Den Bybel met groter neersticheyt ghecorrigeert (Liesveltbijbel 1542)

Dat .iij. Capittel.

1

Aleph. ICk ben een allendich man, die dye roede sijnder gramschappen gheproeft hebbe.

2

Aleph. Hi heeft my geuoert ende laten gaen inder duysternissen, ende nyet int licht.

3

Aleph. Hi heeft sijn hant teghen mi ghekeert, ende handelt gansch anders met my altijt.

4

Beth. Hy heeft mijn vleesch ende huyt out gemaect, ende mijn ghebeente in tween gheslaghen

5

Beth. Hi heeft mi hermaect, ende my met galle ende moeyte omuangen.

6

Beth. Inder duysternissen heeft hi my ghesedt, als die dooden inder werelt.

7

Gimel Hy heeft my alsoo bemuert, dat ick nerghens wt en mach, ende heeft mi in harde ketenen gheleyt.

8

Gimel Ende oft ic dan al schreye ende roepe, so stopt hi die ooren toe, van mijnen ghebede.

9

Gimel. Hi heeft mijne wech met ghehouwen steenen verstopt, ende mijnen voetpadt crom ghemaect.

10

Daleth. Hi heeft op my laghen gheleyt als eenen Beyr, ghelijck een leeuwe int verborghen.

11

Daleth. Hi laet my den wech missen, Hi heeft mi in stucken geslaghen, ende tot niet ghemaect

12

Daleth. Hi heeft sinen boghe ghespannen, ende heeft mi (den pijl) tot een wit inder doelen ghesedt.

13

He. Hi heeft die pijlen sijns kokers laten in mijne nieren schieten.

14

He. Ick ben eenen spot alle mijnen volcke ende daghelicx haer liedeken.

15

He. Hi heeft mi met bitterheit versaet, ende met alsene ghelaeft.

16

Vau. Hy heeft mijn tanden in cleyne stucken gheslagen, Hi wentelt mi in die asschen.

17

Vau. Hi heeft mijn siele wt den vrede verdreuen, Ic moet der goeder daghen vergheten

18

Vau. Ic sprac, mijnen hope is ghedaen, dat ic voort meer sijn sal byden HERE.

19

Sdain. Ach ghedenct doch, hoe allendich ende verlaten dat ic ben, dat ick met alssene ende galle ghelaeft ben.

20

Sdain. Ghi sult ymmers daer aen ghedencken, Want mijne siele seget mi.

21

Sdain. Als ic dat ter herten neme, daeromme hope ick noch.

22

Heth Die goedertierenheyt des HEEREN en is noch niet gheheel wt, Ende sine bermherticheit en heeft noch geen eynde

23

Heth. Maer dijne trouwe is groot, ende vernyeuwet haer alle morghen.

24

Heth. Die HERE is mijn deel, spreect mijn siele, daeromme wil ic op hem hopen.

25

Thet. Want die HERE is vriendelic den ghenen die op hem verwachten, ende der sielen die na hem vraget.

26

Thet. Het is een costelic dine lijdtsaem te zijn, ende op die hulpe des HEREN te hopen.

27

Thet. O hoe goet ist eenen mensce, dat hi dat iock vander ioncheyt aen op hem neme.

28

Iod. Dat een verlaten verduldich si, als hem erghens yet weeruaert,

29

Iod. Ende hi sinen mont steect in dat stof, ende verwacht op die hope.

30

Iod. Ende laet hem op die kinnebacken slaen, ende veel versmaetheyts aendoen.

31

Caph. Want die HERE en verstoot niet inder eewicheyt.

32

Caph. Hi bedroeft wel, ende is genadich wederomme, na sijnder grooter goetheyt.

33

Caph. Want hi en plaecht noch en bedroeft niet der menschen kinderen van herten.

34

Lamed. Als oft hy die allendige opter aerden gansch woude laten verdrucken.

35

Lamed. Ende hare sake voor God onrecht laten sijn.

36

Lamed. Ende haer valschelijcken laten veroordelen gelijc oft die HERE niet en saech.

37

Mem. Wye derf dan seggen, dat sulcx gheschie sonder des HEREN beuel.

38

Mem. Ende dat noch goet, noch quaet en come door sijn beuel.

39

Mem. Waeromme morren dan die menschen also inden leuen? Een yeghelijcke morre tegen sine sonden.

40

Nun. Laet ons onse wegen soecken ende ondertasten ende ons totten HERE bekeeren.

41

Nun. Laet ons onse herten tsamen metten handen opheffen tot God inden hemel.

42

Nun. Wi hebben ghesondicht, ende sijn ongehoorsaem geweest, daeromme en hebtstu ons met recht niet gespaert.

43

Samech. Mer ghi hebt met toorn ons ouerschut ende veruolget, ende sonder bermherticheyt geslagen.

44

Samech. Ghi hebt v met een wolcke bedect dat geen gebet tot v door en can.

45

Samech. Ghi hebt ons tot dreck ende slijc gemaect onder den volcken.

46

Ain. Alle onse vianden sperren haren muyl op teghen ons.

47

Ain. Wy worden verdruct ende gheplaecht met verscricken ende ancxt.

48

Ain. Mijne oogen vloeyen als waterbeken, ouer den iammer des dochters mijns volcx.

49

Pe. Mijne oogen vlieten, ende en connen niet afghelaten, want daer en is geen ruste.

50

Pe. O HERE wanneer wilt ghi vanden hemel hier af sien? ende aenschouwen?

51

Pe. Mijn ooge breect mi mijnen moet, om der dochteren wille mijnder stadt.

52

Zade. Mijn vyanden hebben mi na gheiaecht, gelijc eenen vogel, sonder oorsake.

53

Zade. Si hebben oock mijn leuen inden graue te niete gebracht, ende eenen steen op mi geleyt.

54

Zade. Si hebben water op mijn hooft gheschut. Doen seyde ic, Nv ben ic gansch wech.

55

Cof. Maer O HEERE ic riep dijnen naem aen wt den graue.

56

Cof. Ende ghy hebt mijn stemme verhoort, ende ghi en verbercht dijne ooren niet van mijnen suchten ende schreyen.

57

Cof. Neyghet v tot mi, als ick v aenroepe, ende segt, En veruaert v niet.

58

Res. O HERE beschermt dye sake mijnder sielen, ende verlost mijn leuen.

59

Res. O HEERE aensiet, hoe dat mi onrecht gheschiet, Helpt mi tot mijnen rechte.

60

Res. Ghi siet alle haer rasen, ende alle haer gedachten tegen mi.

61

Schin. O HERE ghy hoort alle versmaetheyt ende alle haer gedachten ouer mi.

62

Schin Die lippen mijnder wederpartie, ende haer daghelicx versieren tegen mi.

63

Schin. Aensiet doch, si sitten neder oft staen op, so en singhen si niet dan van mi.

64

Tau. O HERE

[p. *]

betaelt haer, so si verdient hebben.

65

Tau Laet haer dat hert verscricken, ende dijne vermaledidinge gheuoelen

66

Tau Veruolchtse met gramschappe, ende vernieltse onder den hemel des HEREN.