden
 
Die ongetrouwe sondaren,
6450[regelnummer]
Die in die queste sijn gevaren
 
Sonder te verbeterne haer leven.
 
Die queste dire op es geheven
 
Es Gode te diennen, sonder waen.
 
Hierbi mogedi wel verstaen
6455[regelnummer]
Dat si doen grote dulhede.
 
Si weten wel ende horen mede
 
Datmen hen seget alden dach,
 
Dat nieman te hemele comen mach,
 
Het ne si dat hi hem berecke,
6460[regelnummer]
Ende sine sonden niet en decke,
 
Met biechten: sonder bi desen
 
En mach nieman gesuverd wesen,
 
Bedie men mach altehant
 
Daer mede verjagen den viant.
6465[regelnummer]
Alse die minsce doet hoeftsonde
 
Hi ontfaet den viant ter stonde,
 
Ende als hire in hevet geslegen,
 
Des die liede te vele plegen,
 
Ende hi te biechten gaet,
6470[regelnummer]
Ende sine penitentie ontfaet,
 
Hi jaecht dan ute alte hant
 
Den quaden geest, den viant,
 
Ende herberget dan onsen here,
 
Daer hi af ne comet nembermere.’
6475[regelnummer]
Hi bat Bohorde alsoe houde,
 
Dat hi met hem herbergen soude,
 
Ende hi voer met hem na die dinc,
 
Daer hine herde wel ontfinc;
 
Maer hine gaf hem niet, suldi weten,
6480[regelnummer]
Els dan borre ende broet eten,
 
Ende seide, dat ridders di wouden
 
Gode dinen, eten souden
 
Selke spise, niet grote spisen
 
Die de ridders ten sonden wisen.
6485[regelnummer]
- ‘Nu biddic u,’ sprac di goede man,
 
‘Dat gi gene spise et vort an
 
Dat borre ende broet, tot dien,
 
Dat gi dat grael hebt gesien.’
 
- ‘Wat wetti,’ seide Bohort doe,
6490[regelnummer]
‘Ofter mi staet te comene toe?’
 
Die goede man seide daer nare,
 
Dat hi des wel seker ware,
 
Dat hi een soude wesen van drien,
 
Die dat geluc soude gescien,
6495[regelnummer]
Dat si dat grael vinden souden.
 
- ‘Ic sal mi dan also houden,’
 
Seide Bohort toten goeden man,
 
‘Dat ic niet els sal eten vort an
 
Dan borre ende broet, toter stonden
6500[regelnummer]
Dat wi dat grael hebben vonden.’
 
Des anderdages alsi op was gestaen
 
Quam die goede man tot Bohorde saen,
 
Die hem enen witten roc gaf,
 
Ende dede hem sijn hemde doen af,
6505[regelnummer]
Ende dat hi dien roc drage
 
Naest sire huut alle dage.
 
Ende hi dede den roc an daer
 
Ende ginc in die capelle daernaer,
 
Ende seinde hem, ende ginc tien stonden
6510[regelnummer]
Te biechten van al sinen sonden
[pagina 45]
[p. 45]
 
Toten goeden man, di wonderde das,
 
Dat hi van so goeden levene was.
 
Alse messe geseit hadde die goede man
 
Hi gaf hem onsen here dan,
6515[regelnummer]
Dien hi met devotie ontfinc;
 
Ende hi nam orlof na die dinc.
 
Bohort sciet van hem tier steden
 
Omtrent none, ende quam gereden
 
Daer een groet vogel boven hem vloech doe.
6520[regelnummer]
Alsi lange gevlogen hadde soe
 
Beetti op enen boem daer naer,
 
Daert droge was, ende ginc staen daer.
 
Die boem daer die vogel op stont
 
Was sonder loef ende blat tier stont:
6525[regelnummer]
Ende die vogel hadde gevest
 
Op dien boem enen nest,
 
Daer in waren cleine vogelkine;
 
Dat waren sijns selfs jonskine.
 
Ende hi sat op sine jonge te hant,
6530[regelnummer]
Die hi allegadere doet vant.
 
Hi wonde hem selven sonder vorst
 
Met sinen becke in sine borst,
 
Ende dat bloet liep ut sinen wonden,
 
Ende die dode jonge tien stonden
6535[regelnummer]
Ontfingen allegadere dleven
 
Alsi dat bloet hadden beseven;
 
Ende hi starf selve mettien.
 
Ende alse Bohort dat hadde gesien,
 
Hem hadde wonder van desen,
6540[regelnummer]
Wat tekene het mochte wesen.
 
Hi voer van danen, daer hi vant
 
Enen starken tor te hant.
 
Doen voer hi herbergen daer binnen,
 
Daer hi was ontfaen met minnen.
6545[regelnummer]
Hi vant ene joncfrouwe daer,
 
Die scone was ende oppenbaer;
 
Maer van clederen was si doe
 
Harde armelike berect alsoe.
 
Savons alsi waren geseten
6550[regelnummer]
Tere tafelen ombe eten,
 
Daer bider joncfrouwen sat Bohort,
 
Daer waren gerechten bracht vort
 
Van herten, dat men eten soude.
 
Bohort werd bepenst also houde,
6555[regelnummer]
Dat hi eten soude borne ende broet,
 
Soe dat hi water ontboet
 
Ende maecter soppen in daer nare.
 
Als die joncfrouwe des ward geware
 
Si bat Bohorde alsoe houde,
6560[regelnummer]
Dat hi ander spise eten soude.
 
Hi seide: hine ate binnen den dage
 
Ander spise dan si sage.
 
Sine wilde jegen sinen wille
 
Nemmeer secgen ende bleef stille.
6565[regelnummer]
Daerna alsmen hadde geten
 
Was si bi Bohorde geseten,
 
Daer si van messeliken saken
 
Onderlinge beide spraken.
 
Daer quam een knape in gegaen,
6570[regelnummer]
Die toter vrouwen seide saen:
 
‘Vrouwe, het gaet qualike met u;
 
U suster heeft gewonnen nu
 
Twee uwer bestere castele,
 
Ende daer in verslagen vele,
6575[regelnummer]
Ja, ende alle dire in waren.
 
Ende mochtse, si soude u sonder sparen
 
Onterven van al uwen goede,
 
Gine sijts in sulker hoede,
 
Dat gi vor margen primetijt
6580[regelnummer]
Van enen riddere vorsien sijt,
 
Die u wille vor hare verrechten
 
Ende jegen Briadanne den swerten vechten,
 
Die vanden goede es here.’
 
Die vrouwe ward wenende sere
6585[regelnummer]
Ende seide wel droeffelike:
 
‘Soete here van hemelrike,
 
Waeromme lietti enech lant
 
Oyt comen in mine hant,
 
Ende ic nu dat selve lant sal
6590[regelnummer]
Sonder redene verlisen al!’
 
Bohort vragede daer nare
 
Der vrouwen wat hare ware?
 
Ende si antwerde alsoe houde,
 
Dat sijt hem gerne secgen soude:
6595[regelnummer]
‘Hets waer, dat hilt dit lant
 
Die coninc Amans in sine hant,
 
Ende anders lants vele daertoe,
 
Soedat hi ene vrowe minde doe,
 
Die ouder was dan ic bem.
6600[regelnummer]
Dien tijt dat si was omtrent hem
 
Gaf hi hare in haren handen
 
Die macht van lieden ende van landen;
 
Ende si hief op sonder sparen
 
Costumen die niet goet en waren,
6605[regelnummer]
Ende die jegen recht waren mede,
 
Ende daer bi si sterven dede
 
Vele van des conincs lieden,
 
Die daden doe al haer gebieden;
 
Soe datse die coninc nam hare
6610[regelnummer]
Alsi daer af wiste dat ware,
 
Ende hi gaf mi in handen
 
Al di macht van sinen landen.
 
Ende sider dattie coninc starf
 
Heeft si mi gedaen menechwarf
6615[regelnummer]
In minen lande scade groet,
 
Ende mine liede geslegen doet,
 
Ende wilt mi onterven toe,
 
En si dat ic daer toe gedoe,
 
Dat mi enech riddere berechte
6620[regelnummer]
Ende jegen Briadanne vechte.’
 
Doe vragede Bohort hare,
 
Wie dat die Briadan ware?
 
- ‘Het es een ontsien man, here,
 
Ende van groter starcheit sere.’
6625[regelnummer]
Bohord seide: ‘Soe ombiet dan
 
Uwer suster, dat gi enen man
 
Hebt vonden, die die bataelge
 
Over u wille doen, sonder faelge.’
 
Die vrouwe seide doe harde blide:
6630[regelnummer]
‘Gi quamt mi hier ter goeder tide,
 
Die mi sulc beheet hebt gedaen,
 
Dat gi mi wilt in staden staen.
 
Nu moet u God van hemelrike
 
Daer toe hulpen, alse gewaerlike
6635[regelnummer]
Alse dat onrecht es hare!’
 
- ‘Nu ne sijt in vare,’
 
Seide Behort, ‘alse lange stont
 
Alsic gans ben ende gesont.’
 
Si ontboet haerre suster also houde,
6640[regelnummer]
Dat si opten naesten dach hebben soude
 
Enen riddere te primetide,
 
Die wille comen te stride,
 
Te vechtene jegen Briadanne,
 
Alsoe alse die manne
6645[regelnummer]
Wisen souden vanden lande.
 
Daer was die camp besproken thande.
 
Dien nacht was Bohorde gedaen
 
Grote ere daer binnen, sonder, waen;
 
Ende als hi in die camere quam,
6650[regelnummer]
Een rikelijc bedde hi vernam.
 
Ende hi deetse alle gemene
 
Ute gaen ende bleef allene,
 
Ende dede daer sine bedinge,
 
Ende ginc licgen na die dinge
6655[regelnummer]
Optie eerde, ende leide sijn hoeft
 
Op enen coffer, dies geloeft,
 
Ende bat den here van hemelrike,
 
Dat hi hem holpe alse gewaerlike
 
Alse hi om gerechtechede
6660[regelnummer]
Te vechtene ende om getrouwechede
[pagina 46]
[p. 46]
 
Den camp hadde onderstaen daer;
 
Ende hi ward in slape daer naer.
 
Daer hi in sinen slape lach
 
Dochtem dat hi vor hem sach
6665[regelnummer]
Twee vogle; ende van desen
 
Dochte hem deen al wit wesen,
 
Ende hadde rechte die gedane
 
Na gelike van enen swane.
 
Die ander was sward wonderlike,
6670[regelnummer]
Ende ere crayen gelike;
 
Ende hi was na sire swarthede
 
Utermatene scone mede.
 
Die witte vogel seide: ‘Wilstu mi
 
Dinen ic soude geven di
6675[regelnummer]
Alt goet vander werelt te lone,
 
Ende ic soude di maken also scone
 
Alsic selve nu ter wilen bem.’
 
- ‘Wie sedi? “seide Bohort te hem.
 
Ne siestu niet wie ic bem?” seidi,
6680[regelnummer]
Ic ben wit ende scone, secgic di,
 
Ende scoenre dan du waens.’ Ende Bohort
 
Ne antwerde niet een wort,
 
Ende die vogel sciet van hem daer naer.
 
Doe seide die swarte vogel daer:
6685[regelnummer]
‘Du moets mi margen dinen,’ seidi;
 
‘Ende hebt niet die swertheit van mi
 
Onward; al benic sward, mine swarthede
 
Es beter dan eens anders withede.’
 
Mettien heeft hisc beide verloren.
6690[regelnummer]
Doe quam hem een ander dinc te voren:
 
Hi quam in een groet huus, dat hem dochte
 
Dat wel eene capelle wesen mochte,
 
Daer hi vant sittende enen man
 
Op enen setel, die hadde dan
6695[regelnummer]
Een verrot stic houts ter rechter side,
 
Dat soe cranc was tier tide,
 
Dat met pinen mochte gestaen.
 
Ter luchter siden haddi, sonder waen,
 
Twee lylien, daer die ene hare
6700[regelnummer]
Der andere hilt harde nare,
 
Daer elc anderen tier stede
 
Af wilde nemen haer withede;
 
Maer dattie goede man benam
 
Dattie ene ane die andere nine quam;
6705[regelnummer]
Soe dat quamen onlange daer naer
 
Van beiden den lylien daer
 
Bloesel, daer elc vort brochte
 
Vrucht te vollen, alsem dochte.
 
Alse dit was sprac tot Bohorde
6710[regelnummer]
Die goede man dese worde:
 
‘Ne ware niet dul, di lite comen
 
Te bedroeffenessen dese blomen
 
Om te bescermene dit hout
 
Van vallen, dat verrot es ende out?’
6715[regelnummer]
- ‘Ja hi,’ antwerde Bohort doe,
 
‘Want verrot hout doech nieweren toe,
 
Ende die blomen sijn vele mere
 
Scoenre dan ic waende ere.’
 
- ‘Nu wachti,’ seide die goede man,
6720[regelnummer]
‘Ofti sulke aventuren comen an,
 
Dattu niet en laets bederven
 
Die blomen te gere werven,
 
Om te hulpene daer bi
 
Den houte dat verrot si; bedi
6725[regelnummer]
Comtere te grote hitte an,
 
Dat hout bedervet tehant dan.’
 
Bohort seide dat hi wel omt gone
 
Gedinken soude, waers te doene.
 
Ende hi hadde groet wonder van dien
6730[regelnummer]
Visionen, die hi hadde gesien,
 
Ende si swaerdene daer soe sere,
 
Hine mochte slapen nembermere.
 
Hi seinde hem ende ontbeide te dien
 
Dat hi den dach mochte gesien.
6735[regelnummer]
Ende als hi den dach gesach
 
Stont hi op van daer hi lach,
 
Ende ginc opt bedde liegen doe,
 
Dat nieman soude wanen dat hi soe
 
Al dien nacht hadde gelegen daer.
6740[regelnummer]
Die vrouwe quam tot hem daer naer,
 
Ende leide tere capellen Bohorde,
 
Daer hi den dienst vanden dage horde.
 
Alse dat was gedaen bat si
 
Dat hi en lettel ate daer bi
6745[regelnummer]
Hi soude te sekerre wesen.
 
Bohort antwerde te desen,
 
Dat hi nine ate, sonder faelge,
 
Eer hi gedaen hadde di bataelge.
 
Daerna quamen die kimpen beide
6750[regelnummer]
In enen mersch wel gereide.
 
Men dede die liede sceden daer,
 
Entie ridders onderreden hen daer naer.
 
Si reden al dat si mochten,
 
Soe dat si elc anderen gerochten.
6755[regelnummer]
Aldus si hen daer onderstaken,
 
Dat haerre beider scilde braken,
 
Entie halsberge scorden toe;
 
En waren di speren niet tebroken doe,
 
Si waren bleven beide doet.
6760[regelnummer]
Dat gemoet was so fier ende so goet,
 
Ende si onderhurten hen so heerde,
 
Dat si beide vielen ter eerde.
 
Si sprongen beide op ter vart,
 
Ende elkerlijc trac sijn sward,
6765[regelnummer]
Ende slogen soe ende staken,
 
Dattie scilde te sticken braken.
 
Bohort vant an hem merre were
 
Dan hi hadde gewaent ere;
 
Maer hi wiste wel dat hi int recht was,
6770[regelnummer]
Ende was vele te sekerre das.
 
Hi begonste hem decken daer naer,
 
Ende liet den anderen op hem slaen daer
 
Grote slage, daer hi mede
 
Hem selven vermoyde daer ter stede:
6775[regelnummer]
Als hi gedoecht hadde gnoech,
 
Ende dander sinen adem hoge droech
 
Begonste Bohort dapperlike
 
Op hem lopen, ende dier gelike
 
Oft hi noit binnen dien dage
6780[regelnummer]
Hadde geslegen enege slage;
 
Ende berechtene soe onsochte,
 
Dat hi hem niet verweren mochte.
 
Alse Bohort dat hadde vorsien
 
Hi lach hem vaste an mettien,
6785[regelnummer]
Embertoe ilanc soe mere,
 
Ende dedene tonder soe sere,
 
Dat hi vor sine vote vel daer.
 
Hi troc hem den helm of daer naer
 
Ende slogene metten apple vanden swaerde
6790[regelnummer]
Dat hi daer af bloetde haerde,
 
Ende seide hi soudene doet slaen,
 
Hine liede verwonnen saen.
 
Hi seide doe hi tswaerd sach bloet:
 
‘Om Gode, en slaet mi niet doet,
6795[regelnummer]
Ic sekere u hier ende swere,
 
Dat ic die vrouwe nembermere
 
Orlogen ne sal na desen.’,
 
Ende Bohort liet sijn slaen doen wesen.
 
Ende alse die ander vrouwe sach
6800[regelnummer]
Dat hare kempe verwonnen lach,
 
Si waende onteert sijn ende vloe.
 
Ende alst Bohort sach alsoe,
 
Hi seide toten genen daer nare,
 
Diet lant hadden gehouden van hare,
6805[regelnummer]
Hi soutse alte onteren te hant,
 
Sine ontfingen van hare haer lant
 
Te hans, vander jonger vrouwen dan,
 
Ende worden daer af hare man.
 
Die daer niet wilden doen alsoe
6810[regelnummer]
Waren uten lande gejaget doe.
[pagina 47]
[p. 47]
 
Alse Bohort der vrouwen viande
 
Tonder gedaen hadde inden lande
 
Hi voer wech sere pensende vandien
 
Dat hi in sinen droem hadde gesien,
6815[regelnummer]
Soe dat hi tenen wegescede quam
 
Daer hi twee gewapende ridders vernam,
 
Die leitden sinen broder doe
 
Lyonele, daer hi sach al toe,
 
Op een groet starc ors tien stonden,
6820[regelnummer]
Sine hande op sine borst gebonden,
 
In sijn hemde ende broec al naect,
 
Met dorninen roeden sere mesmaect,
 
Dat hem dbloet te hondert steden
 
Neder liep van sinen leden.
6825[regelnummer]
Ende hi gedoget embertoe vort,
 
Sonder te sprekene enech wort,
 
Al die slage diemen hem gaf,
 
Oft hire niet gevoelt hadde af.
 
Alse Bohort des geware ward
6830[regelnummer]
Ende hi soude varen derward,
 
Ende sinen broder soude bescarmen
 
Hort hi lude ropen: ‘Wacharmen!’
 
Ene joncfrouwe, die hadde groten vaer,
 
Die een riddere brachte gevord daer.
6835[regelnummer]
Ende alsi Bohorde ward geware
 
Si pensde doe dat hi ware
 
Vander queste, ende si riep sere:
 
‘Ic mane u, riddere, live here,
 
Bider trouwen die gi sculdech sijt
6840[regelnummer]
Hem, dies man gi sijt nu ter tijt,
 
Dat gi mi hulpt ofte gi moget,
 
Ende dat gi niet en gedoget
 
Dat mi dese riddere nu vercrachte,
 
Die mi wech vort met machte.’
6845[regelnummer]
Bohort ward soe teberenteert saen,
 
Hine wiste wat irst anegaen;
 
Bedie lite hi sinen broder daer
 
Alsoe wech voren, hi hadde vaer
 
Dat hine vord na dien dage
6850[regelnummer]
Nembermer gesont ne sage,
 
Dat hem sere soude rouwen;
 
Ende en holp hi niet der joncfrouwen,
 
Si verlore hare suverhede
 
Ende worde onteert daer mede
6855[regelnummer]
Bi fauten van hem; ende alte handen
 
Hief hi op daer sine handen
 
Ende seide doe oetmodelike:
 
‘Ay soete here van hemelrike,
 
Wies man ic ben, ic bidde u,
6860[regelnummer]
Dat gi minen broder bescermt nu,
 
Die die twee ridderen hebben bestaen,
 
Dat sine niet te doet ne slaen.’
 
Alse die riddere dat gehorde,
 
Hi rechte hem jegen Behorde,
6865[regelnummer]
Ende hi trac te hant sijn swaerd;
 
Ende Bohort quam met snelre vard
 
Ende dede hem groet ongemac;
 
Want hine dorden lichame stac,
 
Dat hi moeste vallen daer.
6870[regelnummer]
Bohort seide toter joncfrouwen daer naer:
 
‘Gi sijt van desen verloest nu;
 
Wat wildi dat ic vort doe dor u?’
 
- ‘Leitmi,’ seitsi, ‘biddic u sere
 
Daer mi dese riddere nam ere.’
6875[regelnummer]
Hi seide: ‘Ic saelt doen alsoe;’
 
Ende nam des gewons ridders pert doe,
 
Ende settese daer op also houde
 
Ende voretse daer si wesen woude.
 
Ende si seide tot Bohorde saen:
6880[regelnummer]
‘Here gi hebt meer baten gedaen
 
Dan gi waent, mettien dat gi
 
Dus hebt hier bescermt mi.
 
Haddi mi ontfoert, het soude dan
 
Metten live becocht hebben menech man.’
6885[regelnummer]
Bohort vragede hare na desen
 
Wie die riddere hadde gewesen?
 
Si seide: ‘Hi es min rechtswere;
 
Ende in can geweten, here,
 
Hone die viant brachte daer toe,
6890[regelnummer]
Dat hi mi woude vercrachten alsoe.
 
Ende hi sal onteert daer bi wesen,
 
Dat hijt heeft gedaen in desen.’
 
Binnen dat si spraken al dare
 
Quamen daer .xij. ridders gevaren,
6895[regelnummer]
Die blide waren tien stonden,
 
Dat si die joncfrouwe daer vonden,
 
Ende festeerdense doe sere.
 
Si seide: ‘Festeert desen here;
 
Want min neve hadde onteert mi,
6900[regelnummer]
En hadde God gedaen ende hi.’
 
Si noedenne te vaerne met hen.
 
Hi antwerde: ‘God weet, ic ben
 
Soe onmotech, dat ic mach niet
 
Bliven, soe wat mins gesciet,
6905[regelnummer]
Mi lagere an te groet verlies.
 
Ne laet u niet vernoien dies,
 
Dat ic niet en blive met u.
 
Ic bleve gerne, mochtic, nu;
 
Maer ic mochter an verlisen so sere,
6910[regelnummer]
Het soude mi rouwen embermere.’
 
Als hijt hen ontseide soe sere
 
Si bevaelne doe onsen here;
 
Ende Bohort keerde na dien
 
Daer hi sinen broder hadde gesien
6915[regelnummer]
Die ridders leiden daer te voren:
 
Hine mochter niet af verhoren;
 
Soe dat hi gemoette in dien doene
 
Enen man, die sceen van religione,
 
Die gereden quam een sward part.
6920[regelnummer]
Als hi Bohorde geware ward
 
Hi seide: ‘Her riddere, wat soecti?’
 
- ‘Ic soeke minen broder,’ seide hi,
 
‘Dien ic sach twee ridders heden
 
Met roden blouwen ende leden.’
6925[regelnummer]
Die man seide: ‘Bohort, en waendic u
 
Alte drove niet maken nu,
 
Ic soudene hier u togen saen.’
 
Alse Bohort dat hadde verstaen
 
Hi pensde dat hi doet ware,
6930[regelnummer]
Ende weende, ende seide daer nare:
 
‘Ay lieve here, oft hi doet si,
 
Ic biddu dat gine wiset mi:
 
Ic salne mi pinen ter eerden te doene
 
Gelijc dat betaemt eens conincs sone.’
6935[regelnummer]
Hi seide doe: ‘Siettene daer!’
 
Bohort vant licgende daer naer
 
Enen lichame di verslagen was
 
Neuwinge; ende hem dochte das,
 
Dat sijn broeder was; ende daer bi
6940[regelnummer]
Ward hi te hant soe drove, dat hi
 
In onmacht ter eerden sanc,
 
Ende daerin bleef liegende lanc.
 
Alsi spreken mochte hi seide saen:
 
‘Ay live broder, wie heeft dit gedaen?
6945[regelnummer]
Nune werdic blide nembermere,
 
Enne si dat mi die here
 
Vertroeste, die es gewone
 
Te vertroestene alle die gone
 
In hare noet, in hare pine,
6950[regelnummer]
Daer si in gepijnt plegen te sire.
 
Live broder, nadat van ons beden
 
Dat geselscap es gesceden,
 
Soe bevelic dan onsen here
 
Mijn meester te sine mere,
6955[regelnummer]
Ende behoedere in allen vresen.
 
In hebbe nu meer na desen
 
Te pensene om dinc ne gene
 
Dan om mine ziele allene!’
 
Ende hi leide den lichame werde
6960[regelnummer]
Opten hals van sinen perde;
[pagina 48]
[p. 48]
 
Ende hi vrachde oft daer ieweren nare
 
Capelle oft kerchof ware,
 
Daer hi sinen broder ter eerde
 
Doen mochte na sine begeerde?
6965[regelnummer]
Die man leidene daer si quamen
 
Daer si enen groten tor vernamen,
 
Daer ene kerke vore stont,
 
Die out ende woeste was ter stont.
 
Het sceen ene capelle wesen.
6970[regelnummer]
Si namen den lichame na desen
 
Ende dadene op ene tomme staen.
 
Bohort liep al omtrent saen,
 
Ende hi ne vant te gere stede
 
Cruce no wiwater mede,
6975[regelnummer]
Noch teken dat Gode toe behorde.
 
Die man seide tote Bohorde:
 
‘Laet ons varen herbergen tramere
 
Inden tor hier vore, here.
 
Margen alsic hier gekert bem
6980[regelnummer]
Salic messe doen over hem.’
 
Bohort seide: ‘Sidi pries tere dan?’
 
- ‘Jaic,’ antwerde hem die man.
 
- ‘Berecht mi dan, ic bids u van
 
Dat ic in enen droem hebbe gesien,
6985[regelnummer]
Ende van anderen saken, des biddic u,
 
Daer ic in twivele af ben nu.’
 
Doe seidi vanden vogle voren
 
Toten man, diet gerne wilde horen,
 
Dien hi int forest hadde gesien.
6990[regelnummer]
Ende hi telde hem van dien
 
Voglen, dat daer af die een
 
Wit entie ander sward sceen,
 
Ende vanden verrotten houte doe,
 
Ende vanden tween blomen daertoe.
6995[regelnummer]
- ‘Een deel sal te nacht,’ seide hi,
 
‘Van desen dingen gevallen di,
 
Ende een ander deel morgen den dach,
 
Na dien dat ic di secgen mach.
 
Die vogel die di sprac ane
7000[regelnummer]
In gelike van enen swane,
 
Dat betekent ene joncfrouwe
 
Die di mint met goeder trouwe,
 
Ende sal di versoeken cortelike
 
Van minnen herde vriendelike.
7005[regelnummer]
Ende wederseitstu hare, si sal saen
 
Van rouwen sterven, sonder waen.
 
Die swarte vogel bediet die sonden
 
Die du sout doen tien stonden
 
Dattu hare suls ontsecgen
7010[regelnummer]
Dat si di te voren sal lecgen;
 
Want om vrese van Gode,’ seide hi
 
‘Noch bi dogeden die es in di
 
Sone sulstu, lude no stille,
 
Niet laten te doene haren wille;
7015[regelnummer]
Maer du sulles daer ombe laten al,
 
Om datmen di suver heten sal,
 
Ende dattu oec suis daer of
 
Willen hebben der werelt lof.
 
Ende daer sal groet quaet af gescien.
7020[regelnummer]
Lanceloet sal sterven bi dien,
 
Bedie der joncfrouwen mage
 
Sullen doet slaen, sonder sage;
 
Ende du suls van beiden bi desen
 
In derre maniren manslecht wesen
7025[regelnummer]
Alstu oec best van dinen broder,
 
Dijns vader kint ende dire moder,
 
Dien du sages in groter noet,
 
Ende liettene nochtan slaen te doet
 
Om te bescermene tier stont
7030[regelnummer]
Ene joncfrouwe, die di nine bestont.
 
Nu merc in di selven van desen
 
Welc merre scade hadde gewesen,
 
Dat heden der joncfrouwen ware
 
Haer suverheit genomen dare,
7035[regelnummer]
Soe dat dijn broder nu es doet,
 
Die van vromecheiden wel was genoet
 
Den besten riddere van ertrike.
 
Het ware beter, sekerlike,
 
Dat alle die joncfrouwen van desen
7040[regelnummer]
Lande ontsuvert hadden gewesen.’
 
Alse Bohort des mans worde verstoet,
 
Die hi hilt over waerrechtech ende goet,
 
Hine wiste wat doen; ende die man
 
Sprac aldus Bohorde an:
7045[regelnummer]
‘Du heves vanden drome gehort:
 
Besie wel, nu staet an di vort
 
Lanceloets leven ende sine doet.’
 
Bohort antwerde heme al bloet:
 
‘En es gene dinc, in soutse bestaen
7050[regelnummer]
Eric Lancelote liete doet slaen.’
 
Hi seide: ‘Dat soutu saen sien.’
 
Hi leitdene inden tor na dien,
 
Daer hi ridders ende joncfrouwen vant,
 
Dine alle wel onthaelden te hant.
7055[regelnummer]
Ende alse hi ontwapent was
 
Si daden hem bringen, sijt seker das,
 
Enen diren mantel ende rike,
 
Ende dadene sitten chierlike;
 
Ende si daden hem feeste so groet,
7060[regelnummer]
Dat hi den rouwe van sijns broder doet
 
In enen groten dele vergat bi dien.
 
Mettien heeft hi ene joncfrouwe gesien,
 
Die hem soe scone wesen dochte,
 
Dat gene scoenre wesen mochte
7065[regelnummer]
Ende chierliker gecleet daer toe.
 
Een riddere seide tot hem doe:
 
‘Siet hier ene joncfrouwe comen nu,
 
Daer wi mede sijn, secgic u,
 
Die de scoenste vander werelt es,
7070[regelnummer]
Entie rijeste, des sijt gewes,
 
Ende die u gemint heeft mere
 
Dan enege dede noit ere;
 
Ende noit doen wilde in haren sinne
 
Anders mans dan uwe minne;’
7075[regelnummer]
Soe dat hem tescoffirde Bohort
 
Alsi horde des ridders wort.
 
Hi grotese, ende si hem weder,
 
Ende si saten beide gader neder,
 
Soe dat si van messeliken saken
7080[regelnummer]
Onderlinge beide spraken;
 
Ende si versochtene van minnen dan,
 
Want si mindene boven alle man;
 
Ende wilde hi met allen sinne
 
Hare geven sine minne,
7085[regelnummer]
Si souden maken cortelike
 
Den rijesten man van ertrike.
 
Bohort was tescoffirt daer mede,
 
Alse die sine suverhede
 
In gere manieren brake doe,
7090[regelnummer]
Ende wistere wat op antwerden toe.
 
- ‘Ne suldi niet doen,’ seitsi, ‘Bohort
 
Dat ic an u versoeke vort?’
 
Hi seide: ‘En es soe rike vrouwe
 
In die werelt, bi mire trouwe,
7095[regelnummer]
Dies wille ic hier af doen woude:
 
Hets ene dinc dimen nine soude
 
Ane mi versoeken, dat secgic u,
 
In den poente datic ben nu.
 
Mijn broder es heden versiegen doet,
7100[regelnummer]
In weet hoe, des hebbic rouwe groet.’
 
Si seide: ‘En mindic u niet mere
 
Dan man wijf minde noit ere,
 
In hadde u niet versocht des;
 
Want en gene costume en es,
7105[regelnummer]
Dat die wijf versoeken den man,
 
Al mint sine sere nochtan;
 
Maer die grote scoenheide van u
 
Heeft mi hiertoe gedwongen nu,
 
Dat ic u moet bidden dat gi
7110[regelnummer]
Tnacht wilt slapen bi mi.’
[pagina 49]
[p. 49]
 
Hi seide: ‘Wat mins gesciet,
 
Des en salic altoes doen niet.’
 
Ende alsi sinc worde verstont
 
Si toende groten rouwe ter stont;
7115[regelnummer]
Ende alsi hare des bedochte,
 
Dat sine niet verwinnen mochte:
 
‘Gi hebt mi gebracht daer toe,
 
Bi uwen ontsecgene,’ seit si doe,
 
‘Dat ic vor u sal sterven hier thant.’
7120[regelnummer]
Doe nam sine daer metter hant
 
Ende leitdene doe ter dure,
 
Ende seide: ‘Gi sult sien nu ter ure
 
Hoe dat ic hier sterven sal.’
 
Hi bleef daer alsi hem beval.
7125[regelnummer]
Si ginc opten casteel daer nare,
 
Ende .xij. daer met hare;
 
Ende alsi waren comen daer
 
Sprac ene joncfrouwe daer naer,
 
Die Pallada hiet: ‘Ay armen,
7130[regelnummer]
Here, laet u ons ontfarmen,
 
Ende laet onser vrowen wille gescien;
 
Bedie, falgierdi ons van dien,
 
Wi selen ons dan met allen
 
Alle neder laten vallen
7135[regelnummer]
Vore onser vrouwen ogen;
 
Bedie wine mogen niet gedogen
 
Te siene onser vrouwen doet.
 
Ende ic segt u oec al bloet,
 
Laetti ons allen bederven
7140[regelnummer]
Ende om dus cleinen dinc sterven,
 
Dat noit riddere en dede
 
Alsoe grote ongetrouwechede.’
 
Hem ontfarmde sere van desen:
 
Si dochten hem edele wive wesen;
7145[regelnummer]
Niet bedi hine hadde liver dat si
 
Hare zielen verloren dan hi;
 
Ende seide dat altoes van dien
 
Haer wille niet mochte gescien.
 
Alsijt horden si lieten met allen
7150[regelnummer]
Hen allegader nedervallen;
 
Ende als hi dat hadde gesien
 
Hi seinde hem, al gescoffiert van dien.
 
Ende hi horde omtrent hem daer
 
Soe groten luut ende nose daer naer,
7155[regelnummer]
Ofter die duvle vander hellen al
 
Waren, daer was soe groet gescal.
 
Ende hine sach niet van al dien
 
Dat hi daer te voren hadde gesien;
 
Sonder sinc wapine vant hi daer:
7160[regelnummer]
Ende die capelle was niet vor waer,
 
Daer hi wel in waende vor desen
 
Dat sijn broder in doet hadde gewesen.
 
Alse hi dit sach, hi seide te hant:
 
‘Ic wane wel dit was die viant;’
7165[regelnummer]
Ende dat hijt hadde gedaen dat hi
 
Hem wilde distorberen daer bi;
 
Ne mare dat hi van dire dinc
 
Bider macht van onsen here ontginc;
 
Ende hi dancte daer af sere
7170[regelnummer]
God onsen liven here,
 
Dat hine bi sire genadechede
 
Den viant verwinnen dede.
 
Ende daer hi waende te dien stonden
 
Sinen broder doet hebben vonden
7175[regelnummer]
Ne vant hi niet min no mere.
 
Doe was hi blider dan hi was ere,
 
Ende hi wiste wel bidien,
 
Dat al niet was, dat hi hadde gesien.
 
Ende hi wapende hem te hant
7180[regelnummer]
Ende sciet danen vanden viant,
 
Die daer te wandelne plach doe;
 
Ende reet danen embertoe,
 
Dat hi soe verre gereden quam,
 
Daer hi ene witte abdie vernam,
7185[regelnummer]
Daer hi wel ontfaen was om das,
 
Datmen pensde dat hi vander queste was.
 
Hi bat enen broder daer naer,
 
Dat hine soude leiden daer
 
Hi den vroetsten man spreken mochte,
7190[regelnummer]
Die hem daer binnen wesen dochte.
 
Die broder seide also houde
 
Dat hine toten abt leiden soude.
 
Hi leitdene daer hi den abt vant;
 
Ende hi keerde weder te hant.
7195[regelnummer]
Die abt vrachdem wie hi ware?
 
Ende hi berechtes hem daer nare,
 
Ende seide hem vord met allen
 
Hoe hem die dinge waren gevallen.
 
Alse die goede man dat horde
7200[regelnummer]
Hi seide doe tote Bohorde:
 
‘In hadde niet gewaent vor desen
 
Dat enech riddere hadde gewesen,
 
Vander oude alse gi sijt nu,
 
Soe starc, alsic vinde u,
7205[regelnummer]
In die gratie van onsen here.
 
Ine mach u niet tavontmere
 
Beraden van dat gi vraget mi;
 
Nemare mergen ic hope suldi
 
Van mi, soe ic best can, beraden wesen.’
7210[regelnummer]
Ende si scieden dus na desen.
 
Sanderdages quam toten abt Bohort
 
Alse hi messe hadde gehort,
 
Ende hi telde hem van dien,
 
Dat hi in die queste hadde gesien
7215[regelnummer]
Wakende ende slapende mede,
 
Ende bat hem aldaer ter stede,
 
Dat hi hem die betekeningen
 
Seide van allen dien dingen.
 
Die goede man seide hem saen:
7220[regelnummer]
‘Bohort, alse gi had ontfaen
 
Corpus domini, gi vort tier tijt
 
In die queste, daer gi nu in sijt.
 
Gi had onlange gereden,
 
Dat u togede tere steden
7225[regelnummer]
Die soete here van hemelrike
 
Alse in eens vogels gelike.
 
Die vogel op enen boem sat,
 
Die was sonder vrocht ende blat:
 
Hi besach sine vogelkine,
7230[regelnummer]
Die waren sine jongekine;
 
Ende alse hise te doet vant
 
Hi wonde hem selven te hant
 
Metten becke in sine borst,
 
Datter dbloet ut liep sonder vorst,
7235[regelnummer]
Soc dattie vogel starf sonder blijf,
 
Ende sine joncskine ontfingen dlijf.
 
Nu wilstu daeraf berecht wesen
 
Wat betekent mach sijn bi desen.
 
Biden vogle es, sekerlike,
7240[regelnummer]
Betekent onse here van hemelrike,
 
Die den minsche na sine gelike
 
Maecte ende sciep properlike;
 
Ende alse die minsce gesceden was
 
Uten ertschen paradise dor das,
7245[regelnummer]
Dat hi hadde mesdaen, hi quam te hant
 
In die werelt, daer hi die doet in vant;
 
Bedie in die werelt ne was
 
Geen leven, sijt seker das.
 
Die boem sonder vrucht ende blat,
7250[regelnummer]
Daer af saltu verstaen dat
 
Die werelt es betekent bi,
 
Daer niet in was, secgic di,
 
Dan ermoede tallen uren,
 
Ende oec mede quade aventuren.
7255[regelnummer]
Die joncskine, sekerlike,
 
Waren die liede van ertrike,
 
Die alle doe waren verloren
 
Enter hellen waren hier te voren.
 
Ende als die Godssone ten bome quam,
7260[regelnummer]
Dat was als hi anden cruce clam,
[pagina 50]
[p. 50]
 
Ende gesteken was in die side,
 
Datter dbloet ut liep: tier tide
 
Ontfingen die arme [liede] dat leven,
 
Dat hen biden blode was gegeven,
7265[regelnummer]
Ja, die sine werke badden gedaen;
 
Ende hi tracse uter hellen saen,
 
Daer ane droefheit was ende es,
 
Ende ewelike sal sijn, sijts gewes.
 
Dese goetheit dede God dor di
7270[regelnummer]
Teser werelt, ende dore mi,
 
Ende dor alle sondaren.
 
Quam hi hem daer oppenbaren
 
In eens vogels gelikenesse,
 
Om datti ene gedinkenesse
7275[regelnummer]
Dire herten soude comen inne,
 
Te stervene dore sine minne.
 
Daerna leitdi di alte hant
 
Tere vrouwen, die[r] al sijn lant
 
Hadde bevolen die coninc Aman.
7280[regelnummer]
Hort die betekenesse daer an:
 
Aman es die here van hemelrike,
 
Die dus coninc es in ertrike,
 
Daer meer soetheiden es an
 
Dan in enegen eertscen man.
7285[regelnummer]
Ene andere vrouwe, die dat lant
 
Eer hadde gehad in haer hant
 
Orlogede optie vrouwe ter stont.
 
Gi vacht over hare ende verwont.
 
Hord daer af dat beteken nu:
7290[regelnummer]
Onse here hadde getoget u,
 
Dat hi dor u storte sijn bloet;
 
Daerna gaf hi u herte ende moet,
 
Dat gi over die vrowe vacht saen,
 
Daer die heilege kerke bi es verstaen,
7295[regelnummer]
Dats onse gelove, onse kerstenhede.
 
Bider andere vrowen, verstaet mede
 
Den viant, die nacht ende dach
 
Ons orloget waer dat hi mach.
 
Als gi verstont der vrouwen sake.
7300[regelnummer]
Daer si af was tongemake,
 
Gi naemt den camp over di gone.
 
Dat waerdi sculdech te doene
 
Om dat gi Goeds riddere sijt,
 
Ende sijt gehouden talre tijt
7305[regelnummer]
Te bescermene altoes sterke
 
Met uwer macht die heilege kerke.
 
Tot u quam op dien nacht besien
 
Die heilege kerke, ende al om dien
 
In eens droefs wijfs gelike,
7310[regelnummer]
Die u clagede droeffelike
 
Datmen hare onrecht dede
 
Ende nam hare ervechtechede.
 
Sine quam niet gecleet met siden,
 
None togede met den bliden;
7315[regelnummer]
Maer si quam in groter droefheden
 
Ende gecleet met swerten cleden
 
Om den toren die hare kinder
 
Daden merre ende minder;
 
Dat sijn besondechde kerstine,
7320[regelnummer]
Dat haer kinder [sculdech] sijn te sine,
 
Ende gelijc hare moder hare
 
Altoes [sculdech] te houdene waren.
 
Si doen hare altoes pine ende toren;
 
Hier bi quam si di te voren
7325[regelnummer]
In droefs wijfs gelike, dat di
 
Hars ontfermen soude daer bi.
 
Biden vogle, die di sprac ane
 
In die gelike van enen swane,
 
Soe sulstu verstaen den viant.
7330[regelnummer]
Al was hi buten wit, dat verstant,
 
Hi was binnen sward, sonder waen.
 
Hier bi soutu dypocriten verstaen,
 
Die buten goet scinen sere
 
Ende alsoe dinende onsen here;
7335[regelnummer]
Maer binnen sijn si tallen stonden
 
Sward ende vuel van quaden sonden,
 
Daer si te meneger stede
 
Die wereld bedriegen mede.
 
Die vogel die oec quam daer bi,
7340[regelnummer]
Slapende ende wakende vor di,
 
Dat was die viant in sinen done,
 
Die in gelike van religione
 
Tote di quam ende seide al bloet
 
Dattu dinen broder liets slaen doet,
7345[regelnummer]
Daer hi di qualike loech an;
 
Dijn broder es noch levende man.
 
Maer hi seit di daer bi,
 
Om dat hi wilde trecken di
 
Te dulheiden ende te luxuren,
7350[regelnummer]
Om di te bringene te dier uren
 
In hoeftsonden in dier manieren,
 
Om dat hi di wilde doen falgiren
 
Vanden aventuren vanden grale;
 
Ende di verladen daer al te male.
7355[regelnummer]
Nu hevestu dese dinge verstaen,
 
Ende ic sal u secgen saen
 
Vanden verrotten houte, dattu sages,
 
Ende vanden blomen, daer du lages.
 
Die verrotte stoc, sijt seker des,
7360[regelnummer]
Dats dat Lyoneel dijn broder es
 
Sonder doget, ende in genen kere
 
Gene doget hevet in onsen here.
 
Die verrotheide es een tekijn
 
Van vervultheden der sonden sijn,
7365[regelnummer]
Daer hi op hopet nacht ende dach,
 
Daer menne wel bi heten mach
 
Een verrot stic houts, sonder waen.
 
Biden .ij. blomen sulstu verstaen
 
Twee roeden: die ene van dien
7370[regelnummer]
Betekent die riddere jegen wien
 
Gi gisteren vocht ende wondet;
 
Entie joncfrouwe die gi met hem vondet,
 
Die gi bescuddet bi uwer goede,
 
Dat betekent di ander roede.
7375[regelnummer]
Dene blome was der andere naer,
 
Dat was die riddere, die daer
 
Die joncfrouwe wilde vercrichten dan;
 
Maer datse sciet die goede man,
 
Dat was God, die niet gedogen woude
7380[regelnummer]
Datse haer suverheit verlisen soude,
 
Ende bracht u daer, dat si bi u alsoe
 
Haer suverhede behilt doe.
 
Die man seide tot u daer nare,
 
Dattie gene wel dul ware,
7385[regelnummer]
Die die .ij. blomen teneger werven
 
Dor een stic verrot houts liet sterven.
 
Bohort, du daets soe, sonder wanc,
 
Des hi di weet wel groten danc.
 
Du sages oec leiden dinen broder,
7390[regelnummer]
Dijns vader kint ende dire moder;
 
Ende si riep genaden op di,
 
Ende si verwandi daerbi,
 
Dattu hads ontfermechede
 
Op hare ter selver stede,
7395[regelnummer]
Ende du licts naturlike minne
 
Achter bliven, te dinen gewinne,
 
Om die minne van onsen here,
 
Die di dies dankede so sere,
 
Dattie ridders die hadden onder hant
7400[regelnummer]
Doet vielen doe altenant,
 
Die dinen broder leitden tien stonden;
 
Ende u broder ward ontbonden
 
Ende dede sine wapene an,
 
Ende voer in sine queste dan,
7405[regelnummer]
Daer gi cortelike hier nare
 
Af sult horen niemare.
 
Vandien, dattu uten blomen
 
Blade ende vrucht sages comen,
 
Dats [dat] vanden riddere hier naer
7410[regelnummer]
Groet geslechte sal comen daer:
[pagina 51]
[p. 51]
 
Soe saelt vander joncfrouwen na desen.
 
Ende had si ontsuvert gewesen,
 
Si waren beide gelike doet daer bi.
 
Ende al datte belettet gi,
7415[regelnummer]
Daer men u bi mach te hant
 
Wel houden over ons heren seriant.’
 
Bohort seide: ‘Gi hebt mi wel berecht nu.’
 
Die goede man seide: ‘Ic bidde u,
 
Dat gi bid onsen here over mi.’
7420[regelnummer]
Ende nadien soe scieden si,
 
Ende Bohort voer tsire questen ward,
 
Ende gemoette in sine vard
 
Enen knape, dien hi daer nare
 
Vragede doe om niemare.
7425[regelnummer]
Die knape antwerde also houde,
 
Dat opten anderen dach wesen soude
 
Een tornoy vor enen casteel daer;
 
Ende hi wijsdene hem daer naer.
 
- ‘Van wat lieden sal hi wesen?’
7430[regelnummer]
Die knape seide na desen:
 
‘Die vrouwe van desen castele
 
Salre hebben ridders vele,
 
Die selen, hordic visieren,
 
Jegen den grave van Plamen torniren.’
7435[regelnummer]
Hi pensde dat hire bliven woude
 
Oft daer sijn broder iet wesen soude,
 
Oft enech man quame dare,
 
Die hem daer af seide dat ware.
 
Hi reet so verre, dat hi vernam
7440[regelnummer]
Ene hermitage. Als hire quam
 
Vant hi Lyonele sinen broder daer.
 
Hi spranc van sinen perde daer naer,
 
Ende was herde blide tien stonden
 
Dat hi sinen broder hadde vonden.
7445[regelnummer]
Alse Lyonel sinen broeder siet
 
Hi kintene, maer hine verport hem niet,
 
Ende seide: ‘En es bi u niet bleven,
 
Dat ic nine verloes min leven,
 
Daer mi .ij. ridders vorden gebonden
7450[regelnummer]
Ende gine volget mi niet ten stonden,
 
Ende voert ere joncfrouwen te staden staen,
 
Die een riddere hadde gevaen,
 
Ende liet mi in vreseri vander doet.
 
Noit en dede ontrouwe so groet
7455[regelnummer]
Jegen sinen broder enech man.
 
In versekere u nieweren vort an
 
Vander doet nu ter wilen jegen mi,
 
Bedie gi hebbets verdient bedi.’
 
Alse Bohort dat alsoe vernam,
7460[regelnummer]
Dat sijn broder op hem was gram,
 
Hi leide te gadere sine hande
 
Ende bat hem genade te hande;
 
Knilende over sine knien
 
Bat hi hem genade van dien
7465[regelnummer]
Dat hem te hemwaerd was gesciet.
 
Hi seide, hine daets niet.
 
Lyoneel wapende hem ter vard
 
Ende sat daerna op sijn part,
 
Ende hi seide altehant: ‘Bohort,
7470[regelnummer]
Wacht u jegen mi nu vort,
 
Bedie ic sal u doden nu,
 
Magic te boven comen van u;
 
Want gi dongetrouste ridder sijt,
 
Die oit quam teneger tijt
7475[regelnummer]
Van alse goden man als was onse vader,
 
Die ons wan beidegader.
 
Sit op u part, oft ic sal u
 
Doet slaen te voet als gi sijt nu.’
 
Alse Bohort hevet vernomen
7480[regelnummer]
Dat hem te vechtene toe es comen,
 
Hi viel neder echt nadien
 
Anderwerven over sine knien
 
Vore sijns broder perts voete,
 
Ende seide tot hem: ‘Ay soete
7485[regelnummer]
Broder, ic bidde u dat gi
 
Dese mesdaet vergevet mi.
 
Gedinct in uwer herten binnen,
 
Broder, vander groter minnen,
 
Die beide lude ende stillekine
7490[regelnummer]
Tuscen ons tween es sculdech te sine.’
 
Wat dattere Bohort seide toe,
 
En mochte niet dieden doe;
 
Want Lyoneel drogene ter eerde
 
Metter borst van sinen peerde,
7495[regelnummer]
Ende daer hi lach averrecht ter neder
 
Reet hi daer over hem wech ende weder,
 
Soe dat hi in onmacht vel,
 
Ende waende te hant sterven wel
 
Sonder biechte; want hi soe onsochte
7500[regelnummer]
Was berect, dat hi niet op ne mochte.
 
Doe beette Lyoneel ter eerden saen,
 
Ende wilde hem dat hoeft afslaen:
 
Doe quam die hermite gelopen vort,
 
Die haer tale al hadde gehort,
7505[regelnummer]
Ende liet hem vallen op Bohorde,
 
Ende seide doe dese worde;
 
‘Ay edel riddere, hebt genaden
 
Uwes broeder van sinen mesdaden!
 
Sladine doet nu ten stonden,
7510[regelnummer]
Gi sult sterven van sonden.
 
Hi es een die beste ridder die levet.’
 
Lyoneel antwerde gevet:
 
‘Vrient, gine vliet van hem saen
 
Ic sal u selven te doet slaen.’
7515[regelnummer]
Hi seide; ‘Ic hebbe liver dat gi
 
Mi doet slaet dan hem, bedi
 
Het ware merre scade van hem
 
Dan van mi, die een out man bem.’
 
Hi ginc op Bohorde licgen mettien.
7520[regelnummer]
Alse Lyoneel dat hadde vorsien
 
Hi verhief dat swaerd met felheit groet
 
Ende sloech den hermite doet.
 
Ende als hi dat hadde gedaen
 
Trac hi den broder den helm af saen,
7525[regelnummer]
Ende hadde hem thoeft af geslegen,
 
Maer dat doe quam daer jegen
 
Calogrenant ten selven stonden,
 
Een riddere vander tafelronden,
 
Dien God selve sinde dare.
7530[regelnummer]
Ende als hi ward geware
 
Des hermiten die daer doet lach,
 
Hem hads wonder, ende hi sach
 
Dat Lyoneel wilde Bohorde doet slaen,
 
Ende hi beette vanden perde saen,
7535[regelnummer]
Ende trac Lyonele achter ward,
 
Ende vragede hem metter vart
 
Oft hi uten sinne ware,
 
Dat hi doet wilde slaen dare
 
Sinen broder, die es der bester een,
7540[regelnummer]
Die noit die sonne besceen:
 
Dit ne gedogede geen goet man.
 
- ‘Hoe suldine bescudden dan?’
 
Seide Lyoneel tot hem doe.
 
Calogranant antwerder toe:
7545[regelnummer]
‘Eest al in neernst,’ sprac Calogranant,
 
‘Dat gine wilt doet slaen te hant?’
 
- ‘Jaet,’ antwerde Lyoneel daer,
 
Ende begonste hem weder oplopen naer.
 
Ende Calogrenant spranc vort
7550[regelnummer]
Ende seide tote heme dese wort:
 
‘Loepti uwen broder meer op nu,
 
Ic sal selve vechten jegen u.’
 
Alse Lyoneel die tale verstont,
 
Hi sloech op Calogrenante ter stont,
7555[regelnummer]
Ende hi sette hem daer ter were.
 
Si vochten lange ende sere,
 
Dat Bohort bequam daer hi lach.
 
Ende als hi die .ij. vechten sach
 
Hi waser af in anxste groet;
7560[regelnummer]
Bedie worde Lyoneel geslegen doet,
[pagina 52]
[p. 52]
 
Hine worde nembermeer blide;
 
Ende worde Calogrenant op dander side
 
Doet geslegen van Lyonele,
 
Hi soude hebben van dien dele
7565[regelnummer]
Ene ewelike grote scande;
 
Want hi wel wiste ende cande
 
Dat Calogrenant niwer om el
 
Dan om sinen wille in den twest vel.
 
Dus was hi tonpaise om hen beden,
7570[regelnummer]
Ende hadse geerne daer gesceden,
 
Maer hine hadde so vele machten niet,
 
Soe dat hise te scedene liet.
 
Si vochten soe lange ende so sere,
 
Dat Calogrenant nemmermere
7575[regelnummer]
Hem verweren mochte inden strijt.
 
Hi riep op Bohorde tier tijt:
 
‘Bohort, comt hare ende hulpt mi nu
 
Uter vresen daer ic in ben dor u.
 
Gevalt mi dat ic bederve
7580[regelnummer]
Sonder uwe hulpe, ende sterve,
 
Wet wel, datmen u daer af over al
 
Euwelijc lachter spreken sal.’
 
Lyoneel spraker toe te hant:
 
‘En diet u niet, Calogrenant,
7585[regelnummer]
Gi moet sterven van desen swaerde,
 
Daer hem Bohort af vervaerde;
 
Hi weet wel, waerdi doet,
 
Hi sal wesen in vresen groet.’
 
Bohort sinen helm bi hem vant,
7590[regelnummer]
Dien hi op sijn hoeft sette ende bant;
 
Ende hi was drove doe hi sach
 
Dattie hermite daer doet lach.
 
Ende Calogrenant riep anderwerven:
 
‘Bohort, motic dus over u sterven!
7595[regelnummer]
Ic laet mi genogen bedi,
 
Want dore betren man dan gi
 
Sone mochtic niet sterven lichte.’
 
Lyoneel sloech op hem bedichte,
 
Dat hi hem den helm afsloech daer;
7600[regelnummer]
Ende Calogrenant seide daernaer:
 
‘Ay God, here ende vader mijn,
 
In wies dienste ic hebbe gesijn
 
Niet alse gewaerlike alsic vor desen
 
Met rechte soude hebben gewesen,
7605[regelnummer]
Ic biddu oetmodelijc ende sere,
 
Dat gi mi des geont, here,
 
Die rouwe dien ic hier gedoge,
 
Dat hi mi noch wesen moge
 
Te mire zielen behoef lichtenesse
7610[regelnummer]
Tere eweliker behoudenesse!’
 
Ende Lyoneel slogene soe harde,
 
Dat hi doet viel daer ter aerde.
 
Alse Calogrenant doet was
 
Lyoneel hilt hem niet gepait das,
7615[regelnummer]
Hine ginc slaen op Bohorde,
 
Dat hi cume sach ende horde.
 
Ende Bohort, die oetmodich was sere,
 
Seide tote hem: ‘Live here,
 
Ic bidde u dat gi mi wilt tesen tide
7620[regelnummer]
Verlaten nu van desen stride.
 
Doetdi mi oft ic u ten stonden
 
Soe siwi doet in onsen sonden.’
 
Hi seide: ‘Ic sal u doet slaen nu,
 
Magic te boven comen van u.’
7625[regelnummer]
Daerna trac Bohort sijn sward
 
Ende sprac wenende ter vart:
 
‘Ay God, alder werelt behoeder,
 
Oftic jegen minen broder
 
Mi verwere nu ten stonden,
7630[regelnummer]
Ne wrect op mi niet di sonden!’
 
Ende alsi hief om slaen sijn swaerd
 
Hordi ene stemme ropen te hem waerd:
 
‘Bohort, soe wat dat dijns gesciet,
 
En sla op dinen broder niet,
7635[regelnummer]
Bedie du soutene slaen te doet.’
 
Mettien so viel ene blixeme groet
 
Tuscen hen tween, in dire manire
 
Oft ware van enen vire,
 
Daer soe grote vlamme of quamen doe,
7640[regelnummer]
Dat haer scilde besingeden alsoe;
 
Ende si vielen van desen
 
Beide in soe groten vresen,
 
Dat si in onmacht vilen ter stonden.
 
Ende alsi weder op stonden
7645[regelnummer]
Sagen si di eerde al roet
 
Tuscen hen beiden van hitten groet.
 
Ende alse Bohort geware ward
 
Dat sijn broder hadde geen ruward,
 
Hi dankets doe inhertelike
7650[regelnummer]
Den here van hemelrike.
 
Ende daer Bohort lach hi hoerde
 
Ene stemme spreken dese worde:
 
‘Laet dinen broder, ende maec dine vaerd
 
Al sonder letten ter zee waerd,
7655[regelnummer]
Want Perchevael ontbeit dijns daer.’
 
Hi hief op sine hande daer naer
 
Ende seide: ‘Here van hemelrike,
 
Geloeft moetti sijn ewelike,
 
Ende gebenedijt mede, dat gi
7660[regelnummer]
In uwen dienst wilt ropen mi.’
 
Daerna sprac hi anden broder saen:
 
‘Gi hebt quade bederve gedaen,
 
Live broder, nu hier an,
 
Dat gi doet hebt desen goeden man,
7665[regelnummer]
Die onse geselle was, ende daertoe
 
Anden hermite, die gi doet hebt alsoe.
 
Ic bidde u, live broder goet,
 
Dat gise beide ter eerden doet
 
Alsoe alster betaemt mede
7670[regelnummer]
Eer gi rumet dese stede.’
 
- ‘Ne sal u niet dan hiertoe
 
Te doene staen?’ - ‘Neent,’ seidi doe,
 
‘Want ic moet mine vard
 
Maken nu ter zeeward,
7675[regelnummer]
Bedie Perchevael ontbeit mins daer.’
 
Hi sat op sijn paert daernaer
 
Ende reet en wech. Ende snachts saen
 
Daerna hordi ene stemme, sonder waen,
 
Die op hem riep: ‘Stant op, Bohort!’
7680[regelnummer]
Hi stont op ende gereide hem vort,
 
Ende voer al stillekine dane,
 
Dat nieman wiste van sinen ontgane.
 
Ende hi reet toter zee thant,
 
Daer hi een scip gearriviert vant,
7685[regelnummer]
Met witten samite verdect.
 
Hi beette vanden perde ende trect
 
Int scep, ende bevelt hem oetmodelike
 
Onsen here van hemelrike.
 
Ende als hi binnen den scepe was
7690[regelnummer]
Ward hi te hant geware das,
 
Dattie wint int seil quam doe;
 
Ende het voer vorward embertoe,
 
Dattet over die zee vligen sceen.
 
Hi sat op dat scip al in een:
7695[regelnummer]
Het was so donker, dat hi vandien
 
Daer in niet en conde gesien,
 
Ende ginc opten bort liegen
 
Vanden scepe sine bedinge secgen,
 
Daer hem een slaep an quam doe:
7700[regelnummer]
Ende hi sliep toten dage toe.
 
Als hi ontwiec hi ward al dare
 
Eens gewapents ridders geware,
 
Ende hi ward geware das,
 
Dattie riddere Perchevale was.
7705[regelnummer]
Hi was sijns utermaten blide,
 
Ende dreef grote feeste tien tide.
 
Ende alsene Perchevale hadde gesien
 
Hi scoffierde hem al van dien,
 
Ende vragede hem wie hi ware?
7710[regelnummer]
- ‘En kindi mi niet?’ seide Bohort daer nare.
[pagina 53]
[p. 53]
 
- ‘Nenic, here,’ antwerde hi.
 
‘Mi wondert sere hoe dat gi
 
Binnen desen scepe comen sijt,
 
En hevet God niet gedaen nu ter tijt.’
7715[regelnummer]
Ende Bohort doe den helme af dede,
 
Ende doe kindene Perchevale ter stede,
 
Ende was sijns utermaten blide.
 
Bohort telde hem tier tide
 
Hoe hi int scep was comen daer,
7720[regelnummer]
Ende Perchevale seide hem daer naer
 
Sine aventuren met allen,
 
Die hem in die roetse waren gevallen.


Vorige Volgende

Footer navigatie

Logo DBNL Logo DBNL

Over DBNL

  • Wat is DBNL?
  • Over ons
  • Selectie- en editieverantwoording

Voor gebruikers

  • Gebruiksvoorwaarden/Terms of Use
  • Informatie voor rechthebbenden
  • Disclaimer
  • Privacy
  • Toegankelijkheid

Contact

  • Contactformulier
  • Veelgestelde vragen
  • Vacatures
Logo DBNL

Partners

Ga naar kb.nl logo KB
Ga naar taalunie.org logo TaalUnie
Ga naar vlaamse-erfgoedbibliotheken.be logo Vlaamse Erfgoedbibliotheken