Daer was ene comen sonder man
Om haer leen tontfane dan:
Het waren doet moder ende vader:
Dat conincrijc quam op haer algader.
16710[regelnummer]
Doemen ter taflen was geseten
Dede die coninc den riddere weten,
Diemen hiet metter mouwen,
Dat hi diende vor die vrouwen.
Ende daer hi stoet vor die coninginne,
16715[regelnummer]
Die sonder man was comen daer inne,
Doch hare wesen di selve man
Die den ridder metter mouwen an hàer wan,
Soe gelijc was hi den vader.
Om dit soe waende si algader
16720[regelnummer]
Dat haer amijs ware vor waer.
Van vresen viel si in onmacht daer.
Men hiefse op: doe si bequam
Den riddere si te haerward nam
Ende mandene bi sire trouwen dare
16725[regelnummer]
Dat hi haer seide wie hi ware;
Hem souder geen arch af gescien.
Hi antwerde der vrouwen mettien:
‘Vrouwe, in sach nie vader no moder,
Dies ic nie was te vroder;
16730[regelnummer]
Noch mi quam noit soe vord
Dat icker af hadde gehord
Hoe si heten oft wie si sijn;
Maer doen ic was een kindekijn
Om die mate van seven dagen
16735[regelnummer]
Wasic te vondelinge gedragen
In caens u berechten nemmee.’
Hier bi kinde die vrowe wel das,
Dat ditselve haer kint was;
16740[regelnummer]
Maer si decte doe hare word
Ende scamets hare te bringene vord.
Si beitde datsi quam te lande.
Si dankets hem ende ginc te hande
In die zale, daer was groet spel.
16745[regelnummer]
Men diende daer utermaten wel.
Naden etene bat si ene bede
Den coninc, die hi gerne dede,
Dat was, datse die ridder metter mouwen
Tote huus geleide die scone vrouwe.
16750[regelnummer]
Die coninc gaf hare dese bede
Ende sende Waleweine oec mede
Ende Perchevale, ende beval hen dire
Dat sine wederbringen scire.
Onder wegen seitsi hen al
16755[regelnummer]
Wat hare gesciet was, groet ende smal,
Ende hoe dat hi haer soene es;
Ende dat sijt hal quam bi des,
Om datmense alle steinde dan
Die kint hadden sonder getrouden man.
16760[regelnummer]
‘Om dit leidic u te vondelinge.
Aldus sijn vord comen die dinge:
U vader was die scoenste ridder met
Diemen wiste, ende diende bet
Minen vader dan noit man dede;
16765[regelnummer]
Ende doen hi wiste die waerhede,
Dat ic met kinde was bevaen,
Ontstal hi minen vader saen.
In sagene noisint, sijt seker des,
In weet oft hi doet of levende es.
16770[regelnummer]
Nu willic uwes niet langer helen;
Ic wille u, sone, min lant bevelen,
Ic wilt u geven vor mine man,
Ende altoes uwes lien vord an.’
Nu was die riddere metter mouwen
16775[regelnummer]
Die blietste een diemen mocht scouwen.
Hi dancte Gode onsen here
Dat hi was comen an dese ere.
Sijn moder was oec so blide daer of,
Datsi dede heropen een hof,
16780[regelnummer]
Ende dede te samene al haer lant
Om dat si haren sone vant.
Si deet alden heren verstaen,
Ende dede hen van hem ontfaen
Al haer lant. Doen hijt ontfinc
16785[regelnummer]
Wilsi dathi ware haer coninc.
Doen dese feeste was gedaen
Seitsi hem haren name saen:
Sijn name dat was Miraudijs,
Die sint verwarf menegen prijs
Danc hebbe die here diet hem riet.
Een man en ware nember daer,
Dat wetic wel al over waer,
Hine toget wanen hi es comen,
16795[regelnummer]
Alse die rose doet boven ander blomen.
Ende die oec dorper es ende corliaen
Men maget wel an hem verstaen;
In wat lande so menne siet
Hine can sine seden gelaten niet.
16800[regelnummer]
Dus waest metten riddere comen.
Sine hoge liede heeft hi genomen
Ende es met Waleweine gevaren
Ten coninc Arture, sonder sparen,
Met ere maisnieden herde groet.
16805[regelnummer]
Ende doen die coninc Artur verstoet
Hoe hem sine dinge sijn vergaen
Gaf hi heme Claretten saen,
Die hi begeerde vor alle vrouwen,
Ende si hem weder met goder trouwen.
16810[regelnummer]
Daer was die feeste harde groet:
Alle sine vriende hi daer ontboet
Ende gout hen allen met groten lone.
Sider droech hi selve crone
In sire moder lant gerede
16815[regelnummer]
Ende in Spaengen lant oec mede,
Ende levede lange in goeder maten.
Hier af willic die tale laten,
Ende van Galias spreken vord,
Keys neve. Nu swijcht ende hord.
|
|
Auteursrechtvrij