Virginie Loveling. †
Nog voor het jaar 1923 ten einde was gespoed, had de Vlaamsche letterkunde het verlies te betreuren van een harer voornaamste figuren, de bekende schrijfster Virginie Loveling, o.m. vermaagschapt aan Cyriel Buysse en wijlen de Professoren Paul Fredericq en Mac Leod.
Zij werd geboren in 1836, kreeg met haar twee jaar oudere zuster een door en door Vlaamsche opvoeding in het stadje Nevelle en beoefende reeds op jeugdigen leeftijd de dichtkunst. Potgieter waardeerde haar verzen, welke ook in Nederland bekendheid verwierven.
We herinneren aan:
Daar was een grafje gedolven,
De scholieren stonden er rond ....
en het ‘Liedje mijner Kindsheid’:
Het harte boeit en tooit,
Blijft eeuwig in 't geheugen,
Na 1870 hebben de gezusters zich echter voornamelijk op proza toegelegd. Vele novellen van hare hand verschenen in Vlaamsche en Nederlandsche tijdschriften, waarin zij volgens Max Rooses de waarheid gadesloegen ‘met onbevangen blik maar niet met onbewogen gemoed.’ De novelle zette zich weldra uit tot den roman, vooral toen Virginie na het overlijden van haar zuster in 1879 zich te Gent vestigde Haar meest gelezen roman: ‘Een dure Eed’, werd bekroond in den vijfjaarlijkschen prijskamp voor Nederlandsche letterkunde (tijdvak 1889-1894).
Verschillende onderscheidingen vielen Virginie ten deel. Zoo werd zij o.m. benoemd tot lid van de Leidsche Maatschappij der Letterkunde en van de Vlaamsche Academie, het Willemsfonds bood haar in 1882 haar borstbeeld aan en zij werd ridder in de Leopoldsorde, welke ambtelijke onderscheiding in 1920 gevolgd werd door het commandeurskruis der Kroonorde. Te Gent werd een straat naar haar genoemd en een Lovelingkring gesticht en een Gentsche bloemkweeker noemde een nieuwe witte azalea naar de gevierde schrijfster.
Hoe de Vlamingen kunnen huldigen, blijkt wel uit het voor haar aangerichte feest op 28 April 1912. Een ontzaglijke stoet van vereerders nam er aan deel. Zij werd op het Stadhuis gehuldigd, ontving een gouden gedenkpenning, werd bevorderd tot officier in de Leopoldsorde en H.M. de Koningin der Nederlanden vereerde haar het ridderkruis der Oranje-Nassau-orde.
Onze tijd stelt andere eischen aan letterkundige kunst, maar wat Virginie Loveling in de dagen der kindsheid van de Vlaamsche Beweging voor de geestelijke ontwikkeling van haar volk heeft gedaan, blijft van onschatbare waarde.
In de geschiedenis dier ontwikkeling zal haar naam altijd een eereplaats blijven bekleeden.
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd