Den Nederduytschen Helicon

Maer al wast dat ick bestondt sulck een inreden daer in te brenghen, dat en was niet ter oorsake, dat (d' andere al te samen stille zijnde) ick behoefde over al mijn ooghen te slaen, of mijn ooren te weynden, om te sien of te luysteren, van wat kant dat wederomme wat vermakelijcks voort komen soude: want daer hadde alreede eenen begonnen met een stercke bewijsreden te bevestighen, dat of den Mensche traut ofte niet, zijn doen beraut hem. Ende verhaelde dan oock, dat in het Huwelijck ghelegen is minsame soeticheydt, oft wreede bitterheyt, wenschende hem ende elck nochtans daer te komen: ende begonde alsoo.

Nieu Jaer-groet.

EEn Jonghelingh voortijts eens Aristotel // vraegde,
Oft raetsaem waer oft niet, een wijf te trauwen // hier:
Waer op hy niet en sprac, twaer raetsaem so 't wel // slaegde:
Maer, welc van tween ghy doet, 'tsal u berauwen // schier:
Traut ghy, de moeylijckheyt van't jonge vrauwen // dier
U lastigh vallen sal, en om verdraghen // swaerlijck:
Oock onghetraut, ghy sult seer swaer verdauwen // 't vier
Der eensaem woedigheyt, door lust behaghen // waerlijck,

[p. 292]

 

Dees antwoort is wel vreemd, die 't hert maeckt graegh en // vaerlijck,

 

Om 't Houwelijck t' aengaen, een ongewisse // saeck,

 

't is voorspoet, vreugt en troost, oft droeve plagen // baerlijc,

 

Als blinden slaet na 't ey, een vreemde misse // raeck,

 

Een aerdtschen lusthof soet, of: Baselisse // draeck,

 

Dus my en yeder Mensch, ick wensch dees aertsche // soete

 

Volkomen levens lust, voor doots onslisse // baeck,

 

Voor knagings fel onrust, voor een nieu-jaersche groete.

     Lust boven Konst.