Roman van Moriaen

(1878)–Anoniem Moriaen– rechtenstatus



[pagina 142]
Ga naar tekstkritische notentekstkritische noten
V. [Hoe Moriaen sinen vader ende sinen oem vant.] 3345[regelnummer] Daventure doet ons verstaen, Alse gesceden was Moriaen Ende Gariët, si reden bede Weder toter wegescede. Si drogen overeen onder hen beiden 3350[regelnummer] Datsi niet ne souden sceiden Vore si quamen te sinen vader. Dus so voren si beidegader, Want Moriaen hem doe swoer, Omdat Gariët met hem voer, 3355[regelnummer] Mochtijt sinen oem geraden Ende sinen vader, si souden in staden Varen Arturs wijf, der coninginnen, Ende hulpen haer weder dlant winnen. Om dit belof, op dit beheet 3360[regelnummer] Voer Gariët met hem gereet, Ende soude Moriane gebringen. Doe si quamen ter scepingen Vertelde hem daer Moriaen Hoet hem te voren was vergaen 3365[regelnummer] Doe hi daer over waende varen; Ende seide hine vant moderbaren, Van allen die hi hadde vernomen, Diene in sijn scep liet comen, Dor dies wille dat hi sceen 3370[regelnummer] Soe groet, so sward overeen. ‘Sine waendens niet genesen, Ende vruchten dat die duvel had gewesen. Si waren alle van mi vervard Ende togen bat in ter zeeward. 3375[regelnummer] Nu siet, her Gariët, wat gi raedt, Ende hoemen dese dinc begaedt, Dat wi dwater moge liden; Daer nes geen wederstriden, Es dat sake dat si mi sien 3380[regelnummer] Die daer sijn selen vlien Ter zeeward, hebben si mi vernomen. Ic vruchte wine selen niet over comen.’
[pagina 143]
Doe seide min her Gariët: ‘Soe donct mi gedaen bet, 3385[regelnummer] Nadien dat ic can verhoren, Dat ic selve vare voren, Ende ic een scip vore hure: Gi sult mi volgen nu ter ure; Ende eest dat icker come binnen 3390[regelnummer] Ende min ors in mach gewinnen Ende daer mede den verman, In laten niet sceden van dan Toter wilen dat gi sijt comen. Ende God hi mote mi verdomen,’ 3395[regelnummer] Sprac die here, her Gariët, ‘Al soudi werden uter wet Tirsten dat hi u siet, Oftics heme verlate iet, Hine sal ons voren an dander lant, 3400[regelnummer] Oft ic sals nemen soe swaren pant, Hem ware beter waer hi versonken Ende in des zewes gront verdronken.’ Doen antwerde Moriaen: ‘Gi hebt den besten raet anevaen 3405[regelnummer] Diemen mochte gevisieren: Nu rijt henen sonder finiren Tes gi gehuert enen boet Dien gi vint vast ende groet, Ende die ons mach over dwater leiden. 3410[regelnummer] Ic sal achterbliven ende ontbeiden Tes gi hebt u dinc begaet. Ic wille doen dat gi mi raet.’ Dus sciden si onder hen tween, Ende Gariët reet alineen 3415[regelnummer] Tes hi ter scepingen quam, Daer hi enen boet vernam Die wel was sijn gevoech. Hi boet heme goeds gnoech Dat hine maer banderside 3420[regelnummer] Ende hi langer niet ontbide. Hi leide den verman tgelt in die hant, Ende hi gereide sijn gewant, Dat seil ende sijn getouwe mede, Dies hem berau scire ter stede.
[pagina 144]
3425[regelnummer] Doe gescepet was sijn part Ende hi gereet was op sine vard Quam daer Moriaen gevaren Swarter dan nie moderbaren Die kerstenman hadde gesien; 3430[regelnummer] Ende die verman wilde vlien Tirst dat hi Moriane bekinde, Ende hi hem quam so gehinde. (Hi hadden gesien anderwarf) Hem dochte dat hi van vare starf. 3435[regelnummer] Hine conde beroren niet een let. Doe vragede hem her Gariët: ‘Her verman, wat es u gesciet? Bi Gode, het es om niet, Gi selt ons over voren sciere. 3440[regelnummer] Nu en maket ons niet te dire Ofte dit wert u leste dach. Bi onsen here die vele mach, Waer af eest dat gi u ontsiet? Dit en es die duvel niet; 3445[regelnummer] Hine sach noch nie die helle. Laetten in, hets min geselle, Dat radic u wel gereet.’ Doe moestijt doen, al waest hem leet; Hi sach hine mochte bat gescien, 3450[regelnummer] Hine mochte ontlopen no ontflien. Ende als hine hadde in sinen boet, Moriane, die was harde groet, Daer hi sere af was vervaert, Ende hi gesceept hadde sijn paert, 3455[regelnummer] Dat harde starc was in scine, Staken si scep vander marine Ende seilden in ter zeeward. Die verman was sere vervard, Alse die waende sijn verbeten. 3460[regelnummer] Alse Moriaen was geseten Dedi af sinen stalijn hoet: Doe waende die verman wesen doet, Ende versuchte harde gedichte; Doe hi sach Moriaens ansichte 3465[regelnummer] Waendi dat geen kersten ware. Gariët vrachdem doe om niemare,
[pagina 145]
Ofte daer ridders waren leden, Daer die een af hadde bescreden Een roet ors, ende rode wapine, 3470[regelnummer] Ende een ander die hadde in scine Des conincs Arturs teken an; Oft hijs hem iet berechten can, Dat hijt doe dor sine bede, Oft hire iet sach oft ne dede, 3475[regelnummer] Hi souts hem weten groten danc. Die verman seide: ‘En es niet lanc Dat icse hadde in minen boet: Die een riddere hadde wapine roet Ende een roet ors oec mede, 3480[regelnummer] Ende dander was gewont ter stede, Ende hadde oec Arturs teken an; Ende ic kinne wel,’ seide die verman, ‘Die ridders die getekent sijn Met Arturs tekene: gi sijt in scijn 3485[regelnummer] Oec sijn riddere, donct mi an desen. Si wilden beide over wesen, Ende ic vorese ane dander lant, Dat hen was wel ombecant, Dat hordic wel an hare sprake; 3490[regelnummer] Ende si dochten mi tongemake Harde sere; in weet wat meende. Ic sach dat die een weende Dat hem die trane wel gedichte Lipen over sijn ansichte. 3495[regelnummer] Ende doe icse brachte banderside, Die riddere diere was om blide Vrachde mi oftic iet ware vroet Waer daer ene hermitage stoet Daer een hermite woende in. 3500[regelnummer] Doe wijsdict hem mer no min.’ Dus voren si met deser tale Sprekende van hen beiden wale, Toter wilen ende ter stonden Dat si dat sant vonden. 3505[regelnummer] Doe wiesde hen die verman Dien wech te vaerne van dan Al daer die hermitage stoet, Ende maecte hen des weges vroet. Dus liten si den verman bliven, 3510[regelnummer] Die grote bliscap ginc driven
[pagina 146]
Dat hire quite was met eren. Dus voren wech die heren Toter wilen dat si geraecten Daersi der hermitagen genaecten. 3515[regelnummer] Si quamen daer sise staende vonden: Si beetten neder ende bonden Haer orsse alle beide daer voren, Ende ripen datment mochte horen: ‘Laet in! ter goder wilen ontoe!’ 3520[regelnummer] Die garsoen quam ter porten doe Ende vrachde hen wies si begerden, Ende oft hen enege saken deerden Dies si berecht wilden wesen. Her Gariët sprac binnen desen 3525[regelnummer] Ende bat den knape dor genade, Datmen heme spreken dade Den hermite ende Acglavale. Die bode keerde metter tale Daer hi den hermite ende Acglavale vant, 3530[regelnummer] Ende seide hen daer altehant Dat hi twee ridders hadde vernomen, Die daer waren ter porten comen: ‘Deen was een scone man, Ende die wapine die hi droech an; 3535[regelnummer] Ende also was die ander mede, Maer sine wapine ende sine lede Ende dat icker an gemerken mochte Was vele swarter, dat mi dochte, Dan enech roet oft atrament. 3540[regelnummer] In weet niet oft gine kent Oft iet wet van haren saken. Si seiden dat si u gerne spraken: Si baden mi sere alle beide Dat ic hier quame ende u seide.’ 3545[regelnummer] Acglavale, diet wonder dochte, Ginc ter porten so hi best mochte, Ende sijn oem, die clusenare, Die hem volgede oppenbare. Acglavael sach ut ten wikette, 3550[regelnummer] Ende ward geware van Gariëtte, Die heren Waleweins broder was; Ende hi bedachte hem wel das, Dat hi behorde tArturs hove, Ende hi werdech was van groten love;
[pagina 147]
3555[regelnummer] Al was hi niet so wel becant Alse Walewein, sijn broder, achter dlant, Hi ware starc riddere ende coene Ende vernaemt van groten doene. Deen groette den anderen als hine sach. 3560[regelnummer] Her Gariët sprac: ‘Die vele mach, Here, moet u eren ende minnen Ende alle die met u sijn daer binnen.’ Acglavael sach op Moriane Ende mercte sere sine gedane, 3565[regelnummer] Ende pensde sere in sijn gedochte Wat riddere dat wesen mochte Om dat hi was also gedaen. Ende Moriaen ginc bi hem staen Ende vrachde hem oft hem iet gedochte 3570[regelnummer] Dat hi heren Lancelote sochte, Ende dat hi in Morianen quam, Daer hi ene joncfrouwe vernam, Dier hi gaf sine trouwe, Ende hadde te done metter joncfrouwe, 3575[regelnummer] Ende dat hi omt soeken van haer sciet. Hi vrachde ofts hem gedachte iet, Ende gaf haer sine trowe te pande Ende voer alsoe uten lande Ende seide hi soude wederkeren 3580[regelnummer] Tharen vromen, tharen eren, In Moriane, soe hi irst mochte. Echt vrachdi oft hem gedochte. Acglavael die antwerde hen Ende seide: ‘Her riddere, ic ne ben 3585[regelnummer] Die gene niet dies loechenen wille; Maer ic hebbe selden geweest stille. Ic sochte Lancelote enen tijt: Daer na haddic onlange respijt Doen ic minen broder brachte te hove, 3590[regelnummer] Daer hi in ward van groten love; Ende doen hi riddere was gedaen Moestic met hem ene vart bestaen, Dier hi niet wilde laten achter; Want hi wilde wreken den lachter 3595[regelnummer] Die onsen vader was gedaen Over menech jaer, seldi verstaen.
[pagina 148]
Minen broder was doen weten Dat onse viande hadden beseten Ons erve, dat ons soude sijn bleven, 3600[regelnummer] Daer si onsen vader ute verdreven: Dit wildi wreken ende sparen niet, Ende hier ombe haddewi menech verdriet Eer wijt weder conden ontfaen; Doch hebwi soe vele gedaen 3605[regelnummer] Dat wijt weder hebben vercregen, Ende hebbense alle doet geslegen Die onse lant hadden beseten. Maer dat ic der joncfrouwen hebbe beheten Daer af sijn leden vele der jare 3610[regelnummer] Dat ic geloefde te comene thare, Dat heeft mi noetsake gedaen. Nu eest mi an min oude gegaen, Ende hadde noet dat ic mi bedochte Vortmeer ende bi rade wrochte; 3615[regelnummer] Ende ic ben die gene die nine weet, Ende mi es die waerheit ongereet Oft si leeft ofte ne doet, Daer gi af sprect, ic bens niet vroet.’ Doen antwerde heme Moriaen: 3620[regelnummer] ‘Ic salre u meer af doen verstaen: Si es min moder, ende noch leeft Die gene die uwe trowe heeft; Ende gi, here, sijt mijn vader. Wildi hier af lien algader 3625[regelnummer] Dor ende dor mine bede So dodi wel ende hoveschede. Gi wont mi met uwen live An hare, die gi sout hebben te wive, Haddi gehouden uwe gelof. 3630[regelnummer] Nu sijt wel bedacht hier of, Oft gijs wilt lien ofte ne doet; Ende maect mi der talen vroet. Doe gi sciet van mire moder, (Noch salics u maken vroder) 3635[regelnummer] Si droech mi, al ne wist sijs niet. Dus sijn, here, die saken gesciet.’ Acglavael antwerde doe hem: ‘Bi Gode, her riddere, ic bem
[pagina 149]
Die wel geloeft dat gi sprect; 3640[regelnummer] Ende datter joncfrouwen an mi gebrect, Dat icse hebbe dus bedrogen Ende mine vorwerden gelogen, Hieraf willic minen mesdade Noch beteren bider Gods genade. 3645[regelnummer] Ic sal noch haer hulde gewinnen: Gi sult comen met mi hier binnen Met minen oem ende minen broder. Si selen ons des wel maken vroder Alsi horen onser beider sprake. 3650[regelnummer] Wi selen wesen wel te gemake.’ Doen ontede hi dat wiket. Elker herten mochte sijn te bet, Die de redene hadde verstaen Hoe Acglavael ende Moriaen 3655[regelnummer] Hen onderhelsden ende custen; Elker herten mochs te bat lusten, Die hadde gesien ende gehort Hare ende hare word; Ende ho vrindelijc met minnen 3660[regelnummer] Si alle drie gingen daer binnen, Daer men hars nam gode ware. Acglavael vertelde daer nare Sinen oem ende Perchevale Altemale in warre tale 3665[regelnummer] Sine dinge, ende gincse nomen, Ende hoe dat daer sijn sone es comen. Alse dit Perchevael hadde verstaen Men sach soe blidelike ontfaen Enen riddere alse Perchevael dede 3670[regelnummer] Sinen neve aldaer ter stede, Ende die clusenare also wale. Die bliscap entie scone tale, Diemen daer den riddere togede, Ende hoemen om haer gemac pogede 3675[regelnummer] Ende om hen te dienne te danke Van sulken ate, van sulken dranke Alsi daer consten doe gewinnen, Ende diesmen vinden mochte daer binnen! Dies avons ende waser niet el 3680[regelnummer] Dan grote bliscap ende spel,
[pagina 150]
Die deen vanden anderen maecte. Ende tirst datten heren vaecte Gingen si slapen, alsmen daer plach, Tot datmen verbaren sach den dach, 3685[regelnummer] Ende tes die sonne scone sceen. Die ridders lagen onder hen tween Langer dan dermite dede, Die sine getide ende sine gebede Hadde gelesen ende gesongen 3690[regelnummer] Van dat die dach was ontsprongen Tot dattie heren op waren gestaen Ende hadden haer cleder ane gedaen. Doe sprac Moriaen tsinen vader, Als gi moget horen allegader, 3695[regelnummer] Ende seide: hi wilde danen riden, Ende gerne wist hi, sonder striden, Oft hi wilde comen tsire moder, (Dies so wildi wesen vroder) Ende doen al dat hi hare behiet, 3700[regelnummer] Doen hi achters van haer sciet, Dor Gode ende dor sine doget; Ende hi hem daer mede verhoget. Hi telde hoe si moesten derven Van haren lene, van harre erven, 3705[regelnummer] Dat haer quam van haren vader: ‘Het was hare ontwiest algader Bider wet vandien lande; Nochtan was haer meer die scande, Dan die scade die si coes, 3710[regelnummer] Dat haer sone hiet vaderloes, Ende si niet en conde betogen Noch gebringen vor ogen Dien rechten barsculdegen man, Die mi an haren live wan.’ 3715[regelnummer] Doen seide Acglavael, sijn vader: ‘Ic sal u berechten al tenegader Al ut ende ut hoet met mi staet, Ende secgen u al minen raet. Nu geloeft mi wel van desen, 3720[regelnummer] U en sal niet gelogen wesen Alse vele alse van enen worde.’ Alse Moriaen die tale horde Antwerdi weder sinen vader, Hi lovet wel also algader.
[pagina 151]
3725[regelnummer] Dus bleven daer alle met vlite Ende dageden metten hermite. Doe die dinst was gedaen Si waren vele bat ontfaen Van al datmen volbringen mochte, 3730[regelnummer] Al leidicker an mine gedochte, Dan ic u wel gesecgen can. Moriaen sprac sinen vader an: Hine wilde achterlaten niet Dat heme sijn vader behiet 3735[regelnummer] Dat hine berichten soude Van dat hi begerde ende woude; Ende vermanes echt sinen vader, Dies hem vroet maecte algader, Ende seide dat hem te voren quam 3740[regelnummer] In enen droem, daer hijt vernam, Dat hi reet al enen dach Dat hi anders nine sach Dan wildernesse ende wout Ende scone bome menechfout. 3745[regelnummer] Bi wilen so docht mi mee Ondertiden hagel ende snee; Bi wilen docht hem dages heet, Soe dat hi hadde menech leet; Bi wilen sach hi sonnescijn claer: 3750[regelnummer] Bi willen demsterheit daer naer. Ende hi sach achter dien foreesten Lopen alretiren beesten. Ende liede oec, jonc ende out, Sach hi gaen achter dwout. 3755[regelnummer] Dit dochte hem in drome al. Maer hine hadde niet tgeval Dat hi iweren ware comen Daer hi herberge hadde genomen Binnen algader deser stonde. 3760[regelnummer] Tirst dat naecte den avonde Doen dochte mi dat ic sach, Doe hem verdonkerde die dach, Enen toren staen gewracht, Diemen met engere cracht 3765[regelnummer] Lichte niet mochte gewinnen; Maer hine mochter geen dore an kinnen
[pagina 152]
Alse ane andere torre staet. Binnen desen sach hi enen graet Harde hoge opward gaen, 3770[regelnummer] Ende ene dore daer tenden staen: Alse hoge alse ene kerke, Ende van harden diren gewerke Dochte hem die dore wesen. Al ware een siec, hi mochte genesen 3775[regelnummer] Vander claerheit van daer binnen, Diemen daer sach ende mochte bekinnen, Die dochte hem hemelrijcs genoet. Ende elke trappe was gulden roet Die daer ane den graet stoet. 3780[regelnummer] Doe pensdi in sinen moet, Op dattie trappen waren so goet, Hi souder op setten sinen voet, Ende soutse tellen altemale, Hoe vele datter ware bi getale, 3785[regelnummer] Dat hi daerna versecgen mach Dat hi dat grote wonder sach. Doe hire sestech was leden Ende hi op dandere soude sijn getreden Doe en sach hire ene niet 3790[regelnummer] Van allen die hi beneden liet, Sonder die gene daer hi op stoet, Ende die hi hadde onder den voet; Ende boven hem sach hi negene. Doe docht hem die dore vanden stene 3795[regelnummer] Wel wesen vort alse hoge Alsmen scieten mochte met enen boge. Dus mocht hi vort no weder. Doe sach hi vor hem ter eerden neder Staen serpente ende wilde beren, 3800[regelnummer] Gelijc oft sine wilden verteren, Ende hadden die kele wide ontaen, Gelijc oft sine souden ontfaen, Ende gaepten wide metten monden Oft sine gerne hadden verslonden. 3805[regelnummer] Si dochten hem na heme haken. Hi sager slangen ende draken, Die alle sagen opward. ‘Met dat ic dus ward vervard Gebrac mi die trappe mede, 3810[regelnummer] Ende ic viel neder daer ter stede,’
[pagina 153]
Daer hi sach onder gene draken; Ende vanden groten ongemaken Ward hi ontwake ende sliep nemme. Die droem dede hem herde wee, 3815[regelnummer] Daer heme dit te voren quam. Doe was hi erre ende gram, Ende hine wiste wat dat spelde Den droem die hem vertelde; Maer sijn herte seide hem te voren 3820[regelnummer] Dat hem smerte ende groten toren Ende daertoe groet arbeit naecte. Sint geviel dat hi geraecte Daer hi vant enen vroden clerc, Ende hi vertelde hem dit werc 3825[regelnummer] Dat hem te voren was comen. Ende alsi die redene hadde vernomen Ende verstaen oec harde wale, Soe verteldi heme altemale Van onsen lande clein ende groet: 3830[regelnummer] Dat wi daer omme in groter noet Ende in vresen souden wesen Eer wi weder quamen te desen; Want die borge starc waren sere Ende machtech was elc here, 3835[regelnummer] Daeromme seidi ons die dinge, Dat mi ende minen broder sonderlinge Dese dinc souden werden te sure. Oec seidi ene andere aventure Van minen broder Perchevale 3840[regelnummer] Ende vanden spere ende vanden grale; Dat die guldine trappe al daer Theilege grael ware vorwaer, Ende dat Perchevael dat soude hulpen winnen, Ende sterven soude dan daer binnen. 3845[regelnummer] Dus maecte hijs mi vroet. Ende die dore die daer stoet, Ende die graet desgelike, Dat betekent oec hemelrike; Ende dlicht datter was binnen, 3850[regelnummer] Daer met mochtment bekinnen. Ende die trappen die daer lagen Betekenden Perchevaels dagen,
[pagina 154]
‘Dat secgic u hier sekerlike, Elke enen dach, oft ene weke, 3855[regelnummer] Oft int inde ene maent: Dies sijt seker ende nine waent, Also lange sal hi leven Ende dan sal hi slives begeven; Ende dat u die trappen gebraken 3860[regelnummer] Dor uwe sondelike saken: Gi ward welna over comen Ende had u sonde niet genomen. Ende die beren ende die draken Ende die slangen die daer haken, 3865[regelnummer] Dat was teken, wetet wel, Sekerlike ende niwent el, Die duvle waenden u hebben vonden Tharen dele in uwen stonden Ende gevoert ter eweliker hellen.’ 3870[regelnummer] Dus ginct die meester vertellen Hem algader sinen droem, Ende hiter hem op nemen goem Ende werken bi vroden rade, Haestelike ende niet te spade; 3875[regelnummer] Hi soude hier onlange sijn, Want het naecte sinen fijn. ‘Live soene,’ seide Acglavael, ‘Doe liet min broder tspere ende tgrael Ende die aventuren die hi sochte, 3880[regelnummer] Ende quam hier so hi irst mochte Te minen oem den hermite, Ende cleetde hem met sinen abite Dor dat mi die clerc dit seide. Dus siwi hier nu allebeide, 3885[regelnummer] Ende min broder heeft hem begeven Om te beterne sijn leven; Ende ic ben oec nu ongesont, Want ic was toter doet gewont Ende gequetst ende gefrotsiert, 3890[regelnummer] Soe dat mi die macht falgiert, Ende gaet mi nu an min gesonde. Dus blevic hier nu ter stonde Met minen broder, met minen oem, Om dat si mins souden nemen goem,
[pagina 155]
3895[regelnummer] Ende ic min ziele met hen beware. Ende gi wilt datic met u vare Tuwer moder in Moriane? Nu benic wel in enen wane Daer te varne, waer ic genesen. 3900[regelnummer] Ander sake en es te desen, Ic vore gerne met u daer, Dat mogedi weten overwaer, Om u ere ende te beterne u scame, En ware datic die doet nine name; 3905[regelnummer] Maer ic hebbe tgelove soe goet Op minen oem, die es soe vroet, Dat hi mi vor Gode sal verdingen, Ende te sire bliscap bringen. Nu merct, sone, onser beider vromen 3910[regelnummer] Nadien dat mi nu es comen Ende na dat gi cont verhoren, Gelijc dat ic u seide te voren. Geraet mi dbeste nu algader: Nadien dat ic ben u vader 3915[regelnummer] Soe sidijt sculdech te done wel, Soe wie die sake vore gevel Tuscen mi ende uwer moder.’ Moriaen seide doe: ‘Waric vroder Dan gi, ic rider toe geerne: 3920[regelnummer] Maer mi staet wel tontberne Dat uwen live mochte deren ende scaden. In can u anders niet geraden Dan gi hier blieft toter stonde Dat gi hebt weder u gesonde. 3925[regelnummer] Die coninc Artur es gevaen, Ende sijn lant es bestaen Ende sere bracht onder dnet: Hier es sijn neve her Gariët, Die met mi al hier es comen, 3930[regelnummer] Ende daer ic die warheit an hebbe vernomen. Ic sal met hem te hove riden Dor sine ere, ende daer ontbiden Tot dat gi sijt gans ende gesont, Ende sal weder keren hier ter stont 3935[regelnummer] Alsic wane dat gi genesen sijt daer of Ende hout mire moder haer belof, Dats u God danke ende ment u prijst; So worde mire moder weder gewijst
[pagina 156]
Tgoet dies si es onteerft, 3940[regelnummer] Ende des si lange heeft gederft. Ic sal varen ende gi sult bliven Daer u al goet mote becliven. Ic sal hulpen der coninginnen. God late mi sulken lof gewinnen, 3945[regelnummer] Dat hare te baten moet comen Ende mi teren ende te vromen! Ic sal keren, des sijt gewes, Alsic wane dat tijt es, Ende uwes gedinken alse mins vader.’ 3950[regelnummer] Des dancten si Moriane algader. Hen dochte doe die beste raet Dien hire to gaf na dien dat staet. Gariët ende oec Moriaen Baden Perchevale, sonder waen, 3955[regelnummer] Dat hi mede mochte varen Die coninginne hulpen bewaren Ende den coninc Arture verloesten, Ende sijn lant hulpen vertroesten. Hi dede hen daeraf doe een belof, 3960[regelnummer] Wils hem sijn oem geven orlof. Doen baden sijs den oem al daer, Ende Acglavael baets oec daer naer Soe vele, dattie oem dede. Done sachmen nie te gere stede 3965[regelnummer] Blider liede dan si waren, Dat Perchevael mede soude varen. Dus namsi orlof ende voren danen. Nu latic dese ende sal vermanen Hoet met Lancelote es vergaen, 3970[regelnummer] Die dat dier wilde doet slaen.	[tekstkritische noot]Vs. 3377 moge, lees mogen. [tekstkritische noot]Vs. 3419 maer. J vraagt of men niet over moet lezen; lees liever: voer. [tekstkritische noot]Vs. 3449 hine, lees hemne. Vs. 3456 scep, J: tscep. [tekstkritische noot]Vs. 3583 vlg. hen, ben, J: hem, bem. [tekstkritische noot]Vs. 3625 dor ende dor, J: dor haer ende dor. [tekstkritische noot]Vs. 3658 hare ende hare, J: hare tale ende hare. Vs. 3668 sach soe, J: sach nie soe. Vs. 3679 ende lees en. [tekstkritische noot]Vs. 3745 mi, J: hem. Vs. 3750 willen, lees wilen. Vs. 3761 mi dat ic hem, J: dat hi. [tekstkritische noot]Vs. 3818 moet denkelijk aldus worden gelezen: ‘Die droem, dien hi hem vertelde.’ [tekstkritische noot]Vs. 3862 Ende, J: En.

Vorige Volgende

V. [Hoe Moriaen sinen vader ende sinen oem vant.]

V.
[Hoe Moriaen sinen vader ende sinen oem vant.]