Den Bybel met groter neersticheyt ghecorrigeert (Liesveltbijbel 1542)

¶ Ierobeam versmaet die propheten des HEREN, Hi wort gestraft ende weder begracijt, Ende die propheet wort vanden leeuwe gedoot, als hi niet gehoorsaem en was der stemmen Gods.

Dat .xiij. Capittel.

1

⁺ENde siet een man Gods ⁺ quam van Iuda, door dat woort des HEEREN te BethEl, ende Ierobeam stont by den outaer om wierooc te werpen,

+ A vers 1

+ Dese man Gods, was die prophete Abdo die sone van Nathan den prophete, ende dit was ix.C ende xciiij. iaren voor cristus geboorte, inder werelt ouderdom vier M.cc. ende vier.

2

ende hy riep tegen den outaer door dat woordt des HEREN, ende sprack Outaer Outaer soo seyt die HERE, Siet daer sal een soon den huyse Dauid geboren worden geheeten Iosia, die sal op v offeren dye priesteren der Hoochten, die op v wierooc werpen ende sal menscen beenen op v verbernen,

3

Ende hy gaf in dien dage een wonder ende sprac, Dat is dat wonder dat sulc die HERE ghesproken heeft, Siet, den outaer sal scoren, ende die asschen sullen afgheschudt werden die daer op sijn.

4

Mer doen die Coninck dat woort vanden man Goods hoorde, die teghen den Outaer te BethEl riep, ⁺ recte hi sijn hant wt biden Outaer, ende sprac Grijpt hem ende sijn hant verdorde, die hi teghen hem wtgerect hadde, ende en constese niet weder tot hem getrecken,

+ B vers 4

5

ende den Outaer schoorde, ende dye asschen werden vanden Outaer verschuddet nae den wonder, dat die man Goods gegheuen hadde, door dat woort des HEREN,

6

ende die coninc antwoorde ende sprac totten man Goods, Biddet dat aensichte des HEEREN ws Gods, ende bidt voor mi, dat mijne hant weder tot mi come, doen badt die man Gods dat aensichte des HEEREN, ende den coninc wert sine hant weder tot hem ghebracht, ende wert ghelijcse te voren was.

7

⁺Ende die coninc sprac totten man Gods, Coemt met mi thuys, ende laeft v, Ic wil v ghiften scencken,

+ C vers 7

8

Mer die man Gods sprac totten coninc, Al waert dat ghi mi ooc v halue huys gaeft, soo en quame ic nochtans niet met v, Want ic en wil in dese plaetse geen broot eten, noch water drincken,

9

Want alsoo is mi geboden door des HEEREN woort ende gheseyt, Ghi en sult geen broot eten, noch gheen water drincken, ende niet weder door den wech comen, dyen ghi gegaen sijt.

10

Ende hi ghinc wech, door eenen anderen wech, ende en quam niet weder door den wech dien hi tot BethEl gecomen was.

11

⁺Mer daer woonde een oude Propheet tot Bethel tot dien quamen sine sonen, ende vertelden hem alle de wercken die die man Gods gedaen hadde, in dyen dage te Bethel, ende die woorden die hi totten coninc ghesproken hadde.

+ D vers 11

12

Ende haer vader sprac tot hen, waer is den wech dien hi gereyst is? Ende sine sonen wijsden hem den wech, dien die man Gods ghereyst was, die van Iuda gecomen was.

13

Hi sprack tot sinen sonen, Sadelt my den ezel, ende doen si hem den ezel sadelden, reet hi daer op,

14

ende troc den man Gods nae, ende vont hem onder een eycke sitten, ende seide tot hem, Sijt ghi die man Gods die van Iuda gecomen is? Hi sprac, Ia.

15

⁺Hi sprac tot hem, Coemt met mi thuys, ende etet broot,

+ E vers 15

16

Hi sprac, ic en mach met v niet omme keeren ende met v comen, Ic en wil ooc geen broot eten, noch water drincken met v in dese plaetse,

17

Want het is met mi gesproken geweest door dat woort des HEREN Ghi en sult aldaer noch broot eten noch water drincken, ghi en sult niet weder door den wech gaen, dien ghi gegaen sijt,

18

Hi sprack tot hem, Ick ben oock een prophete gelijc ghi, ende een Engel heeft met mi gesproken door des HEREN woort, ende geseit, Leyt hem weder met v thuys, dat hi broot ete ende water drincke, Hi looch hem

19

ende leyde hem wederomme dat hi broot adt, ende water dranc in sinen huyse

20

⁺Ende doen si ouer tafel saten, soo quam dat woordt des HEREN totten prophete die hem wederomme gheleyt hadde, ende riep den man Gods aen, dye van Iuda gecomen was, ende sprac,

+ F vers 20

21

so spreect die HEERE om dat ghi den monde des HEREN ongehoorsaem hebt geweest, ende en hebt dat gebot niet gehouden dat v die HERE v God geboden heeft,

22

ende sijt weder gekeert, ende hebt broot geten ende water ghedroncken in die plaetse, daer hi v af seide, ghi en sout noch broot eten, noch water drincken, so en sal v lichaem niet in uwer vaderen graf comen.

23

Ende na dien hi broot geten ende ghedroncken hadde sadelde men den ezel den prophete, dien hy wederomme geleyt hadde.

24

Ende doen hi wech troc, soo vant hem eenen leeuwe opten wech, ende doode hem ende zijn lichaem lach geworpen inden wech, ende dyen ezel stont neffens hem, ende den leeuwe stont neffens den lichaem,

25

Ende doen die lieden voorbi gingen, sagen si den lichaem inden wech geworpen, ende den leeuwe inden lichaem staen ende quamen ende seydent inder stadt, daer die oude Propheet in woonde.

26

Doen dat die propheet hoorde, dye hem wederom gheleyt hadde, sprack hi, Het is dye man Gods, die den monde des HEEREN onghehoorsaem geweest is, daerom heeft hem die HERE den leeu gegeuen, die heeft hem gebroken ende gedodet na den woorde dat hem die HERE geseyt heeft,

27

ende

[p. *]

sprack tot sinen sonen, Sadelt mi den ezel, ende doen si dien gesadelt hadden

28

trock hi derwaerts, ende vant sinen lichaem inden wege verworpen, ende den ezel ende den leeu neffens den lichaem staen. Die leeu en hadde vanden lichaem niet geten, noch den ezel niet ghebroken,

29

⁺Doen hief die propheet den lichaem des mans Gods op, ende setten opten ezel, ende voerden wederom ende quam in die stadt des ouden propheten, dat si souden clagen, ende hem begrauen, Ende hi leyde den lichaem in sijn graf,

+ G vers 29

30

ende claechde hem, Och broeder, Ende doen si hem begrauen hadden

31

sprack hi tot sinen sonen, Als ick sterue, so begrauet mi in dat graf daer die man Gods in begrauen is, ende legt mijne beenen neffens sine beenen,

32

Want het sal gheschien, dat hi geroepen heeft, tegen den outaer te BethEl, door dat woort des HEREN, ende teghen alle huysen der hoochten, die inden steden Samarie sijn

33

Mer na dese gesciedenisse en keerde hem Ierobeam niet van sinen boosen wege, maer hi verkeerde hem, ende maecte priesters der Hoochten vanden snootsten oft laechsten des volcx, tot wien hy lust hadde, dies hant vulde hi, ende die wert priester der Hoochten,

34

Ende dit quam tot sonde den huyse Ierobeam dattet verdoruen ende vander aerden vernielt wert