Cervantes, The Life and Exploits of Don Quixote de la Mancha. Abridged from the translation of Charles Jarvis with Introduction, Notes, Questions etc. by Christina F. Knox. Macmillan - XI & 155 pp.
In 1605 werd het eerste, en in 1615 het tweede deel gepubliceerd van Don Quichotte; het boek, dat begonnen als satire op de buitensporigheden van de ridderromans uit de 16de eeuw, onder de handen van den genialen Cervantes groeide tot een schildering van de 16de eeuwse samenleving van grote documentaire waarde, een beeld van den idealist in strijd met een wereld, die bezig was nuchter en praktisch te worden; een kunstwerk, waarvan de betekenis voor de wereldliteratuur moeilijk te overschatten is. Hoeveel latere z.g. schelmenromans zouden niet door Don Quichotte geïnspireerd zijn? En in welke taal is de eigennaam Don Quichotte niet geworden tot een soortnaam?
Maar.... wie hebben het boek gelezen? Ik bedoel het oorspronkelijke werk, of een goede vertaling ervan. Een onderzoek in die richting ingesteld bij onze leerlingen, zal een desillusie worden. Misschien hebben ze wel eens de slappe aftreksels gezien, die als kinderboekjes de ronde doen, dit lot merkwaardigerwijze delende met andere klassieken van satirische opzet: zoals Gulliver's Travels, en het veel vroegere Van den Vos Reinaerde, Niemand zal toch wel willen beweren, dat deze als kindersprookjes opgediste boekjes, waaruit men met de angel ook het leven heeft verwijderd, aan het oorspronkelijke werk recht doen wedervaren.
En daarom is iedere poging, iedere serieuze poging wel te verstaan, om een al te legendair geworden klassiek kunstwerk, ook vooral voor de school, weer in een verteerbare, doch verantwoorde vorm, binnen ons bereik te brengen, toe te juichen. Het boekje, dat hier besproken wordt, is zulk een serieuze poging. Het wordt voorafgegaan door een eenvoudige inleiding, waarin iets over den schrijver wordt verteld, maar niet meer dan nodig is om ons het boek beter te doen begrijpen. De ‘abridging’ van de vertaling van Jarvis is ook geen verminking geworden. Met fijne smaak heeft de bewerkster de mooiste stukken behouden, zonder het boekje te maken tot een serie fragmenten.
De schoolbibliotheek wordt verrijkt door aanschaffing van dit werk. Het zal wel door den Engelsen leraar geannexeerd worden, omdat het toevallig in het Engels geschreven is, en de bibliotheek hoogstwaarschijnlijk geen afdeling Spaanse literatuur rijk is. Als er een gelijkwaardige Nederlandse bewerking bestond, (dit zullen de Neerlandici moeten uitmaken) zou die natuurlijk de voorkeur hebben. Bij gebreke daaraan echter biedt