Leesidee. Jaargang 4

[p. 254]

Strips. Strips? Strips!

De avonturen van Fre van der Mugge 2
Het avontuur lonkt!
Boucq; m.m.v. Stephane Deleurence e.a.

Boucqs jungle is een metafoor voor de jachtige wereld van vandaag. Fre van der Mugge, vurige verdediger van het alledaagse, probeert in een surrealistisch decor van lianen, punks en sprekende dieren zijn brood te verdienen door aan ‘alles en iedereen voor altijd en eeuwig’ verzekeringen te slijten ‘tegen het onvoorziene’, zelfs tegen natte dromen! Gekleed in een echt tijgerpak, lijkt Van der Mugge op een gefnuikte belastingcontroleur die in een grootstad zijn prooi zoekt. Boucq en companen zijn spitsvondig in het afbeelden van dagelijkse problemen. Motorloze autohulzen gebonden op reusachtige schildpadden als symbool voor het eeuwige fileprobleem, het ligt voor de hand, maar blijft knap gevonden. Grappig is ook de parodie op de gewelddadige Japanse mangastrips en hun zoevende tekenstijl, wanneer Van der Mugge, kapitein Haddock, Mortimer en Spiderman ingewijd worden in de manga-jitsu, een ‘grafische narratieve vechttechniek uit het oosten’. Boucq spot hier met de menselijke drang om de samenleving te ordenen en zich zo te beschermen tegen alle grote, kleine en vermeende ongemakken. Het geheel vertoont soms (Monty) Pythoneske allures.

[Bob van den Broeck]

Casterman, 48 p., ill., 335 F

ISBN 90-303-8055-1

Doodzonde 1
Het virus van de macht
Scen. Toff, tek. Béhé

De samenleving in ‘Doodzonde’ wordt getekend door de angst voor het VRH-virus, dat zich door middel van seksuele contacten en besmet bloed verspreidt. Diegenen die besmet zijn of een risicogroep vormen, worden uit de maatschappij verbannen naar een getto waar enkel nog de wet van de sterkste geldt. Door de algemene angst voor besmetting wint de extreem-rechtse partij SAFE (Staatspartij Anti Fysieke Excessen) aan populariteit. De milities van SAFE maken steeds meer deel uit van de straatomgeving en er worden constant razzia's gehouden onder drugsverslaafden en prostituees. Zelfs vrijgezellen behoren tot de verdachte groep. Een van hen, professor Morin, is een onderzoeker en staat op punt een vaccin te ontwikkelen. Niet iedereen staat echter te springen voor een vaccin voor VRH en het seksuele leven van de professor wordt dan ook met aandacht gevolgd door SAFE. Ze ontdekken dat Morin een verhouding heeft met een ex-prostituee. Ze wordt opgepakt en in het getto voor de besmetten geplaatst...

Deze strip geeft een beangstigende kijk op een toekomstige maatschappij die misschien minder ver van ons afligt dan we denken. Met het VRH-virus wordt natuurlijk verwezen naar het aids-virus, en de opkomst van een extreme partij is ons eveneens bekend. Door in te spelen op twee grote problemen van onze tijd, leveren de makers een realistische en meeslepende strip, die over de hele lijn weet te boeien. De tekeningen (zie ill.) zijn verzorgd en gemaakt met oog voor detail.

[Tom Domen]

Casterman, 64 p., ill., 450 F

ISBN 90-303-3292-1

Rochel, de laatste mens op aarde
Scen. Gratien, tek. Khéredine

Nadat de Drakks met hun ruimteschepen op aarde landden, zijn ze systematisch begonnen met de uitroeiing van de mensen. Nu blijft er enkel nog een vergiftigde planeet over met een handvol insecten, enkele weerzinwekkende mutaties en... een mens, Rochel, die de slachting overleefde. Rochel, niet bepaald een mooie naam, maar hij klinkt goed, zoals hij zichzelf probeert wijs te maken. Het enige wat Rochel in leven houdt, is zijn wraaklust. Zonder genade vermoordt hij iedere Drakk die zijn pad kruist. Hij is een verbitterd en cynisch man, geplaagd door hallucinaties uit zijn verleden. Tijdens een van zijn rooftochten laat hij een Drakk-kind voor dood achter, na zijn ouders te hebben vermoord. De jonge Drakk volgt hem en wil niet meer van zijn zijde wijken. De contactgestoorde Rochel gaat uiteindelijk met de jonge Drakk en een mutant op zoek naar de enige vrouw op aarde. In het laboratorium van de Drakks is men er immers in geslaagd een mens-vrouw te scheppen. Rochel is een redelijk cynisch verhaal, waarin de held een absoluut antipathiek figuur slaat, niet in staat tot enige vorm van contact met andere levende wezens. Hij is de enige mens op aarde, maar bezit zelf geen greintje menselijkheid meer. Toch is dit geen door en door sombere strip. De leuke nevenfiguren zorgen voor relativering zodat het rottige gedrag van Rochel best grappig wordt. Ook de tekeningen zijn geslaagd en dragen bij tot de luchtige sfeer. Spijtig dat het verhaal is opgedeeld in kleine hoofdstukjes, wat een vlotte lectuur wat in de weg staat.

[Tom Domen]

Casterman, 46 p., ill., 450 F

ISBN 90-303-3260-3

[Standaard Uitgeverij]

Standaard Uitgeverij start binnenkort met de serie ‘De klassieke avonturen van Nero’, een reeks heruitgaven van de originele Nero-verhalen die tussen 1947 en 1965 werden voorgepubliceerd in de kranten ‘De Nieuwe Gids’ en ‘Het Volk’. Het geheim van Matsuoka was het eerste album in de reeks. Het verscheen in 1948 onder de serienaam ‘De Avonturen van Van Zwam’. Al snel zal Nero echter de hoofdrol voor zich opeisen en uitgroeien tot Vlaanderens populairste dagbladverschijnsel. Nu, 50 jaar later, wordt gestart met een ambitieus heruitgavenproject. De eerste vier albums verschijnen in mei en ook voor het najaar 1998 zijn nog vier nieuwe delen gepland.
Deze collectie klassiekers zal 53 delen tellen en biedt de lezer de verhalen die Marc Sleen tekende vóór zijn overstap naar de Standaard-groep in 1965. De albums worden gebrocheerd uitgegeven en gedrukt op een stijlvol editiepapier. Elk album bevat één of meerdere informatiepagina's geïllustreerd met zeldzaam beeldmateriaal.