XLVIII. Hoe Keye ende sine gesellen verloest worden.
20190[regelnummer]
Dat dese viere ter selver ure
Doen si vander borch ontreden
Quamen gereden tere steden
Bi enen watere an een wout,
Daer een riddere woende, die stout,
20195[regelnummer]
Harde cone hadde gewesen;
Maer hi was nu, alse wijt lesen,
So out, dat hi nemmeer ne mach.
Nochtan alsi gode ridders sach
Verblietde hem sijn herte talre stont,
20200[regelnummer]
Ende waer dat hem oec werd cont
Enech riddere van aventuren
Dien herbergede hi wel ter curen
Ende dedene te gemake ter stat.
Ende dit dede hi algader omdat
20205[regelnummer]
Des hi vernemen soude doch iet
Wat hen van ridderscepe ware gesciet.
Nu hebben dese viere vernomen
Desen casteel ende sijn comen
Derwaerd gereden met haestecheden
20210[regelnummer]
Om te herbergene daer ter steden.
Ende doe si vor die porte quamen
Ende die knapen dat vernamen
Seiden sijt haren here sciere,
Dat daer waren ridders vire
20215[regelnummer]
Die gerne geherbeget souden wesen;
Ende hi hietse inlaten na desen.
Ende doe si in waren comen
Hebben knapen haer paert genomen
Ende te stallewaerd geleet;
20220[regelnummer]
Ende ander knapen ontwapendese gereet
Ende dadense ten waerd comen saen,
Hi vraechde hen oec wie si waren,
Ende wanen dat si comen gevaren?
20225[regelnummer]
Si seiden si waren van Arturs maisniden
Ende quamen gevaren onder henlieden
Van enen castele, sonder waen,
Daer si qualike waren ontfaen;
‘Want wat wi baden, om lief, om leet,
20230[regelnummer]
Die herberge was ons ongereet,
Ende men sloet die porte aldaer
Ende toech op die valbruege daernaer
Sonder te secgene dit oft dat.
Dus moestewi trecken van dier stat
20235[regelnummer]
Ende comen hier herbergen dor noet.’
- ‘Bi Gode, dat heeft mi wonder groet,’
Sprac die oude man na des,
‘Want hi een hovesch riddere es,
Ende een starc ende een coene,
20240[regelnummer]
Ende pleget gerne ere te doene
| |
Goden ridders, dat wetic wale.’
Doe vrachde daer een na derre tale
Hoe hi hiete? Hi seit hen doen
Dat hi hiete Brandesioen,
20245[regelnummer]
Ende hi hadde enen knape fier,
Die ware geheten Brandesier,
‘Die herde dapper es ende oec snel.’
- ‘Maer ic weet des die waerheit wel
Dat men u daer niet in ne liet:
20250[regelnummer]
Dat quam daerbi ende anders niet,
Omdat uwer te vele daer was;
Want hi es in veden, sijt seker das.
Daeromme en dorsti u niet ontfaen,
Dat wetic wel, al sonder waen.’
20255[regelnummer]
Hier met liten si doe die tale.
Men ginc daer eten in die zale,
Ende naden etene gincmen slapen,
Beide die heren ende die knapen,
Tote des ander dages vroe.
20260[regelnummer]
Doe stonden op die viere alsoe,
Die geherberget waren daer,
Ende voren wech also daernaer
Sine wisten wat beginnen ter steden:
20265[regelnummer]
Sine dorsten doe oec keren niet
Die selve strate, wats gesciet;
Maer si wilden alomme varen
Te Kardole waerd al sonder sparen,
Ende den coninc doen verstaen
20270[regelnummer]
Hoet met Keyen es vergaen.
(Sine wisten niet dattie coninc
Ende hire raet toe hadde gegeven
Dat si daertoe waren verdreven.)
20275[regelnummer]
Ende alsi dus int keren quamen
Sijn si comen daer si vernamen
Enen casteel, die scone was,
Die stont in enen starken maras,
Ende daert wel quaet toe es comen.
20280[regelnummer]
Daer hebben si ene strate vernomen
Daermen derwaerd mochte varen.
Daerin sijn si gereden, twaren;
Ende doe si quamen der borch so naer
Datmense gesien mochte aldaer,
20285[regelnummer]
Doe quam daer een riddere uut,
‘Keert, gi heren, dat radic u,
Oft gi moet mi secgen ter tijt
20290[regelnummer]
Wanen gi comt ende wie gi sijt.
Wildi mi dat nu secgen met minnen,
Daermet mogedi min herberge winnen;
Ende wildijs mi oec secgen niet,
Sone mogedi hier, wats gesciet,
20295[regelnummer]
Comen in mine herberge binnen,
Gine moetse tirst op mi winnen.’
Doe seiden die ridders alle vire:
‘Here, wi selen u berechten scire:
Wi sijn vander tavelronden
20300[regelnummer]
Ende varen soeken nu ten stonden
Doe die ridder werd geware
Dat si waren van Arturs lieden,
Ende si behorden tsire maisnieden,
20305[regelnummer]
Heeft hise daer wel ontfaen,
Ende voretse met hem harde saen
Ten sinen castele, in sine zale,
Daer si waren ontfaen wale,
Ende daer hen gnoech was gegeven.
20310[regelnummer]
Daer was niet achter bleven
Dat men eten mochte ende drinken.
Die waerd dede den wijn scinken:
Daer was menegerhande sprake.
Doe seide die waerd na die sake:
20315[regelnummer]
‘Gi heren, hier lagen in dese weke
Viere ridders, di waren wel te gereke,
Die van Arturs hove waren,
Ende van enen castele quamen gevaren
Daer Brandesion here af es;
20320[regelnummer]
Ende si seiden mi, sijt seker des,
Dat si Keyen hem gaven gevaen,
Met ander ridderen, sonder waen,
Brandesione, te sinen wille;
Ende dat hise ne lite lude no stille
20325[regelnummer]
Uter gevancnesse te gere ure,
Hine hadde boetscap van coninc Arture;
Ende waert dattie coninc woude,
Dat hise dan ute laten soude.
Doe vrachdic twi si Keyen vingen?
20330[regelnummer]
Ende si antwerden te desen dingen:
Die coninc sindese selve daer
Ende bevaelt hen al oppenbaer,
Ende dat sise Brandesione souden geven,
Behouden harre alre leven,
20335[regelnummer]
Ende altoes tes conincs wille.’
Die vier ridders swegen herde stille
Ende onthilden dese word,
Ende spraken doe om een ander vort.
Ende daerenbinnen, alse wijt weten,
20340[regelnummer]
So was daer gereet dat eten,
Ende men ginc daer eten also saen.
Ende na den etene esmen gegaen
Daer slapen, dat wetic wel.
Des ander dages en dadense niet el,
20345[regelnummer]
Die viere gesellen, dan si gerede
Opstaen ende namen orlof mede,
Ende keren weder achterward.
Si namen raet an hare vard
Hoe sijt so mochten begaden
20350[regelnummer]
Dat si Keyen mochten ontladen
Vander gevancnessen nu ter stede
Ende alle haer gesellen mede.
Doe seide daer een, hiet Drauwedoen,
‘Wildi minen raet nu doen,
20355[regelnummer]
Wi selense wel hebben nu.
Die sal allene ginder varen
Oft hi van Arture quame gevaren,
Ende sal secge dat Arture sint daer
20360[regelnummer]
Om Keyen ende sine gesellen vorwaer,
Tesen tsinxenen, dat secgic u,
Om sijn hof te houdene mede.
Ende dlicteken salmen secgen ter stede,
20365[regelnummer]
Dan hen bevolen was, vorwaer,
Doe die ridders scieden van daer,
Die Keyen ende die andere vingen:
Tesen lictekene heetse bringen
Die coninc selve, dat verstaet.’
20370[regelnummer]
Dit dochte hen allen en goet raet,
Ende daertoe hi selve gecoren was.
Hi dede sine wapine ut na das,
Ende voer alse een messelgier
Te done dese boetscap hier.
20375[regelnummer]
Ende alsi te Brandesions es comen,
Ende men die boetscap heft vernomen,
Doe was hi daer wel ontfaen,
Want Brandesion waende, sonder waen,
Dattene die coninc hadde daer gesent,
20380[regelnummer]
Want hi dat licteken wel kent,
Dat hem Lyoneel hadde geheten,
Doent hem die bode dede weten.
Hi seide dattie coninc milde
Sine ridders hebben wilde
20385[regelnummer]
Tesen tsinxenen te hove sijn.
Dus werd bedrogen Bandelijn,
Ende liet die ridders sonder sparen
Sanderdages metten genen varen.
Als si gesceden waren van daer
20390[regelnummer]
Ende opten wech quamen daernaer
| |
Auteursrechtvrij