Rochel, de laatste mens op aarde
Scen. Gratien, tek. Khéredine
Nadat de Drakks met hun ruimteschepen op aarde landden, zijn ze systematisch begonnen met de uitroeiing van de mensen. Nu blijft er enkel nog een vergiftigde planeet over met een handvol insecten, enkele weerzinwekkende mutaties en... een mens, Rochel, die de slachting overleefde. Rochel, niet bepaald een mooie naam, maar hij klinkt goed, zoals hij zichzelf probeert wijs te maken. Het enige wat Rochel in leven houdt, is zijn wraaklust. Zonder genade vermoordt hij iedere Drakk die zijn pad kruist. Hij is een verbitterd en cynisch man, geplaagd door hallucinaties uit zijn verleden. Tijdens een van zijn rooftochten laat hij een Drakk-kind voor dood achter, na zijn ouders te hebben vermoord. De jonge Drakk volgt hem en wil niet meer van zijn zijde wijken. De contactgestoorde Rochel gaat uiteindelijk met de jonge Drakk en een mutant op zoek naar de enige vrouw op aarde. In het laboratorium van de Drakks is men er immers in geslaagd een mens-vrouw te scheppen. Rochel is een redelijk cynisch verhaal, waarin de held een absoluut antipathiek figuur slaat, niet in staat tot enige vorm van contact met andere levende wezens. Hij is de enige mens op aarde, maar bezit zelf geen greintje menselijkheid meer. Toch is dit geen door en door sombere strip. De leuke nevenfiguren zorgen voor relativering zodat het rottige gedrag van Rochel best grappig wordt. Ook de tekeningen zijn geslaagd en dragen bij tot de luchtige sfeer. Spijtig dat het verhaal is opgedeeld in kleine hoofdstukjes, wat een vlotte lectuur wat in de weg staat.
[Tom Domen]
Casterman, 46 p., ill., 450 F
ISBN 90-303-3260-3