Roman van Lancelot (1846-1849)

Roman van Lancelot

(1846-1849)–Anoniem Lanceloet– rechtenstatus

Auteursrechtvrij

naar het (eenig-bekende) handschrift der Koninklijke Bibliotheek

Vorige Volgende


XX. Hoe die coninc Artur trect te sinen landewaerd. Nu seget vord die aventure, 10130[regelnummer] Dat een bode ter selver ure Ten coninc quam ende dede verstaen Hoe dat Mordret hadde gedaen, Ende hoe dat hi gecroent es Vanden conincrike van Logres; 10135[regelnummer] ‘Ende alle die manne, sonder waen, Hebben heme manscap gedaen, Ja, die hogeste die lant hilden van u. Ware dat sake dat gire quamt nu, Sine souden u in en genen kere 10140[regelnummer] Niet ontfaen over here, Maer alse haren groten viant.’ Daerna teldi hem alte hant Hoe Mordret hadde beseten binne Den tor van Lonne die coninginne, 10145[regelnummer] Ende doet assaut swaerlike Op hare elker dagelike; ‘Ende om dat min vrowe es in vresen Dat si gedestruert mach wesen, Soe ontbiet si u bi [mi], here, 10150[regelnummer] Dat gi om Gode ende om u ere Hare wilt hulpen ente staden staen, Ende dit cortelike si gedaen; Bedie, letti lange mettesen, Si sal sonder twivel gevaen wesen. 10155[regelnummer] Ende Mordret, hi haetse sere, Hi sal hare doen onnere, Si dat hise moge gevaen; Ende dat sal ane u ere gaen.’ Doe den coninc dese tale werd cont 10160[regelnummer] Hi werd sere drove ter stont, Soe dat hem welna die tale gebrac. Daerna hi toten knape sprac: ‘Ic hope anden here van al, Dat ic hier ombe pensen sal.’ 10165[regelnummer] Daerna sprac hi met droven sinne: ‘Ay Mordret, du gaves mi wel te kinne, Bi dat ic versta in desen, Dattu dat serpent wel mochs wesen, Dat ic hier te voren sach ende vernam, 10170[regelnummer] Dat ut minen lichame quam, Ende dat mi verbarde min lant, Ende daerna an mi vinc te hant. Noit sone dede vader vore mi Van soene dat ic sal doen van di, 10175[regelnummer] Bedie ic sal di, al sonder waen, Met minen handen doet slaen. Dat willic harde wel dattu Wets, ende alle die werelt nu. Ende God onse live here 10180[regelnummer] En mote gedogen nembermere Datti enech man dan ic moet geven Den doetslach ende nemen tleven.’ Alle die grote liede hebben gehort Ende verstaen des conincs wort, 10185[regelnummer] Daer si allegadere besonder Af hadden sere groten wonder; Want bi sinen worde waren das Vroet, dat Mordret sijn sone was. Die coninc beval al sonder sparen 10190[regelnummer] Hen allen die omtrent hen waren,
[pagina 256]
Dat si souden alden lieden Alt here doen dore gebieden, Dat si des anderdages na desen Tilike souden gereet wesen. 10195[regelnummer] Die coninc wilde metter vard Des anderdages trecken ter zeeward, Alse die de zee wilde liden Te Logresward in corten tiden. Alsmen hieraf horde niemare 10200[regelnummer] Men warp ter neder harentare Met haesten die paulione al. Na desen die coninc Artur beval Dat sanderdages sere tilike Dat here porde gemeinlike, 10205[regelnummer] Ende reden soe lange dat si quamen Aldaer si die zee vernamen. Doe sprac die coninc Waleweine in rade: ‘Ay Walewein,’ seit hi, ‘grote scade Es mi gesciet bi uwer felhede; 10210[regelnummer] Bedie ic hebber verloren mede Lancelote. Ic dar mi wel vermeten, Hadde Mordret, u broder, geweten Dat Lanceloet hadde met mi gewesen Alse wel alsi plach vor desen, 10215[regelnummer] Hine hadde niet gesijn so cone Dat hi hadde dorren bestaen te done Alse grote ongetrouhede als hi Hevet begonnen nu jegen mi. Nu salic moten indelike 10220[regelnummer] Van goeden lieden hebben breke Alsoe alse mi donket daer an; Want die ongetrouwe man Hevet vergadert nu te hande Al die macht van minen lande 10225[regelnummer] In dire maniren, dat hi Die wilt bringen alle jegen mi. Ay God, oftic hadde heden den dach Diegene die ic te hebbene plach In min geselscap vor desen tijt! 10230[regelnummer] Al dat es in die werelt wijt En ontsagic niet, al waren si al Jegen mi, groet ende smal.’ Mijn her Walewein was tongemake Ende drove om des conincs sprake, 10235[regelnummer] Ende seide: ‘Acharmen, here, Es Mordret min broder dus sere Ongetrouwe worden jegen u, Soe hebbic te lange gelevet nu. Nu biddic u als te voren, 10240[regelnummer] Oft gi Lancelote hebt verloren Bi mire dulheit, live here, Ic rade u dat gi sere Doet met vroescapen ende met sinne Om hem weder te gewinne; 10245[regelnummer] Ende ic weet dat wel waerlike, Dat gi sult mogen lichtelike Lancelote gecrigen te uward, Es dat sake dat gine begard; Bedie hi es, dat secgic u, 10250[regelnummer] Die beste man die levet nu, Ende die hoveschte die ic oit sach mede. Ende die u te uwer beschede Best mach hulpen naest onsen here. Ende Lanceloet minnet u soe sere, 10255[regelnummer] Es dat sake dat gine ontbiet, Hi sal tote u comen ende latens niet. Ende gi sult ontbieden, wildi, (Gi hebbets wel noet, donke mi,) Heme ende sine gesellen mede, 10260[regelnummer] Des biddic u, here, in trouwechede; Want si minnen u vele mere Dan gi selve waent, live here.’ Die coninc seide: ‘Om dat ic ben Soe sere mesdadech jegen hen, 10265[regelnummer] Soe wanic wel nu dat si Niet souden willen comen jegen mi, Ende bede over niet soude wesen; Ende sal dit liden laten om desen.’ Doe quamen des conincs maisnieden 10270[regelnummer] Tot hem, ende sine sciplieden, Ende daden den coninc doe verstaen, Hi mochte, wildi, te scepe gaen. Si seiden dat scip al bereet ware Van al dien dat hem es orbare, 10275[regelnummer] Ende dattie wint was goet mede, Ende dattet ware dulhede, Letten si langer in haerre vard. Die coninc dede gereiden tscepewaerd Ende voer selve in dat al sochte, 10280[regelnummer] Ende Walewein daerna wat hi mochte, Ende daerna ridderen ende knapen; Ende daden orssen ende wapen Met hen in andere scepe ter vart, Ende voren metten scepe te landeward. 10285[regelnummer] Dus sciet van daer die coninc, Drove ende gram om die dinc Dat Mordret jegen hem dede Die grote ongetrouwechede. Ende Waleweins rouwe was harde groet, 10290[regelnummer] Om dat sijn broder dese noet Den coninc dede; maer gewarlike Was hi met den oem getrouwelike; Maer die rouwe daer af ende dat verdriet Die ne litene rusten niet. 10295[regelnummer] Nu selewi swigen van coninc Arture Ende spreken van Mordrets aventure.

Vorige Volgende