Leven van Sinte Clara
(1998)–Anoniem Leven van Sinte Clara–
Auteursrechtelijk beschermd
[Folio 32vb]
| |
Ende als dit sij ghesproken hadde, soe vraechde haer een suster wien sij dus sprac. Sij antwoerde: - "Ic spreke tot mijnre ghebenedider zielen welc dat gloriose choer der overster borgheren haren uutganc wachten ende oec die gloriose leitsman en stont niet verre van mi." Ende sij keerde haer tot een vanden susteren ende seyde: - "Och dochter, en siet ghij mede den Coninc der gloriën, Dien ic sie?" Ende met dier suster wrocht die hant Gods ende sach met lichamelijcke oghen geestelijcke dinghen, want sij met bedructen ogen haer keerde totter dooren des huys. Ende siet, daer quam in gegaen een scare van suverlike maechden in witten cleederen, welc alle droegen op haer hoefden gulden croonen. Ende onder hem soe ginc een die veel schoenre was dan die ander, wies croen van boven gescapen was als een gheveynsterde wieroecs vat, daer soe | |
[Folio 33ra]
| |
grooten claerheit van scheen dattet den nacht omkeerde binnen den huyse inde licht des daechs. Ende sij ginc totten bedden daer die bruyt haers lieven kints op lach ende neychden haer soe minlijc op haer ende namse zeer suetelijc inden armen ende gaf haer een vriendelijck cussen. Die maechden brochten haer een mantel van wonderlijcker scoenheit ende sij dienden haer alle bij sonder ende bedecten daer dat heilich lichaem van Sinte Clara mede ende cierden die slaepcamer met wonderlijcker scoenheit. ¶ Des anderen dachs nae Sinte-Laureijns, soe ginc uut die alre heilichste ziele, gecroent metten ewighen loen ende nader verstoringhe des tempels haers lichaem voer die geest salichlijc ten hemel. ¶ Gebenedijt sij desen uutganc van dat dal der tranen ende der onsalicheit, die Claren een inganc is geworden ten leven. Nu voer | |
[Folio 33rb]
| |
die cleyn sober spise verblijt sij haer inder tafelen der borgeren. Nu voer sij voer die snoetheit der asschen is sij verciert inden hemel metter gloriën der heilighen. |
|