XIV. Hoe Lanceloet voer tsinen landewaerd; ende hoe Bohort ende Lyoneel gecroent worden coninge.
7310[regelnummer]
Alse Lanceloet den coninc Arture
Die coninginne hadde gegeven,
Alst hier boven es gescreven,
Opten anderen dach daernaer
Soe porrede Lanceloet, dat es waer,
7315[regelnummer]
Ende sine gesellen alle mede,
Vander Joyoser Garden te hant
Om te varne in haer lant.
Ende alsi buten comen waren
7320[regelnummer]
Si telden doe hare scaren,
Ende si vonden daer in hare getel
Dat si hadden vierhondert ridders wel.
Sonder die sciltknechte, twaren,
Die met hen te lande souden varen.
7325[regelnummer]
Alsi ter zee quamen mettien
Begonste Lanceloet dat lant besien,
Daer hem in was menege ere
Gedaen, ende oec vele mere
Dan oit daer vore was, sonder waen,
7330[regelnummer]
Enegen riddere allene gedaen.
Ende hi versuchte doe sware
Ende weende sere daernare.
Ene wile hi sprac na desen
Stillekine, so dat dese word
Nieman en verstont dan Bohort:
‘Ay soete lant ende godertire,
7340[regelnummer]
Ende mergelijc in alre manire,
Wel sittende ende blide mede,
Vol van alre geluckechede,
Daer min geest in blivet geellike
Ende mine ziele dier gelike,
7345[regelnummer]
Gebenedijt moetstu alle stonde
Wesen van Jhesus Kerst monde,
Ende gebenediet soe sijn si
Dire in bliven selen na mi,
Ende wonen selen in desen lande!
7350[regelnummer]
Sijn si mi vriende ofte viande,
Ende met rasten doen leven!
Bliscap geve hen onse here,
Ende verwinnesse, ende die ere
7355[regelnummer]
Jegen elken die hem wille
Hierna mesdoen, lude oft stille!
Ende soe sal hi, dats tgelove mijn.
Nieman mochte in so soeten lant sijn,
Hine soude moten bi desen
7360[regelnummer]
Geluckegere dan een ander wesen.
Dit secgic bi mi nu ten stonden,
Alse diet wel hebbe ondervonden;
Bedie alsicker in was, ic weet wel,
Dat mi menech geluc daer gevel,
7365[regelnummer]
Ende vele meer dant, sonder waen,
In een ander lant soude hebben gedaen.’
Dit waren sine worde die hi sprac
Alsi uten lande van Logers trac.
Hi sach ten landewaerd nadien
7370[regelnummer]
Alse lange als hijt conde gesien.
Si voren dat si te Benewijc quamen.
Alse die vanden lande dat vernamen
Si voren jegen hen alsoe saen
Met groter feesten, sonder waen,
7375[regelnummer]
Ende ontfingense met groten eren
| |
Alse hare gerechte heren.
Opten anderen dach bat vord,
Alse Lanceloet hadde messe gehort,
Sprac hi tot sinen neve Bohorde
7380[regelnummer]
Ende tote Lyonele dese worde:
Die ic u eischen sal, des biddic u,
Ende gi mi niet afgaet van desen;
Ic souts herde drove wesen.’
7385[regelnummer]
Si seiden: ‘Des nes gene noet,
Dat gi ane ons nu bede doet,
Bedie wine souden laten niet
7390[regelnummer]
Te doene al dat gi ons hiet,
Onse lijf ende onse lede.’
- ‘Soe biddic u, Bohort, dat gi
Ontfanget, dor die minne van mi,
7395[regelnummer]
Vanden conincrike die ere
Van Benewijc, ende daeraf werd here;
Ende gi sult gecroent wesen
In alreheilegen dage van desen.’
Ende hi seide tote Lyonele saen:
7400[regelnummer]
‘Live neve, ende gi sult ontfaen
Dat conincrike van Gaunes,
Ende gi sult oec gecroent wesen
In alreheilegen dage van desen,
7405[regelnummer]
Ende men sal die feeste hier of
Houden te Benewijc int hof.
Ende vanden conincrike, dat secgic u,
Van Gaule sone doe ic niet nu,
Ende ne houder gene talc af,
7410[regelnummer]
Om dat mi die coninc Artur gaf;
Want al haddi mi gegeven vor nu
Al die werelt, dat secgic u,
Ic gavese hem al weder te hant,
Bedie ic ne soude en geen lant
7415[regelnummer]
Nu ter tijt van hem willen houden.’
Si seiden dat sijt gerne souden
Doen hier af sinen wille met allen.
Si sijn heme te voten gevallen
Ende hebben van hem, al sonder waen,
Tirst dattie niemare horde
Tfolc vanden lande, van Bohorde
Ende van Lyonele tot desen,
Dat si geroent souden wesen
7425[regelnummer]
In alreheilegen dage beede
Tote Benewijc in die stede,
Deen van Benewijc, dander van Gaunes,
Daer mochtmen sien, sijt seker des,
Grote bliscap ende horen,
7430[regelnummer]
Meerre dan si plagen te voren.
Maer soe wie dat bliscap dreef
Lanceloet was die inden rouwe bleef,
Datmen hem met pinen ontbrac
Somtijt dat hi een woord sprac;
7435[regelnummer]
Hi was tongemake soe sere.
Nochtan toendi bliscapen mere
Van buten dan hi gewinnen
Mochte in sire herten binnen.
Daer vergaderden, al sonder sage,
7440[regelnummer]
Te Benewijc in alreheilegen dage
Al die lansheren die waren doe
In desside der zee, ende daertoe
Vander Scotten conincrike
Ende van Yrlant dire gelike,
7445[regelnummer]
Ende van Soroloes ende van Logres,
Ende van enen lande dat genant es
Int walsch Le Tere foreine.
Ende van allen desen landen gemeine
Quamen algader die baroene
7450[regelnummer]
Te deser feesten, te desen doene,
Bedie si minden alle soe sere
Om die doget die in hem was
Van ridderscape, alsicker af las,
7455[regelnummer]
In hoe verren landen dat hi ware,
Si souden tot hem comen dare
Om sine ere ende om sine vrame,
Wisten si dat hem was bequame.
Ende op dien selven dach, twaren.
7460[regelnummer]
Dattie twee gebrodere gecroent waren
Soe quam Lancelote daer niemare,
Dattie coninc Artur was in gare
Op hem te comene also houde
Alse die winter liden soude;
7465[regelnummer]
Ende dat dit al bi Waleweine quam
Dat die coninc die vard ane nam.
Lanceloet antwerde doe sonder beide
Den genen die hem dit seide:
‘Laet hier comen den coninc nu,
7470[regelnummer]
Hi es mi welcomen, secgic u;
Ende wi sulle wel, sonder waen,
Bider hulpen van Gode ontfaen.
Onse castele sijn nu ter uren
Vast ende starc van muren,
7475[regelnummer]
Ende onse lant es wel tot dien
Van ridderscepe ende van spisen versien.
Alse die [coninc] comen wille ter vard,
Hine hevet van mi geen ruward;
In steden daer ic ben, ende ict mach weren,
7480[regelnummer]
Ne sal hem nieman mogen deren.
Mare min her Walewein, wilt hi
Dat hi niet sculdech te done ware,
Van heme secgic al oppenbare,
7485[regelnummer]
Comt hi ende op mi orloge,
Hine sal niet, op dat ict vermoge,
Van mi wederkeren gesont;
Ende hine begonste noit tere stont
Orloge dat hem berau so sere
7490[regelnummer]
Alse dit sal doen, comt die here.’
Nu swiget van Lancelote daventure
Ende seget vord van coninc Arture.
|
|
Auteursrechtvrij