Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
Logo DBNL Ga naar de homepage
Logo DBNL

Hoofdmenu

  • Literatuur & taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • Collectie e-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Periode
    • Middeleeuwen
    • Periode 1550-1700
    • Achttiende eeuw
    • Negentiende eeuw
    • Twintigste eeuw
    • Eenentwintigste eeuw
Roman van Lancelot (1846-1849)

Informatie terzijde

Titelpagina van Roman van Lancelot
Afbeelding van Roman van LancelotToon afbeelding van titelpagina van Roman van Lancelot

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave

Downloads

PDF van tekst (8.20 MB)

XML (4.71 MB)

tekstbestand






Genre

poëzie

Subgenre

ridderroman


© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

Roman van Lancelot

(1846-1849)–Anoniem Lanceloet–rechtenstatus Auteursrechtvrij

naar het (eenig-bekende) handschrift der Koninklijke Bibliotheek


Vorige Volgende

XIII. Hoe die coninc Artur sijn wijf weder nam, ende hoe Lanceloet voer te sinen landewaerd.

 
Nu seget vord die aventure,
6710[regelnummer]
Dat binnen deser selver ure
 
Die paus gevreiste dese dinc,
 
Dat gelaten hadde die coninc
 
Aldus Genoevren sijn wijf,
 
Ende hise dreigede an haer lijf,
6715[regelnummer]
Opdat hi se mochte begaen.
 
Die paus heeft oec wel verstaen
 
Dat dit fait niet was geproeft
 
Alsoe alst daertoe behoeft,
 
Dat hare aneteech die coninc.
6720[regelnummer]
Die paus ontboet dor dese dinc
 
Aerschebiscope ende biscope thant,
 
Dat si verbannen al Arturs lant,
 
Ende setten souden interdijt
 
An sconincs lant tot dier tijt,
6725[regelnummer]
Dat hi sijn wijf wedername,
 
Genoevren, diet wel betame;
 
Ende hi oec ere dade hare
 
Alse coninc sculdech te done ware
 
Sinen goden getrouden wive,
6730[regelnummer]
Ende dat dit niet achter ne blive.
 
Alse die coninc dit dus vernam
 
Hi werd utermatene gram;
 
Nochtan dat hi in sinen sinne
 
Minde sere die coninginne
6735[regelnummer]
Soe utermaten, dat hi hem daeraf
 
Varinge al verwonnen gaf.
 
Hi seide, al waerd dat toequame
 
Dat hi die coninginne weder name,
 
Daerbi, wat soes anders gesciet,
6740[regelnummer]
En soude dorloge inden niet
 
Tuscen hem ende Lancelote soe saen;
 
Bedie hi had an hem bestaen
 
Dattet niet ne mochte gescien
 
Dat hi sceden soude vandien.
6745[regelnummer]
Die biscop van Loefceestre ginc
 
Toter coninginne na dese dinc,
 
Ende seide hare: ‘Gi moet numere
 
Metten coninc wesen, uwen here:
 
Die paus wille, onse vader,
6750[regelnummer]
Dat gi beide nu sijt te gader.
 
Hi sal u beloven alse coninc
 
Vore uwe barone al dese dinc,
 
Dat hi u sal houden vortmere
 
In selker manieren, in sulker ere,
6755[regelnummer]
Alse een coninc sculdech es
 
Sijn wijf te houdene, sijt seker des.
 
Ende van talen, die tote nu
 
Van Lancelote heeft gesijn ende u,
 
Ne sal hi om gene sake
6760[regelnummer]
Vorwerdmeer houden sprake,
 
No man van sinen hove tot desen,
 
In steden daer gi sult wesen.’
 
Si seide: ‘Here, nadien dat dus staet
 
Ic sal hier op hebben minen raet,
6765[regelnummer]
Ende ic sal u hier af saen
 
Mine antwerde doen verstaen.’
 
Die coninginne ontboet daer nare
 
Lancelote dat hi quame te hare,
 
Ende dat met heme quamen
6770[regelnummer]
Bohort ende Hestor te samen,
 
Ende Lyoneel mede daertoe.
 
Alsi daer quamen seitsi doe:
 
‘Gi heren, gi sijt vander werelt die man
 
Daer ic meest trouwen hebbe an.
6775[regelnummer]
Nu biddic u dat gi mi gevet raet
 
Nadien dat mi gescepen staet,
 
Ende na dat gi waent dat mi beste es.
 
Ic wille dat gi sijt seker des,
 
Dat mi niemare es comen nu,
6780[regelnummer]
Dat met rechte beide mi ende u
[pagina 233]
[p. 233]
 
Sculdech es te sine wel comen;
 
Bedie ic hebbe wel vernomen
 
Dat min here die coninc, dat secgic u,
 
Die de beste man es die levet nu,
6785[regelnummer]
Alsic u vore te menegen stonden
 
Hebbe gehort oec orconden,
 
Mi doet versoeken, sulc alsic bem,
 
Dat ic wederkere tote hem:
 
Hi sal mi houden vorwerdmere
6790[regelnummer]
Alse wel alsi dede noit ere;
 
Ende het es mi grote ere dat hi
 
In deser maniren versoeket mi,
 
Ende hi nine siet daerop dat ic bem
 
Soe sere mesdadech jegen hem.
6795[regelnummer]
Ende dit sal sijn u bate sere;
 
In scede van hier nembermere,
 
Hine vergeve u metter vard
 
Den evelen moet dien hi draget tuward,
 
Oft te minsten in maniren dat hi
6800[regelnummer]
U sal laten quite ende vri
 
Uten lande varen nu ter stede
 
Ende al uwe geselscap mede,
 
Dat gi niet verlisen selt binnen der tijt
 
Dat gi in desen lande sijt,
6805[regelnummer]
Dat eens pennincs waerd sal wesen.
 
Nu gevet mi raet te desen,
 
Wat u wille es dat ic doe:
 
Wildi dat ic blive,’ sprac soe,
 
‘Ic sal bliven.’ Lanceloet sprac te dien:
6810[regelnummer]
‘Vrowe, soude min wille gescien
 
Van mire herten, so ware min wille,
 
Vrowe, dat gi hier bleeft al stille;
 
Bedie ic sal qualike nu
 
Mogen sijn gesceden van u.
6815[regelnummer]
Mare bedie dat ic nu mere
 
Hier minne nu uwe ere
 
Dan minen wille, so radic u,
 
Vrowe, dat gi wederkeert nu
 
Tote minen here den coninc.
6820[regelnummer]
Nadat hi u ontboet om dese dinc.
 
Ende en vaerdi niet tot hem nu,
 
Nadat hi heeft ontboden u,
 
Men sal hier in vorwerdmere
 
Mogen merken uwe onnere,
6825[regelnummer]
Ende kinnen oppenbaerlike,
 
Ende mine ontrowe desgelike.
 
Hierbi radic u ene dinc,
 
Dat gi ontbiet min here den coninc
 
Dat gi morgen tot hem sult gaen.
6830[regelnummer]
Ic segt u wel, al sonder waen,
 
Alse gi van mi sult sceden
 
Ic sal u alse scone geleden
 
Alse oit geleidet was, bi mire trowe,
 
Enege vrouwe ofte joncfrouwe.
6835[regelnummer]
Niet bedie, vrowe, dat secgic u,
 
Ic minne u alsoe sere nu
 
Alse oit riddere op enen dach
 
Vrowe minde oft minnen mach;
 
Maer ic secge dit om uwe ere.’
6840[regelnummer]
Doe begonsti te weenne sere.
 
Alse Bohort dat hadde vernomen,
 
Dattie saken daertoe sijn comen,
 
Dat Lanceloet gedogede die dinc,
 
Dattie coninginne kerde ten coninc,
6845[regelnummer]
Hi seide tote Lancelote doe:
 
‘Here, het es nu comen daertoe
 
Dattie coninginne sceden sal
 
Van u bi uwen wille al,
 
Ende keren weder toten coninc.
6850[regelnummer]
God geve dat van derre dinc
 
U al goet mote gescien!
 
Bedie ic sout gerne also sien.
 
Wi selen in Gaule varen te hant,
 
Ende min vrowe sal hier bliven int lant,
6855[regelnummer]
In steden daer gise na dien
 
Vroech no spade niet sult sien.
 
Ic kinne soe wel u herte,
 
Ende daertoe uwe grote begerte
 
Die gi sult hebben om hare,
6860[regelnummer]
Dat ic dat wel weet oppenbare,
 
Eer ene maent daerna liden sal,
 
Dat gi sout willen hebben gegeven al
 
Dese werelt, warse uwe, here,
 
Ende gi dese dinc noit ere
6865[regelnummer]
Had georlovet, dat secgic u,
 
Die gi hier orlovet nu.
 
Gi sulter noch om sterven
 
Van rouwen ende bederven.
 
Dese dinc secgic wel nu
6870[regelnummer]
Eer min vrowe sceet van u,
 
Dat ic wel dat wille van hare
 
Dat si bleve, ende u wille ware.’
 
Al dit selve riden doe
 
Hestor ende Lyoneel daertoe,
6875[regelnummer]
Ende vrachden hem wat vresen
 
Hi hadde vanden coninc bi desen,
 
Dat hise wedersinden woude?
 
Ende riden dat hijs niet doen soude.
 
Hi seide, hi soutse hem wedergeven
6880[regelnummer]
Al wist hi dat hi sijn leven
 
Bi fauten van hare soude verlisen,
 
Nochtan so soude hijt kisen.
 
Aldus liten si die tale staen.
 
Alse die coninginne hadde verstaen
6885[regelnummer]
Dat si bi Lanceloets orlove
 
Mochte varen weder tArturs hove
 
Ginc si in die zale weder saen
 
Ten biscop van Loncestre, sonder waen,
 
Ende seide tot hem metter vard:
6890[regelnummer]
‘Here, keert te minen hereward
 
Ende groetten mi: segt hem, here,
 
Dat ic altoes nine kere,
 
Hine late Lancelote te hant
 
Wech varen, quite, in sijn lant,
6895[regelnummer]
Ende met hem sijn geselscap al,
 
Dat hi altoes nine sal
 
Vanden sinen verlisen iet van desen
 
Dat ere sporen waerd sal wesen.’
 
Alse die biscop dit verstont
6900[regelnummer]
Hi dankets onsen here ter stont.
 
Bedie hi siet wel, sonder waen,
 
Dattie coninc nu sal laten gaen
 
Lancelote weder in sijn lant.
 
Hi nam an hare orlof te hant,
6905[regelnummer]
Ende hi makede sine vard
 
Weder tote des conincs tentenward,
 
Ende telde den coninc al geel
 
Wat hi vonden hadde inden casteel.
 
Ende alsi dat verstaen hevet
6910[regelnummer]
Dat hem Lanceloet wedergevet
 
Soe gereet die coninginne,
 
Hi seide doe met bliden sinne:
 
‘Ware dat sake dat nu Lanceloet
 
Selke minne droge ende also groet
6915[regelnummer]
Ter coninginnewaerd, sonder waen,
 
Alsmen ons heeft doen verstaen,
 
Hine es soe niet nu te tide
 
Soe tonder van desen stride
 
Dat hise, nadat min herte waent,
6920[regelnummer]
Weder soude geven in deser maent.
 
Ende omdat Lanceloet hevet gedaen
 
Soe godertierlike, sonder waen,
 
Dat gi hebt versocht ane hem,
 
Secgic dat ic gewillech bem
6925[regelnummer]
Te doene dattie coninginne mi
 
Bi u heeft ontboden, bedi
 
Ic sal Lancelote laten nu gaen
 
In sulker maniren, sonder waen,
 
Dat hi ne sal niemen vinden
6930[regelnummer]
Die hem sijns sal onderwinden,
[pagina 234]
[p. 234]
 
Noch nemen, no jonc no out,
 
In saelt hem gulden twevout.’
 
Die biscop weder bi sconincs bede
 
Voer metter vard in die stede
6935[regelnummer]
Daer hi de coninginne in vant,
 
Ende seide hare doe te hant
 
Wat hare die coninc ontboet tien tiden.
 
Aldus werd dit gehint in beiden siden,
 
Soe dattie coninginne vare
6940[regelnummer]
Opten naesten dach daernare
 
Te Arturs hove, hars heren;
 
Ende dat Lanceloet sal keren
 
Weder in Gaule in sijn lant,
 
Ende rumen dat lant te hant,
6945[regelnummer]
Ende al sijn geslachte mede,
 
Ende varen in haer ervechtechede.
 
Optien nacht waren di vanden here
 
Blide ende in hogen sere,
 
Bedie dat si sagen dattie strijt
6950[regelnummer]
Achter soude bliven te dier tijt.
 
Ende die vanden castele, en trouwen,
 
Waren vol trane ende rouwen,
 
Beide arme ende oec rike;
 
Ende dat was bedie namelike,
6955[regelnummer]
Dat si sagen dat inden casteel
 
Bohort, Hestor ende Lyoneel,
 
Ende met henlieden Lanceloet,
 
Dreven den rouwe alsoe groet
 
Als oft si hadden sien sterven
6960[regelnummer]
Alle die werelt ende bederven.
 
Tirst dat verdagede die ander dach,
 
Ende Lanceloet dien dach versach,
 
Sprac hi dus toter coninginne:
 
‘Ay vrowe, vrowe, soete minne,
6965[regelnummer]
Die dach hi es comen heden
 
Dat gi van mi sult sceden;
 
Ende ic sal moeten rumen dit lant
 
Ende varen in een ander te hant,
 
Ende ic en weet oft sal gescien
6970[regelnummer]
Dat ic u embermer sal sien:
 
Siet hier een min vingerlijn nu,
 
Dat gi mi gavet alsic u
 
Eerst bekinde, live vrowe,
 
Dat hebbic noch, bi mire trowe,
6975[regelnummer]
Dore uwe minne tote nu
 
Wel gehouden. Nu biddic u
 
Dat gijt tallen uwen leefdagen
 
Dor mine minne wilt dragen;
 
Ende ic sal duwe derre gelike
6980[regelnummer]
Weder dragen getrouwelike.’
 
Ende die coninginne dede dat
 
Gewillechlike dat hi haer bat.
 
Aldus was dat perlement gedaen.
 
Die ridders gereiden hen saen,
6985[regelnummer]
Ende die vire neven namelike
 
Waren gepareert rikelike,
 
Ende porden doe uter stede,
 
Ende alle die vanden castele mede,
 
Met vifhondert perden tien tiden,
6990[regelnummer]
Die alle verdect waren met siden.
 
Bohort quam vore gereden
 
Ende makede gelike tier steden
 
Oft hi blide hadde gewesen.
 
Die coninc quam ut binnen desen
6995[regelnummer]
Met groten ridderscepe
 
Ende oec met sconen geselscape.
 
Ende alse Lanceloet dat vernam,
 
Dat hi een deel biden coninc quam,
 
Hi beette te hant met sinne,
7000[regelnummer]
Ende nam metten breidele die coninginne,
 
Ende leitde haer paert bat vord
 
Vorden coninc, ende sprac dese word:
 
‘Here, hier mogedi nu scouwen
 
Der coninginne, mire vrouwen,
7005[regelnummer]
Die ic u wedergeve nu,
 
Die over lane, dat secgic u,
 
Onteert hadde gesijn ende doet mede
 
Bider groter ongetrouhede
 
Van uwen hove, ne ware
7010[regelnummer]
Dat ic mi aventurde doe hare
 
Te bescuddene vander doet,
 
Daer icse vant in groter noet.
 
Dit ne dede ic niet, sonder waen,
 
Om dinc die si dore mi hadde gedaen;
7015[regelnummer]
Maer om dat al eenlike,
 
Dat icse kinne gewaerlike
 
Over die valianste vrowe di levet,
 
Die aldie werelt mer pris gevet.
 
Ende het hadde grote scade gewesen
7020[regelnummer]
Ende alte groet verlies van desen,
 
Hadden si mogen volbringen
 
Haren wille van dien dingen,
 
Dise bi ongetrouwecheiden groet
 
Hadden gejugert toter doet.
7025[regelnummer]
Het voget bat dat si doet sijn mede
 
Om hare grote ongetrowechede,
 
Dan die coninginne min vrouwe
 
Verslagen ware bi harreliede ontrowe.’
 
Daer leverdise dus den coninc,
7030[regelnummer]
Dise pensende ende drove ontfinc
 
Vanden worden die hi hadde gehort,
 
Die Lanceloet daer gebracht hadde vort.
 
Lanceloet seide vort toten coninc:
 
‘Wet wel, here, in waerre dinc,
7035[regelnummer]
Haddic nu met dulre minne
 
Gemint hier die coninginne,
 
Alse u die valsce daden verstaen
 
Van uwen hove, al sonder waen,
 
In hadse niet wedergegeven nu
7040[regelnummer]
Noch binnen ere maent, secgic u.
 
Gi moget wel sien na onse macht
 
Dat gi ons niet bi uwer cracht
 
Haddet mogen winnen, bedi
 
Onse casteel es so vast, dat sidi,
7045[regelnummer]
Dat hi geen oploep ontsiet,
 
Ende belicgen ontsiet hi lettel of niet
 
Van u oft van anderen man;
 
Ende hi es so wel bewarent daer an
 
Van ridderscape, dat hi wesen
7050[regelnummer]
Mochte wel versekert bi desen;
 
Ende wi hadden wel spisen int gevoech
 
Wel tote .ij. jaren gnoech.’
 
Die coninc sprac tot Lancelote saen:
 
‘Gi hebt dor mi so vele gedaen,
7055[regelnummer]
Dat ics u nu weet goeden danc,
 
Ende mochte u noch, sonder wanc,
 
Teneger tijt wel in staden staen.’
 
Mijn her Walewein seide doe saen:
 
‘Lanceloet, gi hebt so vele nu
7060[regelnummer]
Gedaen dor min here, secgic u,
 
Dat hijs u danc weet; maer die coninc
 
Eist u noch ene andere dinc.’
 
- ‘Wat dinge es dat?’ sprac Lanceloet;
 
‘Segtse mi nu hier al bloet,
7065[regelnummer]
Ic salse doen, hebbic macht daer af.’
 
Her Walewein hem antwerde gaf:
 
‘Mijn here eist dat gi te hant
 
Sonder letten ruemt sijn lant,
 
Dat gire niet in ne genen stonden
7070[regelnummer]
Binnen mins heren live werd vonden.’
 
Lanceloet sprac doe toten coninc:
 
‘Here, wildi aldus dese dinc?
 
Beveeldi dat icse aldus doe?’
 
Die coninc antwerde daertoe:
7075[regelnummer]
‘Nadien dat Walewein seget dat hi
 
Wille dattie dinc alsoe si,
 
Dat gi mi rumet min lant
 
In desside, ende gi te hant
 
Daer over in u lant nu vard,
7080[regelnummer]
Dat rike es ende wel beward.....’
[pagina 235]
[p. 235]
 
Lanceloet sprac ten coninc na desen:
 
‘Here, alsic in min lant sal wesen
 
Salic van u seker sijn tien tiden?
 
Ende wat salic van u ontbiden,
7085[regelnummer]
Pais oft orloge? Wat sal sijn daer af?’
 
Mijn her Walewein hem antwerde gaf:
 
‘Gine moget in gere maniren
 
Vanden orloge falgiren
 
Alse lange als min here levet
7090[regelnummer]
Ende hi dusdane macht hevet.
 
Ende als gi in u lant sult wesen
 
En sal niet bliven bi desen,
 
Gine sult hebben in dien tijt
 
Alsoe groet orloge ende strijt,
7095[regelnummer]
Oft vele merre, dat secgic u,
 
Dan gi hebt gedaen tot nu.
 
Wet dat wel, dat tot dire uren
 
Dit orlogen nu sal geduren,
 
Dattie wrake sal sijn gedaen
7100[regelnummer]
Van Gariëtte, al sonder waen.
 
Minen broder namelike,
 
Dien gi doet sloget valscelike.
 
Ic ne name daer over niet
 
Al die werelt, wats gesciet,
7105[regelnummer]
Gine souter eer om kiesen
 
Die doet ende u hoeft verlisen.’
 
Doe sprac Bohort te desen saen:
 
‘Her Walewein, laet u dreigen staen.
 
Ic secgu dat u hier ontsiet
7110[regelnummer]
Mijn here wel lettel ofte niet.
 
Ic wille dat gijt wet al claer,
 
Wildi ons in Gaule volgen naer,
 
Oft int lant van Benewijc mede,
 
Ic versekere u hier ter stede,
7115[regelnummer]
Alse riddere sculdech es van desen,
 
Gi selt narre te verlisene wesen
 
U hovet dan min here sal,
 
Ende meer temayeert van al,
 
Wildi comen ter vergaderingen.
7120[regelnummer]
Ende dat gi secget te dien dingen
 
Dat min here namelike
 
Uwen broder doet sloech qualike,
 
Wildi met dier saken vortgaen,
 
Ende dat alse riddere doen staen
7125[regelnummer]
Dat dit si gerechte waerhede,
 
Ic ben gereet hier ter stede
 
Hem daeraf te bescermene nu,
 
In maniren, werdic van u
 
Verwonnen, dat min here si
7130[regelnummer]
Gedestruert ende onteert daerbi,
 
Ende dat derre gelike van u gescie
 
Oft gi werd verwonnen van mie.
 
Ende dat hier bi bliven moge
 
Tuscen onslieden dat orloge;
7135[regelnummer]
Bedie het ware bat betame
 
Dat tuschen ons tween inde name
 
Dan bi .xl. dusentech mannen
 
Diemer ombe ute moet bannen.’
 
Walewein boet sijn wedde vort
7140[regelnummer]
Ende sprac toten coninc dese wort:
 
‘Nadat hi dit te doene biet
 
Hine sal henen sceden niet
 
Sonder hier te doene mere;
 
Bedie ic ben al gereet, here,
7145[regelnummer]
Van hem te togene, gewaerlike,
 
Dat hi sloeeh verradelike
 
Gariëttte minen broder doet,
 
Die goet riddere was sonder genoet,
 
Die beste van onsen geslachte,
7150[regelnummer]
Beide van dogeden ende van machte.’
 
Bohort daertoe antwerde gaf:
 
‘Ende ic willen bescermen daer af.’
 
Soe dat daer die camp bi desen
 
Altehant gevest hadde gewesen
7155[regelnummer]
An beiden siden, hadde die coninc
 
Willen gedogen doe die dinc;
 
Maer hi ontseide te dien tiden
 
Die wedden in beiden siden,
 
Ende hi seide tote hen beden,
7160[regelnummer]
Tirsten dat si waren versceden
 
Elc dade op anderen vord an
 
Al dat hi doen mach ende can.
 
Vort seide die coninc tot desen,
 
Dat Lanceloet seker mochte wesen,
7165[regelnummer]
Tirst dat hi quame in sijn lant,
 
Dat hi hebben soude al te hant
 
Meerren strijt ende orloge
 
Dan hi selve wanen moge.
 
Doe sprac Lanceloet toten coninc:
7170[regelnummer]
‘Here, ic sal u secgen ene dinc:
 
Gine had niet aldus wel mogen
 
Te deser tijt op mi orlogen
 
Haddic geweest in uwe dere
 
Alsic was in u hulpe, here,
7175[regelnummer]
In dien [tiden] dat Galaät die coninc
 
Van u, here, sijn lant ontfinc,
 
Ende hi daeraf werd uwe man.
 
Ende hi hadde wel macht nochtan
 
U te nemene daer u ere,
7180[regelnummer]
Ende daer gi waerd in poente, here,
 
Te hebbene wel grote scande
 
Van uwer cronen ende van uwen lande
 
Optien dach te verlisene bede,
 
Ende alle uwe arvechtechede.
7185[regelnummer]
Here, waer dat sake, dat u woude
 
Gedinken des, als recht soude,
 
Gine sout niet dit orloge bedi
 
Op mi beginnen, dit donke mi.
 
Ende dit en secgic niet in desen,
7190[regelnummer]
Datic van u ben in vresen,
 
Maer om die minne die gi
 
Sculdech waerd te hebbene an mi,
 
Waerdi alse groet guldere, sonder waen,
 
Van dogeden die u sijn gedaen
7195[regelnummer]
Alse coninc te sine sculdech ware.
 
Ene dinc secgic u oppenbare:
 
Alse wi in onse lant selen wesen
 
Onder onse man, ende tot desen
 
Sullen vergaderen onse macht,
7200[regelnummer]
Ende onse vrient ende hare cracht,
 
Ende onse vesten ende onse castele
 
Bewaerd selen sijn in allen dele,
 
U doe ic te wetene dan over waer,
 
Es dat sake dat gi comt daer,
7205[regelnummer]
Ende wi u deren willen dan
 
Ende onse macht ende onse man,
 
Gine vord noit vard, here,
 
Die u berouwen sal soe sere;
 
Bedie wel wet, dat u van dien
7210[regelnummer]
No goet no ere en sal gescien.
 
Ende gi, her Walewein, die dus sere
 
Ons nu arget jegen minen here,
 
Dit ne soude u niet gescien,
 
Wildi u wel bedinken van dien
7215[regelnummer]
Dat ic hier te voren dede
 
Dore u in ene stede
 
Die de Doloreuse Tor was genant,
 
Daer ic u in gevanckenessen vant,
 
Op dien dach, ende u hadde gevaen
7220[regelnummer]
Karados die grote, sonder waen,
 
Ende u hilt gevaen in groter noet,
 
Dien ic te dien tiden sloech doet,
 
Ende halp u ute dien prisone.
 
Wildi gedinken [van] dien doene
7225[regelnummer]
Gine sout niet nu ter tijt
 
Te miwaerd dragen so groten nijt.’
 
- ‘Ay Lanceloet, Lanceloet!’ sprac doe hi
 
‘Gine daet noit so vele dor mi,
 
Gine hebt mi vercocht alte dire
7230[regelnummer]
Int inde in sulker maniere,
[pagina 236]
[p. 236]
 
Dat gi mi hebt soe droeffelike
 
Gescaet ende soe swaerlike
 
An die gene die ic meest minde
 
Van hen allen die ic kinde,
7235[regelnummer]
Dattere onse geslechte bi es al
 
Genedert ende nederen sal.
 
Ende bi desen soe secgic dat nu
 
Geen pais sijn mach tuscen mi ende u,
 
Ende nembermer wesen en mach
7240[regelnummer]
Dien tijt dat ic leve op genen dach.’
 
Lanceloet sprac toten coninc te hant:
 
‘Here, ic sal mergen rumen u lant
 
In selker maniren dat ic van al
 
Dat ic u noit diende, groet ende smal,
7245[regelnummer]
Met mi niet sal voren in die vaerd
 
Dat sal sijn ere sporen waerd.’
 
Aldus nam inde geen perlementen.
 
Die coninc voer te sire tenten,
 
Ende met hem die coninginne.
7250[regelnummer]
Daer ward doe so grote bliscap inne
 
Ende oec feeste te diere gebare
 
Oft God selve daer comen ware.
 
Ende Lanceloet op dander side
 
Keerde alsoe drove tier tide
7255[regelnummer]
Weder ten casteleward,
 
Ende hiet gereiden sine vard.
 
Lanceloet riep enen sciltknecht thant,
 
Die Chanijn bi namen was genant,
 
Ende seide tote hem daernaer:
7260[regelnummer]
‘Chanin, nem minen scilt daer
 
Die daer hanget, ende vorne mi
 
In Sinte Stevens kerken, biddic di,
 
Die staet binnen Karmeloet,
 
Ende latene daer hangen al bloet,
7265[regelnummer]
Dat menne sien mach oppenbaer,
 
Dattie gene dine selen sien daernaer
 
Gedinken mogen, al sonder waen,
 
Des wonders dat ic hebbe gedaen
 
Binnen desen lande spade ende vroe.
7270[regelnummer]
Wiltu weten waerbi ic doe
 
Dire stede nu sulke ere?
 
Ic doet bedi dat ic daer wilen ere
 
Dordine van ridderscape ontfinc;
 
Ende ic minne dor dese dinc
7275[regelnummer]
Meer die selve kerke daertoe
 
Dan ic enege andere doe;
 
Ende ic wille dat min scilt aldaer
 
In die stede wese hier naer.
 
Ic en weet oftic nembermere
7280[regelnummer]
In dit lant hier wederkere.’
 
Chanin nam den scilt metter vaerd
 
Ende vordene te Karmeloetwaerd.
 
Ende Lanceloet gaf hem daer ter stede
 
Vire somers te vorne mede,
7285[regelnummer]
Met selvere wel geladen al,
 
Die Lanceloet Chanine beval
 
Te gevene ter selver stede
 
Om te sine in haer gebede.
 
Die vander kerken hebben tgelt ontfaen
7290[regelnummer]
Ende in goeden orbore gedaen.
 
Ende alsi den scilt sagen
 
Die Lanceloet hadde gedragen,
 
Sine waren niet blider daer af
 
Dan vanden gelde datmen hen gaf.
7295[regelnummer]
Si namen den scilt blidelike
 
Ende dadene hangen rikelike
 
An ene ketenen die was selverijn,
 
Gelijc oft een sant hadde gesijn.
 
Die vanden lande quamen nadien
7300[regelnummer]
Den scilt menechwaerf besien
 
Met feesten; ende sulke plagen
 
Te weenne alsi den scilt sagen,
 
Omdat Lanceloet geheellike
 
Was gesceden uten conincrike
7305[regelnummer]
In evelen moede jegen beede
 
Den coninc ende Waleweine mede.
 
Nu hord hier vort tellen
 
Van Lancelote ende sinen gesellen.


Vorige Volgende

Footer navigatie

Logo DBNL Logo DBNL

Over DBNL

  • Wat is DBNL?
  • Over ons
  • Selectie- en editieverantwoording

Voor gebruikers

  • Gebruiksvoorwaarden/Terms of Use
  • Informatie voor rechthebbenden
  • Disclaimer
  • Privacy
  • Toegankelijkheid

Contact

  • Contactformulier
  • Veelgestelde vragen
  • Vacatures
Logo DBNL

Partners

Ga naar kb.nl logo KB
Ga naar taalunie.org logo TaalUnie
Ga naar vlaamse-erfgoedbibliotheken.be logo Vlaamse Erfgoedbibliotheken