Volksboek van Margarieta van Lymborch (1516)

Hoe etsijtes ende evac te samen spraken. ende dat vander liefden van margrieten van lymborch.

Dat. LVIIJ. capittel.

HET gheviel op eenen tijt dat etsijtes ende evac sijn neve ghinghen wandelen inden wijngaert om hem te vermaken. ende om te vergheten alle sware ghepeysen. Etsijtes hoorde die voghelkens singhen. als die in vruechden waren. Hi sach die bloemkens ontluycken bi der crachten

[p. 51]

der sonnen. ende des douwes viertuyt. als die gene die ghebruyckende waren haerder lustigher iuecht. Doen seyde evac tot etsytes. o neve en ist hier niet lastelic ende vol melodijen. wi horen die vogelkens singhen. die bloemkens ontluycken ghevende eenen soeten roecke ende vol melodijen. ende wie soude hem hier in niet vervruechden ende sijn herte vermaken Daer op dat etsijtes antwoorde ende sprac. o evac neve ende vrient. ic kenne dattet hier ghenoechlick is. wellustich ende een soeten roecke. mer ic en raper gheen vruecht noch solaes van herten in. want het is mi een vernieuwinghe van droefheden hier te sine. Doen sprac evac heere segghet mi die cause ende die waer omme. dat u hier te sijn is een vernieuwinghe van droefheden. Etsijtes seyde. neve dat sal ic u seggen. ic sie hier die plaetse met oghen aen. daer ick ende die liefste opter aerden levende waren in groter melodijen. ende in groter ghenuechten. vriendelic siende op den anderen. vergetende alle swaerheit. singhende ende speelende op hantfloyten / luyten / ende herpen bedrivende musyke ende dit is mi nu al te samen benomen dwelc mi gedaen heeft mijn moeder. mer het mocht haer eens wel leedt sijn Doen seide evac etsytes neve. ghi hebt onghelijc dat ghy uwer moeder daer mede betijt. si en heefter gheen schult in. mer sijt tevreden. eer vier daghen so suldi horen nieuwe tijdinghe van margrieten ende ic hope eer thien dagen dat ghijse spreken sult. Aldus was etsijtes te vreden ghestelt van evac den ridder ende si ghinghen ter salen bi den grave sinen vader bancketeren.