Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
Logo DBNL Ga naar de homepage
Logo DBNL

Hoofdmenu

  • Literatuur & taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • Collectie e-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Periode
    • Middeleeuwen
    • Periode 1550-1700
    • Achttiende eeuw
    • Negentiende eeuw
    • Twintigste eeuw
    • Eenentwintigste eeuw
Historie van Malegijs (1903)

Informatie terzijde

Titelpagina van Historie van Malegijs
Afbeelding van Historie van MalegijsToon afbeelding van titelpagina van Historie van Malegijs

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave

Downloads

PDF van tekst (2.36 MB)

XML (0.81 MB)

tekstbestand






Editeur

E.T. Kuiper



Genre

proza

Subgenre

ridderroman


In samenwerking met:

(opent in nieuw venster)

© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

Historie van Malegijs

(1903)–Anoniem Malegijs–rechtenstatus Auteursrecht onbekend

Vorige Volgende

Hoe dat Malegijs hem tegen den paus biechte ende wat penitencie dat hem in ghestelt was.

DOen Malegijs binnen Roomen ghecomen was, so ghinck hi na sinte Peeters kerck daer hi den paus Leo vant die broeder van den grooten coninc Karel dien hi seer ootmoedelic toe neech, ende riep met luyder stemmen. O heylighe vader ontfermt mi arm sondaer die nu in de werelt leeft. Die paus dit gheroep hoorende, vraechde watter te doen waer. Doen seyde een cardinael. Heylighe vader tis een die gheerne zijn biechte gesproken had. Doen die paus dit hoorde, so dede hi Malegijs voor hem comen ende vraechde hem wat hem beliefde. Malegijs seyde. Heylighe vader ic soude mi gheerne biechten van mijn sondich leven. Ic heb van mijn ionge tijt metten duvelen om gegaen, daer ic veel sonden mede bedreven heb ende menich kersten mensche heb ic doot geslaghen, om dat si mi niet wroegen en souden als ic enige consten dede, ende hi biechtede voort alle zijn sonden die hi gedaen had. Doen hi zijn biechte gedaen had, so seide die paus. Mi dunct dat ghi Malegijs zijt daer ic so veel wonders heb af hooren seggen. Malegijs seide. Ic ben die selve man die ay lacen lutel duechden gedaen hebbe. Die paus twijfelende wat penitencie hi hem in stellen soude, so quam daer een duve, ende die bracht den paus eenen brief. Die paus den brief lesende, so vant hi dat hi seven iaer soude gaen sitten heremijt onder die beesten, ende dat hi niet meer zijn consten doen en soude, ten waer dat hi in perikel van sinen live ware. Doen beval

[pagina 292]
[p. 292]

hem die paus al tgene dat inden brief stont gescreven ende absolverende hem van allen sonden. Doen hi van zonden geabsolveert was, seide hi tot sinen knape. Die paus heeft mi bevolen dat ic niet thuys reisen en mach in .vij. iaren, mer ic moet mijn woonstede maken daer die beesten woonen in eenen bosch, ende sitten daer heremijt voor mijn stinckende sonden, ende ist dat ghi bi mi niet blijven en wilt so reyst na Rootsefluer, mer wildi bi mi bliven ic sout u seer bidden. Daer op die knape antwoorde ende seyde. Gheminde meester ic heb so menigen dach u broot ghegeten in weelden ende in genoechten, ende nu sal ic met u eten ende met u lijden sulc als ghy u stelt te liden. Doen Malegijs dit hoorde, was hy blide, ende hy is gereyst met sinen knape nae tbosch van Lyons, ende daer gingen si elc een cluysken maken, daer si in logeerden. Doen Malegijs aldus in dye heremitagie was, so heeft hi Gode ghedanckt, seghende aldus.

 
O God diet al van niet gescepen heeft
 
Alle loopende dieren
 
Zee, baren, rivieren
 
Bloemkens en violieren
 
Ende ons na sinen persoon begrepen heeft
 
In ons hantieren
 
Int swerelts duwieren
 
Ontstellende int vieren
 
Van sinen name
 
Alle mijn cieren
 
Al mijn hantieren
 
Ende mijn versieren
 
Is, hoe ic die vol sonden was in obedieren
 
U sal zijn bequame
[pagina 293]
[p. 293]
 
O God eersame
 
Die te mijnder vrame
 
U sonden blame
 
Mi ghestelt hebt in duechdelicken state
 
Mijn eyghen lichame
 
Dits dat ick rame
 
Om u te sine bequame
 
Sal ick castien met voedinghe mate
 
Appelkens van garnate
 
Dat is meest mijn ate
 
Castaengien en wortelen soet om smaken
 
Ach dits om die bate
 
Vanden helschen gesate
 
Twelc in verwate
 
Eer mi die doot tleven sal ontschaken
 
Dies wil ic mijn woonstede in dees cluyse maken
 
Adieu goet weelde ende grote eere
 
Adieu conste groot
 
Ick laet u bloot
 
Want tis wel noot
 
Op dat ic svyants begheerten van mi keere
 
Dies wil ick devoot
 
In penitencien bloot
 
Tot in die doot
 
Hier bliven, oft tot mijn iaren passeren
 
Al vreeset lichaem stoot
 
Dat om lijden swaer is als loot
 
Sijn welde minioot
 
Moet nu wat herderen
 
O Maria int hoochste iubileren
 
Bidt om tpersevereren
 
Oft met temptacien tempteren
[pagina 294]
[p. 294]
 
Van desen levene
 
Eer mi de vyant comt persequeren
 
Oft met desperacien tempteren
 
Die tcleet soecken van snevene
 
Al staet mi dicwil van couden te bevene
 
Ic en meen dees plaetse niet te beghevene.

In deser manieren so claechde Malegijs dicwils sijn sonden inder cluysen.

Nu ist te weten dat die coninck Putiblas ende die coninginne Torele daer af voorscreven is reisen wilden na Lyons om Gautier te halen: mer het wert belet dat si in vier iaren niet en quamen. Ende doen die vier iaren om gecomen waren, so is die coninginne gereyst met groot volc tot int bosch van Lyons, daer Malegijs in was, ende daer liet si haer tenten neder slaen, want si vermoeyt was. Die reusen bevalen haer dat sier bliven soude met haer volc, si souden Gautier halen. Doen dese ruesen een langhe wijle hadden gegaen quamen si in een cleyn bosschken daer twee grote draken quamen wt eenen hole gecropen. Doen die ruesen die draken sagen, so seyden si tegen malcanderen. Laet ons nu op dese draken gaen proeven hoe dat wi slaen sullen die vermaledide kerstenen, ende mettien gingen si gelic op die draken, een iegelic tegen een ende si sloegen seer vreeselic tegen die draken maer die draken scoten haer vier so vreeselic, dat die ruesen niet wederstaen en mochten ende si zijn ter aerden gevallen, ende si riepen met luyder stemmen. O Mamet wi moeten hier bliven, ende wi en sullen uwen lachter niet mogen wreken op die vermaledide kerstenen ende hier mede storven si beide.

Dese Gautier van Lions daer voor af geseit is, die hielt eens een costelicke maeltijt ende tegen die maeltijt ginck

[pagina 295]
[p. 295]

hi self ter iacht rijden om yet te vangen. Doen si int bosch waren, so verdoolden die iagers vanden grave Gautier ende zijn gecomen ter plaetsen daer si die ruesen vonden verslagen, ende die grave reet ooc so lange tot dat hy ter cluysen quam daer Malegijs in was. Ende doen hi hem sach so seyde hi. En sidi dit niet Malegijs, sone van Buevijn van Eggermont. Daer op Malegijs antwoorde ende seyde dat hijt was. Doen vraechde hem dye grave wat hi hier dede. Malegijs seyde dat hi penitencie voor zijn grote sonden dede, ende dat hem die heylige paus tot penitencien in ghesedt hadde, dat hi int bosch bliven moeste seven iaer lanc. Doen die grave dit hoorde, so heeft hi na oorlof aen Malegijs genomen ende is wech gereyst.

Doen Malegijs ontrent vier iaer ende een half wech geweest had, ende Oriande van hem niet en vernam, soo is si gegaen voor een beelt van Marien, segghende aldus.

 
O Vloeyende zee vol charitaten
 
Schoon Maria
 
Suldi mi eewelic in drucke laten
 
Reyn cuyssche vrye
 
Ach geen copye
 
En heeft mijn doluer
 
Ic blive onblye
 
Int swaer ghetruere
 
Want van die is mijnder herten fluer
 
En hoor ick gheen tijdinghe
 
Mijn vruecht wert suer
 
En al mijn verblidinghe
 
Der tranen ontglijdinghe
 
Quelt mi te seere
 
O Maria stelt minen druck ter bedinghe
[pagina 296]
[p. 296]
 
Tot wien ick mi keere
 
Van Malegijs den heere
 
Laet mi doch hooren
 
Want truerens leere
 
Doet mi verstoren
 
O roose sonder doren
 
Die welck zijt ons advocaet
 
Seynt vruecht al voren
 
Eert wert te late
 
O schoone garnate
 
Wie sal mi bedien
 
In wat state
 
Is die edel engien
 
Want hi is naer wien
 
Dat mijn vraghe is bi daghe bi nachten
 
Laet troost geschien
 
Op beyde mijn knien
 
Wilt mijn droefheyt sachten
 
Mijn bitter clachten
 
Maria wilt achten
 
Eer dat ick van drucke heel verdwijne
 
Wilt hem wachten
 
Van svyants crachten
 
Schoon maget fijne
 
O roose marine
 
Prijstmen u goetheyt
 
Vol alder soetheyt
 
Als drancke van wijne
 
Vertroost haer die van druc onder de voet leyt
 
Want tis wel noot
 
Seynt mi bevroetheyt
 
Waer hi is levende oft doot
[pagina 297]
[p. 297]
 
Schoon roose root
 
Die Ihesum baerde
 
Daer thelsche conroot
 
Heel bi verclaerde
 
Mijn savegarde
 
Vertroostse die hier leyt als de beswaerde.

Oriande dicwils biddende aen dye maghet Maria, om bescheet te weten van Malegijs haer lief, so heeft Maria ten lesten haer ghebet gehoort, ende seynde eenen engel tot haer die seyde dat die coninghinne des hemels haer ontboot datse nae Malegijs niet meer vraghen en soude, want hi is int bosch van Lyons, ende daer doet hi penitencie voor zijn sonden die hi ghedaen heeft, ende dese penitencie moet hi doen den termijn van seven iaren, daer af die vier iaren ghepasseert zijn, mer binnen den termijn van drie iaren suldy hem sien ende spreken in ghesonden lijve, aldus ontbiet u Maria dat ghi hier mede te vreden zijt, ende hier mede vaer ick te Gode. Oriande dit hoorende was seer blijde dat si wiste dat Malegijs was ghesont, ende si begonde Mariam te dancken in deser manieren.

 
LOf comfortatijf balsame iuechdelick
 
Ootmoedighe Rebecca
 
Die therte can maken vruechdelic
 
Verduldighe Sara
 
Dochtere van Anna
 
Lieflijcke spruyte
 
So wien ic verstae
 
Van grooter virtuyte
 
Ick groet u met soeten saluyte
 
Vertroostighe moedere
[pagina 298]
[p. 298]
 
Die lach in die muyte
 
Maecti vroedere
 
Ach noyt geen vroedere
 
Dan ghi en zijt
 
O Maria die droecht onsen behoedere
 
Ghi hebt mi verblijt
 
Die werelt wijt
 
Condi verblijden
 
Dits mijn verblijt
 
Tspijt svyants beniden
 
U eewelic moeten gebenedien
 
Fonteyne van gracien
 
Daer veel droppelkens vallen besiden
 
Tonser confortacien
 
Ootmoedelick danc ic u tot deser spacien
 
Van uwer duecht reyn coninginne
 
Daer ic volmaect verstant bi bekinne.

In deser manieren dancte si dye moeder Gods Maria, dat si van Malegijs tidinge ontfangen had.

Malegijs die eenen dach in bedinge gelegen hadde, biddende dat hem God zijn sonden vergeven wilde, so vierichlic dat hi int slaep viel. Malegijs aldus in slape liggende, so docht hem dat dye engel Gods op hem riep ende seyde. Malegijs de Here hier boven laet u weten dat ghi morgen wandelen sult ten bosch waert, ende daer suldy vinden u lief Oriande die u is comen besoecken, mer als ghise gevonden hebt, dan seyntse wederom ende en zijt also sot niet ghi en seyntse wederom, ende en ghelooft haer woorden niet, want si mocht u vertrecken wt desen duechdelicken state. Want ginct ghi van hier eer die seven iaren wt waren die u vanden paus ghesedt zijn soo soudi eewelic verdoemt zijn, want braect ghi u penitencie,

[pagina 299]
[p. 299]

so waer die biechte niet. In desen droome lach hy alle den nacht. Des morgens doen hi ontspranc, wert hi denckende om dat visioen dat hi ghedroomt hadde, dat Oriande int bosch was. So heeft hi in hem selven op genomen, dat hi wilde gaen soecken int bosch oft hi daer Oriande vinden conde. Daer Malegijs een lange tijt int bosch gegaen had so quam hi so verre dat hi die coninginne van Turkien Torele sach, so dancte hi Gode want hem dochte dat hi Oriande sach mer twas die coninginne die wten heyr gegaen was om verlost te worden vanden kinde, want si int heyr by haer geen vrouwen en had. Dese coninginne riep haer afgoden dat si haer wilden verlossen vanden kinde. Malegijs horende dat si die afgoden aenriep, en was niet wel te vreden, want zijn meyninge was dattet Oriande hadde geweest. Doen hi sach dattet een heydinne was, so is hi tot haer gegaen ende seyde. Edel vrouwe, roept aen die moeder ende maget is die sal u sonder twifel verlossen. Die coninginne dit horende seide. Heeft die vrouwe meer machten dan onse goden. Doe seide Malegijs. Vrouwe doet tgene dat ick u segghe, ghy sult sonder twifel vertroost worden. Dese vrouwe dit hoorende, heeft aengheroepen Mariam die moeder Gods, ende si is verlost geworden van haren kinde, twelc kint een scoon croon op zijn borst hadde staende. Binnen desen middelen tyde quamen die heydenen aen ende saghen Malegijs daer staen bi der coninghinnen, ende seiden. Edel coninghinne dit is die toovenaer Malegijs die by u staet, die coninc Putiblas vader versloech voor Rootsefluer, den coninc van Alexandrien Glutifax geheeten. Doen die coninginne dit hoorde so beval si datmen hem binden soude ter tijt toe dat die coninc self quame, ende dat hyer dan sinen wille mede doen soude.

Doen Malegijs smorgens metten dage wech gegaen was,

[pagina 300]
[p. 300]

soe quam zijn knape wt zijn cluyse ende ghinc na Malegijs cluyse. Ende doen hi hem daer niet en vandt, so was hi seer droevich claghende in hem selven in deser manieren.

 
O Malegijs meester mijn toeverlaet
 
Mijn troost mijn raet
 
Daer mijn leven op staet
 
Waer sidi henen
 
Waer sidi bevaren o edel saet
 
Wats mijn misdaet
 
Dat ghi mi ontgaet
 
Och het doet mi stenen
 
Ic heb u gedient sonder verbaet
 
Noyt en dede ic quaet
 
En dat ghi mi dus laet
 
Hout vruecht verdwenen
 
Ach op wien sal nu mijn hope staen
 
Ghi hebt mi begheven
 
Die seven iaren en zijn niet verschenen
 
Die u waren gegeven
 
Vanden paus verheven
 
Ach wat hebdy voren
 
Dat ghi sonder spreken zijt wech gedreven
 
Dit doet mi storen
 
Nu ick neemt voren
 
Ick wil mi vercloecken
 
Op avontuer oft ghi uwen wech had verloren
 
Ic sal u gaen soecken
 
Ick mach wel vloecken
 
Die avontuere
 
Ist dat ic u niet en vinde in eenighe hoecken
 
Ic blive in doluere
[pagina 301]
[p. 301]
 
O schoonne figuere
 
Gods moeder ende maecht
 
Ic terde in helpter mi doch duere
 
Eer ic werde geplaecht
 
Ic en salder niet af sceeden
 
Voor wi overlaecht
 
Sijn met ons beeden
 
Maria wil haren mantel over mi spreeden.

In deser manieren soe ginc de knape Malegijs soecken tot dat hi int sarasijnsche heyr quam, daer hi ooc ghevangen wert, ende is bi Malegijs gebonden. Doen Malegijs sinen knape sach, seide hi. Mijn gheminde vrient welcke quade fortune bracht u ooc hier om gevangen te zijn, nu en werden wi nemmermeer ontslagen van deser gevangenisse. Die knape seyde. Lieve meester doen ic in u cluyse quam ende ic u niet en vant, so was ic seer bedroeft, niet wetende hoe dat ic u verloren had, mijn fantasie was oft ghi mi ontgaen waert heimelicken sonder spreken, ende dit maecte mi so bedruct dat ic niet en wiste wat segghen. In deser manieren so claechden si malcanderen haren noot.

Doen de coninginne Torele Malegijs ghesien hadde, so wert si so vierichlick ontsteken in zijnder minnen, dat si hem meer dede vangen om met hem haren wille te bedrijven want si claechde dicwil in haer selven dat si hem niet gebruycken en mocht, ende seyde aldus.

 
O Venus goddinne hoe heet soo blaécti
 
Ach wat dinghe maecti
 
Bi desen bestiere
 
Ende uwen viere
 
Memorie, verstandenisse mi ontscaect si
[pagina 302]
[p. 302]
 
Op die wel gheraect si
 
Doort wesen fiere
 
Vanden prisoniere
 
Tis cleen scult wat ic doe, ia trouwen naect mi
 
Troostige riviere
 
In Venus duwiere
 
Och sal mi zijns persoons zijn te diere
 
So sterf ick terstont
 
O Venus brouwige van desen biere
 
Tleet dangiere
 
Naer die maniere
 
Heeft mi doorwont
 
O rooden mont
 
Blinckende als corael
 
Die mi maecte gesont
 
Edel tassael
 
Ic sal mijnen wille met u ghebruycken
 
In spijte minen man, dits principael
 
Al soudi door tverhael
 
Mi in die doot beluycken
 
Wt der vruechden cruycken
 
Wert noch gheschonken
 
O nijdige cruycken
 
Die a[r]cheyt loncken
 
Hi die dit vier eerst dede ontfoncken
 
Salt blusschen, oft neen ic salt besterven
 
Mach ic vander troncken
 
Gheen bloeseme verwerven
 
So sal ick van drucke moeten sterven.

In deser manieren so claechde die coninghinne seer van Malegijs minne, ende si meende hem coninc van Turckien te

[pagina 303]
[p. 303]

maken, in dien hi haren raet volgen wilde, ende si nam oock voor haer dat sijt hem voor oogen leggen soude als si wten bedde op ghestaen waer, om sijn meyninge daer af te hooren.

Binnen desen middelen tijde dat die coninginne Torele voor getrocken was nae die bosscagie van Lyons om Gautier van Lyons te vangen so had hem die coninck Putiblas bereet met al sijn volck, om daer mede na Lyons te comen sijnder vrouwen te baten. Doen dese coninc voorseyt over twater was met alle sijn heren ende garnisoene, so heeft hi nae veel reysens vernomen die bosscagie daer die stede van buyten stont. Ende si hebben haer trompetten geslagen, so datmen wel hoorde datter grote heyrcracht aen quam. Die heydenen dye noch in die bosscagie waren, quamen wten bossce om te sien wat volck dat was. Ende doen werden si ghewaer dat haren coninck was met sinen volcke die daer quam, ende si hebben hem eere ende reverencie bewesen hem willecome heetende. Die coninc vraechde hoe dattet met sijnder vrouwen was, die heren seyden. Heer coninc u vrouwe is gelegen van eenen iongen sone, ende tusscen des kints borsten daer staet een gouden crone, twelc betekent dattet een man sijn sal van groter vromicheyt. Doen dit die coninc Putiblas had gehoort soo viel hi op sijn knien ende aenbede Mamet danckende ende lovende hem van de gracie dat hi hem eenen iongen sone verleent had, ende dies beloofde hi dat hi ter eeren van Mamet een gulden beelt soude laten maken, ende een nieuwe sacrificie soude laten doen. Doen die coninck sijn gebet gedaen hadde aenden godt Mamet, ende hi weder op ghestaen was, soe dede hi zijn opperste cleet wt twelc een gulden stuc was met costelicke gesteenten ghebordeert, ende gaft den ammirael die hem dat geseyt hadde ende hi maecte hem generael capiteyn van alle sijn volc, van welc die ammirael seere ver-

[pagina 304]
[p. 304]

blijt sijnde, seyde. Heer coninc hoe sal ic u connen te volle loven ende dancken van die eere ende gracie die ghi mi doet. Doen seyde die coninc. Laet ons gaen tot mijnder coninginnen, ende besien hoe dat si varen mach, ende dat ic minen ionghen sone sien mach. Doen die camerlinck dat vernam dat die coninck op comende wege was so is hi gegaen totter coninginnen, ende heeft geseyt. Ghenadige vrouwe ic brenge u tijdinge, want u here ende u man coninc Putiblas is hier binnen den heyr met een grote heyrcracht van volcke. Die coninginne dit hoorende, en was niet seer verblijt, want si had liever tijdinge van Malegijs gehoort, mer si veynsde haer oft si blijde hadde geweest ende gaf den camerlinc een stuc gouts. Binnen desen middelen tijde, soe is die coninck Putiblas ghecomen voor die tente daer die coninghinne in was, ende hy heeft gheseyt. O edel vrouwe wien ick groete van Mamets weghen, seer minlicken hem biddende dat ghi ghesont worden moecht. Die coninghinne dit hoorende van haren man, bedancte hem duysent fout van dier gonsten seggende. Heer coninc ende mijn lieve man van wien ic ontfangen heb eenen schoonen sone ende ghebaert bi der gratien van onsen gode Mamet, daer noch groot wonder af gebueren sal, want op sijn borst staet een gulden croone dat wonderlike dingen beteekenen sal. De coninc zijn kint aensiende, greept in zijn armen, ende custet seer vriendelijcken.


Vorige Volgende

Footer navigatie

Logo DBNL Logo DBNL

Over DBNL

  • Wat is DBNL?
  • Over ons
  • Selectie- en editieverantwoording

Voor gebruikers

  • Gebruiksvoorwaarden/Terms of Use
  • Informatie voor rechthebbenden
  • Disclaimer
  • Privacy
  • Toegankelijkheid

Contact

  • Contactformulier
  • Veelgestelde vragen
  • Vacatures
Logo DBNL

Partners

Ga naar kb.nl logo KB
Ga naar taalunie.org logo TaalUnie
Ga naar vlaamse-erfgoedbibliotheken.be logo Vlaamse Erfgoedbibliotheken