Neerlandia. Jaargang 26

Waardeering.

Naar aanleiding van het feit, dat verscheiden studenten uit het Verbond traden, schreef de Kamper Courant in zijn no. van 7 Juni:

Het Algemeen Nederlandsch Verbond gaat zijne studentenafdeelingen verliezen. De studentenafdeeling te Amsterdam werd reeds in Februari j.l. opgeheven, o.m. omdat van de ruim duizend Amsterdamsche studenten slechts een twintigtal tot het Verbond toegetreden was.

Het is vermoedelijk weer mee een uiting van het aan onzen volksaard eigen particularisme: altijd iets anders willen dan een ander! Er zal natuurlijk ook toe hebben meegewerkt het verschil in opvatting omtrent de taak van het Verbond. In de hoofden van eenige vooraanstaande studenten wordt de groot-Nederlandsche gedachte vuriger gekoesterd dan in het meer nuchter voelende Bondsbestuur, hetwelk toch met veel lust en met veel succes zijn werk doet. Men ga de jaargangen van Neerlandia maar na. Enkel voor wat daarin te lezen staat, mogen de leden het Bondsbestuur hartelijk dankbaar zijn. Ook voor den band, waarmee, door dit Bondsblad en door Hullebroeck's mooie lied:

Geen macht vernielt het stamgevoel,
Dat door ons harte zont,

het Algemeen Nederlandsch Verbond de Nederlanders in de heele wereld omvat. Mét Vlamingen en Zuid-Afrika-

[p. 88]

ners. Zooals het aan het hoofd van Neerlandia's jongste aflevering nog eens wordt herdacht met een paar versregels van Lovendaal:

Reikt over grens van zee en land
Elkaar de trouwe broederhand
En dient van ziel en zin gelijk,
Groot-Neerlands geestelijk Koninkrijk.

Wij vinden het jammer, dat de studenten zijn uitgetreden. Om de aderlating welke er uit volgt voor de Verbondsbeurs, terwijl wij, sympathiek staande ook ten opzichte van den Dietschen Bond, toch steeds dankbaar kunnen gedenken en telkens daarvoor nieuwe stof vinden, wat het Algemeen Nederlandsch Verbond voor ‘Groot Neerlands geestelijk Koninkrijk’ heeft gedaan, doet en blijft doen!