Leven van Lutgart

(1899)–Anoniem Lutgart, Leven van– rechtenstatus


XXVII. Van din dat Marie van Andene genas van enen gruweliken hovetswere. Noch was ene andre in dabdië 5620[regelnummer] Die van Andene ver Marië In dat latijn ons es genamt, Dire oc int hovet was gekramtGa naar voetnoot1
[pagina 202]
Tin selven tide en hovetswere So migel, dat si sonder were 5625[regelnummer] Dat lijf verliesen waende wel Ga naar margenoot+Van groter pinen; want nit el Dan helpe roepen ende kriten Van commere ende van wewiten En was har ambachtt an din tide. 5630[regelnummer] Dis plach die nonne al sonder mide Beide alle dage ende alle nachte, So dat si dandere alle brachte Met haren doegene in verdrit, Want sonder rowe en conden nit 5635[regelnummer] Die andre nonnen wel verdragen Dat sise also teblowen sagen. Dis wart gedregen over een Van al denghenen die ghereen Dat leet ter herten, dat men soude 5640[regelnummer] Lutgarden levren in gewonde Dat ongemac van derre qualen: Want die so gerno plach onthalen Harre alre beden die met trowen Hare helpe sochten, derre vrowen 5645[regelnummer] Soude oc in staden gerne staen. Mettesen rade es wech gegaen Der vrowen ene al sonder beide Ende enen wijl, daer ic af seide En schone exempel hir tevoren, 5650[regelnummer] Die van der maget utverkoren Daer bleven was, heft si gewonnen. Din bouden si der siker nonnen Aldaer teneven dar din swere Dogde alremeest die martelere, 5655[regelnummer] Die nonne meinic, die daer lach Ga naar margenoot+Gestrekt ter erden ende ‘owach!’ Met luder stemmen ende ‘owi!’ Alteenen rip. Mar wildi mi Geloeven wonderliker saken, 5660[regelnummer] So salic u dan kundech maken Mirakle ende wonder groet, Dat Got, die alle dinc geboet, Aldaer Lutgarden teeren dede: Tirst dat der vrowen hoeft darmede 5665[regelnummer] Verbonden was, alsic vertrac, So voer enwech dat ongemac, Ende op ter selver uren stont Die nonne weder al gesont Ende al genesen, so dat sijs 5670[regelnummer] Gaf oit sent lof ende prijs Dat si der baten wart geware, Lutgarden stille ende oppenbare. Noch was ene andre an din tide Dire oc die Gods gebenedijde 5675[regelnummer] Also gelike in staden stoet, Want sise ontkommerde ende ontloet Van enen commerliken bande; Hoert hare, ic seggu welkerhande: Die vrowe in arebeide ginc 5680[regelnummer] Van enen kinde ende eer ontfinc Dat kint gehorte in orterike, So wart die moeder ijammerlike Getormenteert in din lichame. Oc was so migel die mesquame 5685[regelnummer] Van hare doegene ende so groet, Ga naar margenoot+Dat sire af waende bliven doet. Doch wart die vrowe also beraden Die so van pinen lach verladen, Dat fisiciene onsseiden hare 5690[regelnummer] (Want si verhoerde an die nimare Die van Lutgarden daer omtrent Was ghinge worden ende ic sent Gemeerret wart in allen stonden, Dat menech wart bi hare ontbonden 5695[regelnummer] Van swaren commere an din tide), Dat si die al gebenedide Versuken soude in dese noet; Want si int herte binnen groet Ontfinc din hope, aldaer si sere 5700[regelnummer] Bekommert lach, dat Got, die Here, Hars leeds soude achten sonder waen, Op dat se in hare gedinge ontfaen Ende harre curen wilde plegen Lutgart, die maget wel gedegen. 5705[regelnummer] Mettesen rade es wech gevaren T Aiwires wert en moederbaren Met hastechheiden, want hem das Gebeden van der vrowen was, Dat hi met basten voere en wege 5710[regelnummer] Ende hi dis heilegdoms verkrege Dat daer was bleven van der magt. Dos voer enwech ende heft beijagt Die bode en haren gordelkijn, Daer wilen met die maget fijn 5715[regelnummer] Plach sijn begordt naest haren live; Ga naar margenoot+Dat sendde men din sieken wive Van dire abdiën metten ghenen. Dos voer die bode weder henen Ende op gelevert heft der vrowen, 5720[regelnummer] Die noch alteenen lach teblowen Van groten leede in din lichame, Dat gordelkijn, daer so bequame Af was der vrowen dat prosent, Dat sijs ne wilde noit sent 5725[regelnummer] Gelosen; mar, wat sijs te bat Gewan, verstaet, ic seggu dat: Doe si dat gordel van din bode Ontfangen hadde ende si op Gode Geroepen hadde ende op Lutgarden 5730[regelnummer] Dat si har leven noch gesparden Ochte harre beider wille ware, Began si knopen al omme hare Dat vorgenoemde gordelkijn. Mar wat die vite in dat latijn 5735[regelnummer] Al hir teneven ons beghit En latic achter bliven nit,
[pagina 203]
Want recht es dat ict u bescrive: Tirst dat din ongesonden wive Lutgarden gordel was genakt, 5740[regelnummer] So wart die Gods genade ontwakt Te hare wert, ende si gelach, Van pinen, die si sere oussach, Ontkommert, eer sijs wiste wartGa naar voetnoot1. Dos halp die Godes brut, Lutgart, 5745[regelnummer] Getrowelike in elker stonde Ga naar margenoot+So welken dis verdienen conde Beide in din closter ende buten. Mar nu es tijt dat wi besluten Der vrowen vite ende ons onttin 5750[regelnummer] Dis dichtens, want van allen din Dat ic vinde in latijn bescreven Hebdi volhoert der vrowen leven. Dis willic u Gode, onsen Here, Bevelen; mar ic biddu sere 5755[regelnummer] Dat gi die vite van der maget Also met goeden seden draget Int herte binnen, dat sire in Beclive; want en groet gewin Mach hi beijagen, die met trowen 5760[regelnummer] Lutgarden volgen welt, der vrowen, In haren wegen die si ginc. Noch biddic u ene andre dinc: Dat elc die horen ende lesen Sal desen boec, mi late wesen 5765[regelnummer] Met hem deelechtech an dat goet, Dat hem die Godes gracic doet In vastene ende in disciplinen, In wakene ende in alre pinen Daer hi sijn leven met kastijt; 5770[regelnummer] Ende allegader, die hir sijt Versament tesen inde nu, Bidt over mi, dis hiddic u.	voetnoot1 Zie bij vs. III, 5396. [tekstkritische noot]5685 l. haren. margenoot+ f.352r^o. margenoot+ f.352v^o. margenoot+ f.353r^o. margenoot+ f.353v^o. voetnoot1 d. i. een woord, iets. Vgl. De Jager, Lat. Versch. 139 vlg. margenoot+ f.354r^o.

Vorige Volgende

XXVII. Van din dat Marie van Andene genas van enen gruweliken hovetswere.