Neerlandia/Nederlands van Nu. Jaargang 114

[p. 13]

Economie
Lia Roefs
Internationale havensamenwerking noodzakelijk voor gezamenlijke langetermijnvisie

Wij horen steeds meer dat de havens willen samenwerken: dat zij Nederland en zelfs West-Europa als één havengebied willen zien - zo wordt dit deel van de wereld ook door het verre buitenland (bv. door de Chinezen) ervaren. De havens willen regels en tarieven afstemmen op elkaar en complementair zijn aan elkaar. Ieder doet datgene waar hij het beste in is. Maar wie heeft de regie daarover? Wie regelt de bovenregionale zaken? Dat is eigenlijk te belangrijk om aan havenbedrijven alleen over te laten; de havens zijn immers cruciaal voor onze economie en voor werk.

Lia Roefs, lid van de Tweede Kamer en woordvoerder Verkeer en Waterstaat namens de Partij van de Arbeid

De binnenvaart is veruit de beste manier om grote hoeveelheden goederen betrouwbaar, veilig, schoon en uiterst efficiënt te vervoeren. En zeehavens kunnen een cruciale rol spelen in het bevorderen van transport via de binnenvaart. De nationale zeehavenbeheerders werken al op verschillende terreinen samen, bv. veiligheid, duurzaamheid, security en scheepsafval. Het is van belang dat er verdergaande samenwerking komt op meer terreinen.

Havenalliantie

Tot op heden heeft het Rijk meer samenwerking gestimuleerd door het oprichten van de Havenalliantie. Dat is een nationaal samenwerkingsverband tussen de havenbeheerders van Amsterdam en Rotterdam en het ministerie van Economische Zaken, Verkeer en Waterstaat, en Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening en Milieu. Het doel van de alliantie is te komen tot een gezamenlijke visie op de toekomst van het havennetwerk in de Randstad en Nederland. Uiteraard moet de situatie in de Nederlandse havens goed zijn en is afstemming van samenwerking op regionaal niveau via de Havenalliantie nodig. Maar het netwerk zal verbreed moeten worden. Het is niet voldoende om het denken over de toekomst van het havennetwerk te beperken tot Amsterdam en Rotterdam en andere regionale zeehavens, Den Helder, de Eemshaven, Harlingen en Vlissingen.

Over de eigen grens heen kijken

Samenwerking in Nederland is mooi, maar de havens van Antwerpen, Zeebrugge en Oostende liggen in feite zo dicht bij Rotterdam, dat het wellicht tijd wordt om ook nauwer contact te zoeken met de Belgische havens en met elkaar om de tafel te gaan zitten om een langetermijnvisie te ontwikkelen. Hierbij moet duidelijk zijn wie de regie heeft. Het is leuk dat op nationaal niveau iedereen in de Havenalliantie met elkaar zit te praten en dat er drie ministeries bij zitten, maar wie heeft de doorzettingsmacht? Vanuit het Rijk mag er stevige druk en stevige aansturing zijn om te komen tot internationale samenwerking. Het gaat mij niet om het verhaal van de derde verdieping van de Westerschelde. Die vindt plaats. Maar wát, als er straks wellicht ideeën opkomen voor een vierde verdieping?

Denk groot en denk aan de toekomst!

Het is jammer te moeten constateren dat het kabinet zich tot dusver alleen richt op de samenwerking tussen de Nederlandse havens en geen langetermijnvisie opstelt voor internationale havensamenwerking om te voorkomen dat er straks weer een beroep



gedaan wordt op een historisch verdrag, terwijl niemand ziet hoe wij ooit een vierde verdieping kunnen realiseren.

Belgische en Nederlandse havens kunnen ook complementair aan elkaar zijn, kunnen nog veel meer afstemming zoeken. Bovendien wordt van samenwerken iedereen beter. Bij een goede taakverdeling is iedereen gebaat. Denk bijvoorbeeld aan samenwerking tussen Vlissingen, Antwerpen en Zeebrugge. Het is zaak te blijven inzetten op internationale havensamenwerking. De Nederlandse regering hoort daarbij in eerste instantie het voortouw te nemen. ‘Denk groot en denk aan de toekomst!’ moet daarbij het motto zijn.