Den Bybel met groter neersticheyt ghecorrigeert (Liesveltbijbel 1542)

Salomons rijc beghint, Hi begheert van God wijsheit om dat volc te regeren. Dat selue belooft ende toeseyt hem die HEERE, Vanden wijsen vonnisse Salomons, ouer die twee wijuen die dat kint ghedoot hadden.

Dat .iij. Capittel

1

⁺ENde Salomo die houwede aen Pharao den coninc van Egipten, ende nam Pharaos dochter, ende brachtse in dye stadt Dauid, tot dat hi in sijn huys ende des HEEREN huys voltymmerde, ende die mueren rontomme Ierusalem,

+ A vers 1

2

Mer dat volc offerde noch op die hoochten, Want den name des HEEREN en was noch geen huys ghetymmert tot dier tijt toe,

3

Mer Salomo hadde den HERE lief, ende wandelde na die seden sijns vaders Dauid, wtgenomen dat hi op die hoochten offerde ende wierp ooc wieroock.

[afbeelding]

4

Ende die coninc ghinc henen tot Gibeon, om aldaer te offeren, want dat was een heerlijcke hoochte, ⁺ Ende Salomo offerde duysent brantoffers opten seluen outaer. ⁺

+ B vers 4

+ i.pa. ij.a Sa. ix.d

5

Ende die HEERE openbaerde Salomo tot Gibeon des nachts inden droom, ende Godt sprack, Bidt, wat ic v geuen sal.

6

Salomo sprac, ghi hebt aen mijnen vader Dauid dijnen knecht grote ontfermherticheyt ghedaen, ghelijc hy dan voor v ghewandelt heeft inder waerheyt ende gherechticheyt, ende met een oprecht herte bi v, ende hebbet dese groote ontfermherticheyt ghehouden, ende hem eenen sone ghegeuen die op sinen stoel sate, so het dan nv is,

7

Nv HERE mijn God, ghy hebt uwen knecht tot eenen coninc ghemaect in mijns vaders Dauids stede,, So ben ic een cleyn iongelinc, ende en weet noch mijnen wtganc, noch mijnen inganc,

8

Ende v knecht is onder dat volc, dat ghi vercoren hebt, so groot dat nyemant getellen noch bescrijuen en can om der menichten,

9

Dus wilt uwen knecht een ghehoorsaem hert geuen, dat hi v volc oordeelen mach, ende verstaen wat goet ende quaet is, want wye vermach dit, v machtich volc te vonnissen.

10

Doen beuielt den HEERE wel, dat Salomo sulcx badt.

11

Ende God sprac, want ghi dat biddet, ende en biddet niet om lanc te leuen, noch om rijcdom, noch om uwer vyanden siele, maer om verstant, ende or-deel te hooren,

12

Siet so heb ic gedaen na uwen woorde. Siet ic heb v een wetende ende verstandich herte gegeuen, also dat ws gelijc voor v niet geweest en is, ende na v niet opstaen en sal,

13

Daer toe so heb ic v ooc gegeuen, dat ghi niet ghebeden en hebt, te weten rijcdom ende eere, dat ws gelijc geen onder den coningen en is tot uwer tijt.

14

Ende ist dat ghi in mijne wegen wandelt, also dat ghi mijn seden ende geboden hout, so v vader Dauid ghewandelt heeft, so wil ic v geuen een langhe leuen.

15

Ende doen Salomo ontwaecte, siet doen wast eenen droom, ende hi quam te Ierusalem, ende ghinc voor de arcke des verbontds des HEEREN, ende offerde brantoffer, dootoffer, ende maecte een grote maeltijt allen sinen knechten.

[afbeelding]

16

⁺† In die tijt quamen twee hoeren totten coninck, ende stonden voor den coninc,

+ C vers 16

17

Ende dat een wijf sprack, Och mijn here, ic ende dat wijf woonen in eenen huyse,

18

ende ic gelach bi haer inden huyse, ende ouer drye dagen doen ic gebaert had, so baerde si ooc, Ende wi waren bi een, also dat geen vreemde met ons inden huyse en was, sonder wi tween,

19

ende des wijfs soon sterf inder nacht, want si had hem inden slaep verplet,

20

ende si stont inder nacht op, ende nam mijnen soon van mijnder siden doen v maerte sliep, ende leyde hem in haren arm, ende haren dooden sone leyde si in mijnen arm,

21

ende doen ic smorgens op stont om mijnen sone te soogen, siet doen was hi doot, mer smorghens besach ic hem wel, ende siet het en was mijne sone niet, dien ic ghebaert hadde

22

Dat ander wijf sprac. Ten is also niet, mijn sone leeft, ende v soon is doot. Die gene sprac, Het en is also niet, v soon is doot ende mijn soon leeft, ende spraken also voor den coninc.

23

Ende die coninc sprac, ⁺ Dese seit mijn sone leeft, ende v soon is doot. Die ghene seyt Het en is also niet, V soon is doot, ende mijn sone leeft

+ D vers 23

24

Ende die coninc sprac, Haelt mi een sweert, ende doen dat sweert voor den coninc gebracht wert,

25

so sprack die coninc, Deelet dat leuende kint in twee deelen, ende gheeft deser die helft, ende der gheender die helft

26

Doen sprac dat wijf des welcx soon leefde totten coninc, want haer moederlick herte wert beweecht ouer haren sone, Och mijn here geeft haer dat kint leuende, ende en doodes niet, Maer die ghene sprack Het en is noch mijn noch dijn, laet het deelen,

27

Doen antwoorde die coninc ende sprack. Gheeft deser dat kint leuende, ende en doodes niet, want dat is zijn moeder.

28

Ende dat oordeel wert vermaert voor al Israel dat die coninc gheoordeelt hadde, ende vreesden den coninc, want si saghen dat die wijsheyt Gods in hem was, om oordeel te doen.