Den Bybel met groter neersticheyt ghecorrigeert (Liesveltbijbel 1542)

¶ Iacob roept sijn sonen, ende seyt eenen yeghelijcken te voren wat hem ghebueren sal, ende hi sterft.

[p. *]

Dat .xlix. Capittel.

1

⁺ENde Iacob riep sijn sonen, ende sprac, vergadert v, op dat ick v vercondige wat v geschien sal inden lesten tijden,

+ A vers 1

2

coemt te hoop, ende hoort toe, ghi kinderen Iacob Hoort uwen vader Israel.

3

Ruben mijn eerste soon, ghi sijt mijn cracht ende begin mijnder stercte, die ouerste in offere, dye ouerste inder macht, Hi vaert lichtuaerdich henen ghelijck water,

4

ghi en sult niet die ouerste sijn, want ghi hebt op ws vaders leger gheclommen, aldaer hebdi mijn bedde ontsuyuert met uwen opclymmen.

5

⁺Die gebroeders Simeon ende Leui, ghi doodelijcke gheweyr, sijt schadelijcke wapenen,

+ B vers 5

6

mijn siele en come niet in haer verholentheyt, ende mijn heerlicheyt en si niet eens met haren vergaderinghen, want in haren toorne hebben si den man gedoot, ende in haer moets wille, hebben si den osch verleemt.

7

Veruloect si haren toorne, dat hi so geduerich is, ende hare veronweerdinghe, want si so hert is. Ick wilse verdeylen in Iacob ende verstroyen in Israel.

8

Iuda ghi sijt dat, v broederen sullen v louen, v hant sal uwen vianden opten hals sijn, voor v sullen hen buyghen ws vaders kinderen.

9

Iuda is een ionghe leeu, ghi sijt hooch ghecomen mijn soon bouen den roof, hi heeft neder geknielt ende hem neder geleyt als een leeu, ende gelijc een leeuwinne, wie sal hem tegen hem oprechten?

10

die coninclike roede en sal van Iuda niet genomen worden, noch een meester van sinen voeten, tot dat die Vrome comen sal, ⁺ den seluen sal dat volc toeuallen.

+ Die vrome is cristus daer Iacob af propheteert.

11

Hi sal zijn vuelen aenden wijnstoc binden, ende zijnder ezellinnen soon aenden edelen ranck, Hi sal sijn cleet in wijn wasschen, ende sinen mantel in wijnbesien bloet,

12

Sijn ooghen sijn rooder dan wijn, sijn tanden witter dan melck.

13

Sebulon sal aent oeuer der zee woonen, ende aenden hauenen der schepen, ende ghereycken tot Sidon.

Isaschar sal eenen beenen ezel zijn,

14

ende liggen tusscen die palen,

15

hi sach die ruste dat si goet was, ende dat lant dattet lustich is, ende heeft sine scouderen geneycht om te dragen, ende is dienstachtich geuallen onder tribuyt.

16

Dan, sal rechter sijn in sinen volcke, als een ander gheslachte in Israel.

17

Dan sal een slange worden opten weghe, ende een ader inden pade, ende dat peert inden verssenen bijten, dat sijn berijder te rugge valle.

18

HERE ic wachte op uwe salicheyt.

19

Gad gherust sal hi dat heyr vueren, ende wederom vueren.

20

Van Asser coemt sijn vet broodt, ende hi sal den Coninghen sonderlijcke spijse gheuen.

21

⁺Naphtali is een snelle hert, ende geeft scone redenen

+ C vers 21

22

Dat ghetrouwe kint Ioseph, dat getrouwe kint om te aensien, die dochteren ginghen achter hem inden regimente.

23

Hoe wel dat tegen hem dye scutters verbittert werden, met twisten, ende hem ghehaet hebben,

24

noch is sinen boge vast bleuen, ende die armen sijnder handen sijn vermannet, door die handen des machtigen in Iacob. Wt hem sijn ghecomen herders ende steenen in Israel.

25

Van ws vaders God is v geholpen, ende vanden almachtigen sidy ghebenedijt met gebenedijnghen van bouen vanden hemel, met ghebenedijnghe des afgronts die onder leyt, met ghebenedijnghen aen borsten ende buycken.

26

Die ghebenedijnge ws vaders, ende mijnre vooruaders belofte gaet sterckelic, Na wensch der hoocheyt der werelt. Wt Ioseph sullen hooftlieden werden, ende die opperste Nazareus onder sinen broeders.

27

BenIamin, een verschorende wolf, des morgens sal hi roof eten, mer des auonts sal hi den roof wtdeylen

28

Dat zijn die tweelf geslachten van Israel alle, ende dat ist dat haer vader met hen gesproken heeft, als hijse gebenedide, een yegelic met eender sonderlinger gebenedijngen

29

⁺Ende Iacob geboot hen ende sprac tot hen. Ic worde vergadert tot mijnen volcke, begraeft mi bi mijnen vaderen, in die speloncke opten acker Ephraim des Hethiters,

+ D vers 29

30

in die dubbel speloncke die teghen Mamre leyt, int lant Canaan, die Abraham cochte metten acker van Ephron den Hethiter, tot een erfgrauenisse,

31

daer hebben si Abraham begrauen ende Sara zijn wijf, ende daer hebben si ooc Isaac begrauen ende Rebeca zijn wijf, aldaer hebbe ic ooc Lea begrauen

32

in die gote des ackers, ende der speloncken daer inne.

33

Ende als Iacob voleyndt hadde die gheboden aen sine kinderen, dede hi sine voeten te samen opt bedde, ende wert aflijuich, ende wert vergadert tot sinen volcke.

34

Doen viel Ioseph op zijns vaders aensichte ende weende ende custe hem.