Den Bybel met groter neersticheyt ghecorrigeert (Liesveltbijbel 1542)

Benhadad die coninc Sirie strijt tegen Samaria ende Israel, mer hi wort verwonnen ende te scanden ghemaect.

Dat .xx. Capittel.

1

⁺ENde Benhadad die coninc tot Sirien vergaderde al sijn macht, ende daer waren .xxxij. coningen met hem, ende paerden, ende wagens, ende troc op, ende belegherde Samaria, ende street daer tegen,

+ A vers 1

2

ende seynde boden tot Ahab den coninc Israel, in die stadt,

3

ende dede hem seggen, So seyt Benhadad, v siluer, ende v gout is mijn, ende uwe wijuen, ende uwe alderbeste kinderen sijn ooc mijn.

4

Die coninc Israhel antwoorde ende sprac. Mijn heer coninc so ghi gesproken hebt. Ic ben uwe ende al wat ic hebbe.

5

Ende die boden quamen weder ende seyden, Dus spreect Benhadad. Want ic tot v geseynt heb, ende

[p. *]

doen seggen, V siluer ende gout, v wiuen en kinderen sult ghi mi geuen.

6

⁺So wil ic morgen te deser tijt mijne knechten tot v seynden, dat si v huys, ende uwer ondersaten huysen ondersoecken, ende al wat hen lieflijck is, dat sullen si in haren handen nemen ende wech draghen. ⁺

+ B vers 6

+ Ontrent dese tijt leefde tiberius die x. coninc der Latijnscer ofte itaelscen hi viel inden tiber die tot dier tijt Alba hiet maer daer nae so heeft die riuiere Alba haren name ghehadt den Tiber, om dat Tiberius die coninc daer in verdroncken was

7

Doen riep die coninc Israel alle die Ouderen des lants, ende sprac, Merct ende siet, hoe quaet dat hijt voor neemt, Hi heeft tot mi gesonden om mijne wijuen ende kinderen, siluer ende gout, ende ic en heb hem dat niet geweygert.

8

Doen spraken tot hem alle ouders ende allet volc. Ghi en sult geen gehoor geuen noch consenteren.

9

Ende hi sprac totten boden Benhadad, Segt mijnen heere den coninc. Al dat ghi int beginsele uwen knecht geboden hebt, dat wil ic doen, mer dit en mach ic niet doen, Ende die boden gingen wech, ende seyden sulcx weder.

10

Doe seynde Benhadad tot hem, ende liet hem seggen. Die goden doen mi dit ende dat, waer dat stof Samarie genoech sijn sal, dat elc van mijnen volc een hant volle daer af brenge,

11

de coninc Israel antwoorde ende sprac, Segt mi, Die dat harnasch aen doet sal hem die beroemen gelijc die gene diet af heeft geleyt,

12

Doe Benhadad dat hoorde, ende hi recht dranc metten coningen in die tente, sprac hi tot sinen knechten, scict v heyr getuych, ende si scicten hen tegen die stadt.

Ende siet een propheet ginc tot Ahab den coninck Israel ende sprac.

13

⁺Dus spreect die HERE, Ghi hebt ymmer desen grooten hoop gesien. Siet ic willen heden in uwe hant geuen, dat ghi weten sout dat ic de HERE ben, Ahab sprac. Door wien? Hy sprack,

+ C vers 13

14

Dus spreect die HERE, door die knapen der lant prouoosten oft lant voochten, hi sprac Wie sal den strijt beginnen? Hi seyde, ghi,

15

Doe telde hi die knapen der lantuoochten, ende haerder was twee hondert ende .xxxij. ende telden daer na voort, dat gehele volc al der kinderen Israel, seuen duysent mannen,

16

ende trocken wt inden middage, Maer Benhadad dronc, ende was droncken inder tenten, met den .xxxij. Coningen, die hem te hulpe gecomen waren.

17

Ende de knapen der lantvoochten trocken eerst wt.

Benhadad seynde wt, ende si bootscaptent hem seggende. ⁺ Daer trecken mannen wt Samaria,

+ D vers 17

18

hi seyde, Grijptse leuende, si sijn om vrede oft om strijts wil wtgetrocken. Mer doe die knechten der lantvoochten wtgetogen waren,

19

ende dat heyr hen na, ende elck sloech wie hem voor quam,

20

Ende die Siriers vloden, ende Israhel iaechden hen na, Ende Benhadad die coninc tot Sirien ontuloot met peerden ende ruyteren,

21

ende die coninc Israel troc wt, ende sloech peerden ende wagen, also dat hi aen die Siriers eenen grooten slach dede.

22

Doe ghinc een propheet totten coninc Israel, ende sprac tot hem, Gaet henen ende sterct v, ende merct ende siet wat ghi doen sult. Want die coninc tot Sirien sal tegen v optrecken, als dat iaer omme is.

23

Wandt dye knechten des conincx van Sirien spraken tot hem Hare goden dat sijn berch goden, daeromme zijn si ons te bouen gegaen. O dat wi tegen hen strijden mochten op dat effene, wat geldet wi soudense verwinnen

24

Doet also, doet die coningen wech, elc van sijnder plaetsen, ende stelt grauen in haer steden,

25

ende ordineert v een heyr, gelijc dat heyr was dat ghi verloren hebt, ende peerden ende wagens, so die ghene waren, ende laet ons tegen hen strijden op dat effene, ⁺ wat geldet wi sullense verwinnen, hi hoorde haer stemme ende dede also

+ E vers 25

26

Als nv dat iaer ouer was, oordineerde Benhadad die Sirier, ende troc opwaerts tot Aphek, om te-gen Israel te strijden,

27

Ende die kinderen Israel oordende hen, ende besorchden hen ooc, ende trocken hen tegen, ende legerden hen tegen haer als twee cleyne cudden geyten. Mer der Siriers was tlant vol,

28

ende daer terde een man Gods toe, ende sprac totten coninc Israhel, Dus spreect die HERE, om dat die van Sirien hebben geseyt. Die HERE is een God der bergen, ende niet een God der valleyen, so heb ic al desen grooten hoop in uwen handen gegheuen, dat ghi wetet dat ic die HERE ben,

29

ende si legerden hen stracx teghen die gene seuen dagen, inden seuenden dage trocken si op te hoop inden strijdt, ende die kinderen Israel sloegen van dien van Sirien, hondert duysendt voetuolcx op eenen dach,

30

ende die ouerbleuen, vloden tot Aphek in die stadt, ende den muer viel op die ouergebleuen seuen ende twintich duysent mannen, Ende Benhadad vluchte ooc in die stat in een cleyn camerken

31

Doe spraken zijn knechten tot hem, ⁺ siet, wi hebben gehoort dat die coningen des huis Israels barmhertige coningen sijn, ⁺ so laet ons sacken om onse lendenen doen, ende stricken om onse hoofden, ende wtgaen totten coninc Israel, misschien hi sal uwe siele laten leuen,

+ i.regum xix.f.

+ F vers 31

32

Ende si gorden sacken om haer lendenen, ende stricken om hare hoofden, ende quamen totten coninc Israel, ende spraken, Benhadad v knecht doet v seggen, Lieue laet mijn siele leuen, hi sprac, Leeft hi noch, so is hi mijn broeder,

33

Ende die mannen namen dat woort haestelijc van hem, ende bedieden dat voor hen ende spraken, Iae dijn broeder Benhadad.

34

Hi sprac, Coemt ende brengt hem Doe ginc Benhadad tot hem wt, ende liet hem opten wagen setten, ende sprac tot hem, Die steden die mijn vadere uwen vader genomen heeft, wil ic v weder geuen ende maect v straten te Damascon, so mijn vader te Samarien gedaen heeft, so wil ic met v een verbont maken, ende hi maecte met hem een verbont ende liet hem trecken.

35

Doe sprac een man onder den kinderen der propheten tot sinen naesten door dat woort des HEREN Lieue slaet mi, mer hi weygerde hem te slaen,

36

Doe sprac hi tot hem. Om dat ghi die stemme des HEEREN niet en hebt gehoort, siet so sal v eenen leeuwe slaen, als ghi van mi gaet. ⁺ Ende doen hi van hem wech ginc, vant hem eenen leeuwe ende sloech hem,

+ G vers 36

37

Ende hy vant eenen anderen man ende sprac. Lieue slaet mi, ende die man sloech hem wonden.

38

Doe ghinc die propheet henen, ende troc totten coninc aenden wech, ende verstelde sijn aensicht met asschen.

39

Ende doe die coninck voorby trock, riep hi den coninc aen, ende sprac. ⁺ V knecht was wtghetrocken midden inden strijt, ende siet een man was geweken, ende bracht eenen man tot mi ende sprac, Bewaert my desen man, ist datmen sijns ghemist, so sal v siele in die stede sijnder sielen sijn, ofte ghi sullet een pont siluers ouer gheuen, ⁺ Ende doen v knecht hier ende daer te doen hadde, en was die niet meer daer.

+ i.pa. xxi c

+ Micheas dye prophete was in deser tijt ende hy wast die Ahab hier berispt, vt in fasciculo temporum.

40

Die coninc sprac tot hem dat is v oordeele, ghi hebbet selue gegeuen.

41

Doe dede hi haestelic die asscen van sinen aensichte, ende die coninc Israel kende hem dat hi der propheten een was,

42

ende hi sprack tot hem. Dus seyt die HERE Om dat ghi den verbanden man van v hebt gelaten, sal v siele voor sine siele sijn, ende v volc voor zijn volc,

43

Mer de coninc Israel troc wech ongemoet ende toornich in sijn huys, ende quam tot Samaria.