Den Bybel met groter neersticheyt ghecorrigeert (Liesveltbijbel 1542) (2010)

Den Bybel met groter neersticheyt ghecorrigeert (Liesveltbijbel 1542)

(2010)–Anoniem Liesveltbijbel– rechtenstatus

Auteursrechtelijk beschermd

Vorige Volgende



Dat .xx. Capittel
1 Ga naar margenoot+DEn wijn maect spotters, ende stercken drancke maect wilde, wie daer luste toe heeft, en wort nemmermeer wijs.
2 Dat veruaren des conincx is ghelijc dat briesschen eens iongen leeus, Wie hem vertoornt die sondiget teghen zijn siele.
3 Het is den man een eere vanden twiste te blijuen, Mer die geerne kijuen sijn altemael sotten.
4 Om der couden wille, en wil die trage niet ploeghen, So moet hi inden somer broot bidden, ende vercrijghen.
5 Den raet inder herten eens mans, is gelijc diepe watere, ende eenen verstandigen man brengt hem daer wt.
6 Veel menschen worden gepresen van weldaet, Maer wie wil vinden eenen getrouwen man.
7 Een gerechtighe die in sijnder vroomheyt wandelt, Dies kinderen salt wel gaen nae hem.
8 Een Coninck die opten stoele sidt te oordeelen, verstroyt alle arghe met sinen ooghen.
9 Wye can ghesegghen ic ben reyn in mijn herte? Ga naar margenoot+ Ende suyuer van mijnen sonden.
10 Menigerhande ghewichte ende mate, is beyde vereysinge den HERE.
11 Oock kennet men een knechtken aen zijn doene oft sine wercken reyn ende oprecht zijn.
12 Een hoorende oore ende siende ooghe, die maeckt beyde die HEERE.
13 En bemint den slaep niet, dat ghy nyet arme en wort, Laet uwe oogen wacker sijn, so sult ghi broots genoech hebben.
14 Quaet, quaet seytmen alsment heeft, Mer alst wech is prijstmen dan dat.
15 Ga naar margenoot+Daer is gout ende veel peerlen, Maer bescheidene lippen zijn een costelijc dinc.
16 Neemt dien sine cleet, die voor eenen anderen borge wort, ende pandet hem om des onbekenden wille.
17 Dat valsche broot smaeckt yegelijcken wel, Mer namaels sal den mont vol keselinghen worden.
18 Opsetten worden met raet gheuordert, Ende oorloge salmen met vernufte voeren.
19 En verbindt v niet met dien, die heymelickheyt openbaert, Ende is een achterclapper, ende bedriecht met sinen lippen.
20 Wie sinen vader ende moeder vloeckt, dyes keersse wort verbluscht midden in die duysternisse.
21 Die erffenisse die metten eersten ter stont toe neemt, Ga naar margenoot+ en sal ten laetsten niet gheseegent zijn?
22 En segt niet ic wil quaet verghelden, mer verbeit den HERE, die sal v helpen.
23 Menigerley ghewichte is den HERE een vereynsen, ende een valsche waghe en is niet goet.
24 Alder menschen ganghen comen vanden HERE, Welcke mensche verstaet sinen wech?
25 Het is den mensche eenen strick dat heylighe te lasteren, ende daer na met gheloften omme gaen.
26 Een wijse coninc verstroyt die godloose, Ende brengt den raedt ouer hen.
27 Die luchte des HEREN is des menschen aseme, Die gaet door dat geheel lichaem.
28 Goetheyt ende trouwe bewaren den coninc, Ende sinen stoele wort met goede gheuesticht.
29 Der iongelingen prijs is haer cracht, Ende grijsch hayr is der ouder cieragie.
30 Wonden verdrijuen dat quade, ende slaghen des gheheelen lichaems.	margenoot+ A vers 1 margenoot+ B vers 9 margenoot+ C vers 15 margenoot+ D vers 21

Vorige Volgende