|
| |
| |
| |
Hoe Spiet aent casteel quam, ende den reuse verwan.
SPiet liep soo lange tot dat hi aen tcasteel quam daer dye ruese op lach, ende hi
liep over die brugghe, die die langhe brugghe heet ende nam zijn metalen colve
ende sloech opt becken dattet die reuse hoorde. Die reuse seyde. Dit ben ic
ongewoon aldus te cloppen, niet te min betaelt hier uwen tol dat is u een hant
ende uwen eenen voet. Spiet seyde, desen tol en wil ic niet gheven, mer ghi
sultse self betalen. Die reuse seyde. Ic sal eenen rinc aen mijn hant steken,
ende dan is u leven gedaen, want dan en moechdi mi niet sien. Spiet seyde. Ick
sal u wel sien, ende mettien sloech hi hem dapperlick seggende. Dat zijn u
beenen, dat zijn u armen dat den reuse ten lesten daer neder viel. Doen riep die
reuse. Ick bid u dat ghi mi segt hoe ghi heet. Spiet seyde, ick heet cleyn
Spiet. Doen seyde die reuse. Soo is die prophetie van mi vervult, dat ic van u
hant sterven sal, ende ic ben u vader Fortunus gheheeten, ende mijn broeder heet
Crassus, ende mijn ander broeders die coninc Weroen, ende dye coninc van
Mayorcken is u oom, ende u moeder heet Crisiole. Spiet seyde: Op dese maechschap
en achte ic niet, mer nae dien dat ghi mijn vader zijt ende ghi kersten wilt
werden, soe sal ick u te live houden, aldus vader peyst om u siel, ende laet u
ongeloove varen, ten zijn nyet dan duvels daer ghi aen ghelooft. Die reuse
Fortunus seyde. Ghi onghevallich wicht, ick saghe u liever hangen dan ic Mamet
ende mijn goden af soude gaen, ende ghelooven aen eenen die hem selven niet
helpen en conde, want hadde hi hem selven wel connen helpen, die Ioden en hadden
hem niet gecruyst, aldus wil ic aen mijn goden blijven. Spiet dit hoorende, wert
seer gram, ende hi stiet sinen vader van die brugge int water, ende seyde, ligt
daer hont der honden dat u die visschen moeten eeten. Als hi dit ghedaen | |
| |
had, so dacht hi in hem selven. Nu heb ick qualic ghedaen dat ic
hem den rinc niet van zijn hant ghenomen en heb eer ick hem int water werp, ic
wil gaen sien oft ick hem noch crijghen conde. Ter wijlen dat Spiet na den reuse
sach, soe sagen die heydenen van boven den casteele dat die reuse doot was, soe
seyden si dat Spiet qualick dede dat hi sinen vader versloech (want si ghehoort
hadden dat Fortunus zijn vader was), tis best dat wijt Crassus laten weten dat
sijn broeder verslagen is, mer twert den heydenen benomen. Want Vivien quam daer
ghereden bi tcasteel, ende sach den reuse int water verslagen, dies hi seer
blide was, ende hi vraechde Spiet wat hi daer dede. Spiet antwoorde. Ic heb den
reuse verslagen ende int water gheworpen, nu berouwet mi dat ic den rinck van
sijn hant niet ghenomen en heb, want men daer mede invisibel gaet. Doe vraechde
Spiet hoe verre dattet groote heyr achter was. Vivien seyde, ontrent een mijle
ende een halve. Spiet seyde. Gaet ende rijt derwaerts, ende seght dat sy
haestelijck aen comen, willen si die passagie crighen, want het moet met machte
van volck sijn, ende ter wijlen sal ick Crassus mijnen oom ooc bevechten eer dat
ghi weder coemt. Vyvien seyde, soo doet Spiet, mer siet voor u dat u gheen
hinder en gheschie vanden fellen reuse, twaer beter dat ghi theyr verbeyde op
avontuere watter gheschien mocht. Spiet die antwoorde. Alst ten quaetsten coemt
soo steeck ick mijnen rinck wel aen mijn hant, ende dan ben ick invisibel, ende
spoet u gheringhe wech. Vivien reet int heyr, ende vertelde hoe dat Spiet den
reuse Fortunus verslaghen hadde, ende hi wilde sinen oom Crassus ooc ghaen
bevechten. Doen seyden de heeren. Laet ons aen rijden op avontuer oft Spiet iet
misvallen mochte. Ter wijlen dat dye heeren dus haestelick aenquamen, so was
Spiet besich om Crassus sinen oom te | |
| |
bevechten, ende gaf hem
menighen swaren slach met sijn metalen colve. Crassus hoorde Spiet wel ende hi
gevoelde die slagen wel, maer hi en sach niemant, ende doen riep hi. Wie duvel
ist dye my dus slaet, ist toverie, ic gevoel die slagen wel ende ic en sie niet
dan een colve. Doe seyde Spiet. Heer reuse om dat ghi weten sult wie u slaet so
doe ic mijnen rinc vander hant om dat ghy moecht sien wie ic ben. Doe die ruese
hem sach seyde hi. Bi Mamet sidi die gene die mijnen broeder verslagen heeft,
dat sal u dleven costen. Spiet die stac sinen rinc weder aen zijn hant ende doe
was hi onsienlic, ende seyde. Crassus siet nu toe ic sal u ten lijf gaen, ende
gaf den ruese menighen swaren slach soo dat hi ter aerden viel. Ende daer hi ter
aerden lach, so meenden Spiet doot te slaen, mer die reuse nam de metalen colve
wt Spiets handen, ende werp se inder rievieren die daer bi stont seggende. Ghi
dwerch ghi en sult my met der colven niet meer slaen. Spiet seyde. Ick sal mijn
matalen colve terstont hier weder hebben, ende hi beswoer eenen duvel dat hi hem
die colve halen soude. Terstont was hem die colve gehaelt, ende als Spiet sijn
colve weder hadde soe ghinck hi op den reuse slaen, die ter aerden half doot
lach ghelic een smit sijn yser slaet. Crassus die seyde. O valsche goden hoe
laet ghi mi aldus vernielen van aldusdanighen wicht, die mi met sijnder colven
dooden sal. Spiet seyde. Heer reuse Crassus ghi sijt mijn oom mijns vaders
broeder, ist dat ghy laten wilt u wet ende u afgoderie, ende gelooven aen Ihesus
Christus van Nazarenen, gheboren van eender maghet, ick sal u te live laten ende
laten u heere van deser passaghien, ende u doen ghenesen van u quetsueren, wat
segdy hier toe. Die ruese Crassus seyde. Eer ick dat dede ende aenbade uwen god,
ende loochenen mijn goden te samen, ick liet mi liever ontleden van lidt te
lidt, | |
| |
ende ic saghe u liever raybraken dan mi die schande soude
gheschien, ende ghi muecht u wel schamen dat ghi u edel gheslacht aldus
vernielen wilt ende Mamet salt noch op u wreken. Spiet en mochte dese spijtighe
woorden van sinen oom Crassus niet langher verdraghen, ende hy nam sijn metalen
colve ende sloech hem de hersenen in ende liet hem daer liggen. Buevijn,
Malegijs ende Vivien quamen vast aen om te sien hoe Spiet gevaren had. Als
Malegijs, Spiet ende Vivien by een, waren, so vraechde Malegijs Spiet hoe hi
ghevaren hadde. Daer op Spiet antwoorde, hoe dat hi beyde reusen met sijn
metalen colve verslagen hadde, ende hoe dat die ruese sijn vader was, ende die
ander sijn oom Crassus geheeten. Doen de heren dit hoorden, waren si blijde,
ende seyden tegen malcander dat Spiet een victorioes man waer. Doe seyde
Malegijs. Hoe sullen wijt maken dat wi het casteel in gecregen ende souden wijt
in crijghen met machte van volcke, het soude ons veel volcx costen, want het
seer sterc is, aldus waert beter datmen dat met subtijlheden dede. Ende aldus
Spiet so soect ons practijken hoe wy tcasteel met subtijlheden winnen sullen.
Doen seyde Spiet. Nae dien dat ghijt van mi begheert ende op mi betrout, so
soude ic u raden meester Malegijs dat ghi u beyden verschept als oude karels,
ende het aensicht swert hebbende, elck eenen langhen witten baert, ghelijck oft
ghi waert oude ghrijsaerts. Ende ick sal mi ooc versceppen het aensicht swaert,
ende sal mi ghelaten oft ic beseten waer, ende ghy sult een koorde oft een
ketene nemen, ende binden daer mede mijn handen ende houden mi vaste, ick sal
bordelen ende wonderlijcke thieren oft ic dul waer, ende ghy sult elck een roede
in die hant hebben om mi te castijen. Ende als dit al ghedaen is, so suldy gaen
roepen aent casteel, ende segghen door den god Balentroon, dat si ons in laten
om | |
| |
offerhande te doen den god Balentroon want hi een vertroostere
der menschen sinnen is, ende als wi dan binnen den casteel sijn, soo sullen wise
al doot slaen. Wat segdy hier af meester Maleghijs, weet ghi beteren raet, ick
sallen u helpen doen. Als Malegijs dit hoorde, werde hi seer lachende ende
seyde. Spiet ghi hebt dat wel vonden, want mijn daghen en hoorde ic noyt beteren
raet. Ende Maleghijs ghinck lesen in sijn boeck van consten, ende hi maecte
sinen broeder Vivien ende hem selven swart int aensichte ende wit haer ende
witte baerden, oock vercleeden si hem oft Sarasinen geweest hadden. Spiet ginc
hem ooc veranderen om dat men gheen van allen kennen en soude, ende onder waren
si wel versien van harnas, ende Buevijn haer vader ende Aymijn laghen metten
heyr op haer hoede om te besien hoet met hem lieden vergaen soude. Spiet,
Malegijs ende Vivien waren so verandert datmen [se] niet en mochte kennen. Aldus
gingen si nae den casteel, ende elc hadde in die hant een coorde daer Spiet mede
ghebonden was, ende in dander hant een roede om daer mede te slaen. Spiet
spranck op ende neder al crijtende ende roepende oft hi buyten sinne gheweest
hadde. Ende aldus quamen si aent sarasijnsche slot, daer si [se] aenriepen in
heydenscher spraken, wantse Malegijs wel conde. Dye heydenen sagen boven wt,
ende vraechden wat si begheerden. Malegijs seyde. O lieve heren wy souden seer
gheerne besoecken den god Balentroon, ende dit bidden wy u door den hooghen god
Mamet, dat hi u make deelachtich zijns rijcks. Dese woorden behaechden den
heydenen soo wel, dat si dye poorte op deden, ende lietense in comen. Doen si
binnen der poorten waren, soo toghen si haer messen wt ende dooden die
poortiers. Ende Spiet nam sinen rinck aen sijn hant, ende nam die metalen colve
ende sloech die heydenen daer hijse vinden conde alsoo | |
| |
dattet al
vermoort was dat opt casteel was. Ende doen ontboden si Buevijn ende Aymijn, dat
si souden comen logeren: want daer van als ghenoech was.
|
|
Auteursrecht onbekend