Den Bybel met groter neersticheyt ghecorrigeert (Liesveltbijbel 1542)

Van die vier melaetschen, die in der Siriers legher quamen Ende hoe dattet wederomme goede tijt wert, ende den dieren tijt op hielt

Dat .vij. Capittel.

1

⁺ELisa sprac. Hoort des HEREN woort So spreect die HERE morgen om dese tijt, sal een scepel of een muddeken bloemen van meele, eenen sikel gelden, ende twee muddekens gersten om eenen sikel, onder die poorte tot Samaria.

+ A vers 1

2

Doen antwoorde een ridder op welcx hant die coninc leende den man Gods, ende sprac, ende al maecte die HERE vensteren aenden hemel hoe soude dat mogen gescieden. Hi sprac, siet daer, mer met uwen oogen sult ghijt sien, ende daer niet af eten.

3

⁺Ende daer waren vier malaetsce mannen aen die dueren, voor die poorte, ende deen sprack totten anderen wat willen wi hier bliuen, tot dat wi steruen?

+ B vers 3

4

Al waert dat wi al dachten in die stadt te comen, so ist dierte inder stat, ende wi moesten aldaer doch steruen, Blijuen wi hier ooc, so moeten wi ooc steruen, dus laet ons nv henen gaen, ende tot den heyr der Siriers vallen, laten si ons leuen, so leuen wi dooden si ons, so zijn wi doot,

5

ende si stonden vroech op, dat si int heyr der Siriers souden comen, ende doen si voor aen die plaetse des heyrs quamen Siet, daer en was niemant

6

Want die HERE hadde die Siriers een geluyt van paerden, wagens, ende van grooter heyrscharen laten hooren, also dat si onder malcanderen seyden. Siet, de coninc Israel, heeft die coningen der Hethiten, ende die coningen van Egipten, tegen ons gehuert, dat si ouer ons comen souden.

7

Ende si maeckten hen op, ende si vloden alst noch duyster was, ende si lieten haer tenten, peerden, ende ezelen inden legere, alsoot stont, ende vloden met haren leuen daer af

8

Als nv die malaetscen aent vorste des legers quamen gingen si in een vanden tenten, ende aten ende droncken, ende na-men siluer, gout, ende cleederen, ende gingen henen, ende verborchden dat, ende quamen weder, ende gingen in een ander hutte, ende namen daer wt, ende ghingen, ende verberchden dat,

9

Mer deen sprack totten anderen, En laet ons dus niet doen ⁺ Desen dach is eenen dach van goeder bootscappen. Ist dat wi dat verberghen, ende verbeyden, tot dat licht dach wert, so sal onse misdaet geuonden worden.

+ C vers 9

10

Dus laet ons nv gaen, dat wi comen, ende bootscappen dat den huyse des conincx. Ende doen si quamen, riepen si aen die poorte der stadt, ende bootscaptent hen, seggende. Wi sijn totten leger der Sirien gecomen, ende siet, daer en is niemant, noch geens menscen stemme, mer peerden ende ezelen ghebonden, ende die tenten, so si staen.

11

⁺Doen riepmen die poortwachters, dat zijt daer binnen inden huyse des conincx souden bootscappen,

+ D vers 11

12

ende die coninc stont op inder nacht, ende sprac tot sinen knechten. Laet v seggen, hoe die van Sirien met ons om ghaen. Si weten, dat wi hongher lijden, ende sijn wt den leger gegaen, dat si hen inden velde souden verbergen, ende dencken. Als si wt der stadt gaen, willen wijse leuende gripen, ende in die stadt comen.

13

Doe antwoorde een van sinen knechten, ende sprac, men neme die vijf ouer gebleuen paerden, die noch daer in ouer gebleuen sijn, siet die sijn daer inne ouer gebleuen van alder menichten in Israhel, die welcke al verteert sijn, die laet ons seynden ende besien.

14

Doe namen si twee wagenen met peerden, ende dye Coninck santse na den leger der Siriers, ende sprac. Trect derwaerts, ende besiet,

15

ende doen si hen nae trocken, tot aen die Iordane, Syet doen lach den wech vol cleederen ende gereetschappen die welcke die Syriers van hen geworpen hadden, doen si haesteden

16

Ende doen dye boden weder quamen, ende bootschaptent den Coninc, so ghinc dat volck wt, ende beroofden den legher der Siriers, Ende een muddeken bloemen van meele, gout eenen sikel, ende twee muddekens gersten ooc eenen sikel, na den woorden des HEREN,

17

mer die coninc stelde den ridder, op welcx hant hi hem leende onder die poorte, ende dat volc verterde hem onder die voeten inder poorten dat hi sterf, so die man Gods gesproken hadde, doen die coninc tot hem af quam

18

Ende tgesciede, so die man Gods den coninc seide, doe hi sprac, Morgen om dese tijt, sullen twee muddekens gersten eenen sikel gelden, ende een muddeken bloemen van meel eenen sikel, onder die poorte te Samaria,

19

ende die ridder antwoorde den man Gods, ende sprac. Siet al maecte die HERE vensteren aen den hemele, hoe soude dat mogen gescieden. Hi sprac Siet met uwen oogen sult ghi sien, ende daer af niet eten,

20

ende het ginck hem iuyste also, want dat volc verteerde hem inder poorten, dat hi daer af sterf