|
| |
Hiernaer volcht van den Kerstinen: Artuer.
Van den drie Joden laten wy staen
Ende sullen teener ander redenen gaen
Dat zweert droughen met eeren
Ende eeren waren boven eereen (sic).
Wetteghe Kerstine ende stout,
485[regelnummer]
Die stonden naer der zielen behout.
De eerste was Artuer van Bertaengen,
Die alle die liede benorden Spaengen,
Al tWalsche, Duutsche, al tVriessche marke
Noereweghe, Zwaven ende Denemarke,
490[regelnummer]
Van der berghe toter zee.
Ja, grote ruesen, dats noch mee,
Haddi ghedwonghen, seit de geeste,
Dat hem weken alle de meeste;
De Yersche dwanc hi, ende de Scotte
495[regelnummer]
Met hem lietti niemene spotten, ,
Hi ne keeret metter hant.
| |
| |
Rycoene, den ruese, den wigant,
Hadde ghemaect van conincs baerde
500[regelnummer]
Eenen roc naer hem ghenende,
Ende an den coninc Artuer sende
Dat hi hem sonde sinen baert mede,
Hi soudene door sine weerdichede
Boven allen baerden setten;
505[regelnummer]
Dien slouch hi doot, sonder letten,
In eenen wijde als de deghen.
Alse bi hem waren ghesleghen
Ruesen, die hem beiden dorsten,
Die slouch hi doot, sonder vorsten.
510[regelnummer]
De Nedersassen quam up hem strijden,
Die Vriesen heeten nu by tiden,
Ende wilden hem Bertaengen afwinnen;
So machtich waren si int lant binnen
Dat si sinen oem ende sinen vader
515[regelnummer]
Grote perse daden algader.
Die bestont hi met stouten moede
Ende scoffierde se als de die vroede,
Sodat eene van haren scaren
Up eenen berch was ghevaren,
520[regelnummer]
Die beede stijf was ende hoech,
Als volc van noede voer hem boech.
Nu hadde Artuer, als wi horen,
Marien, der Moeder Gods, vercoren,
| |
| |
Ende had se binnen sinen schilde
525[regelnummer]
Doen scriven, de heere milde,
Ende riep se an, tsiere noot.
Sijn ghelove was vast ende groot
530[regelnummer]
Artuer warp den schilt upt hoeft
Ende riep, alse die gheloeft,
Met luder stemmen: "Ave Marie!"
Ende hem volchde sine partie.
535[regelnummer]
Theenen upganghe met eeren groot
Ende hevet Vriesen ende Sassen ontdaen
Sodat si alle de vlucht bestaen
Ende rumden Bertaengen, tlant
Dat men nu heet Inghelant,
540[regelnummer]
Ende worden tslants verdreven;
Doe keerden si, ende behilden dleven.
In sinen tiden, als ic goeme,
Was int keyserike te Rome
Keyser Leeuwe te diere hueren,
515[regelnummer]
Die bi den rade der senatueren
Sinen bode an Artuer sende
Ende ontboet hem met ghenende
Dat hi den Roemschen rike versette
Alle die scade ende de lette,
550[regelnummer]
Ende hi den Bertaenschen tribuut
| |
| |
Tachterstel betaelt, ende streker huut
Ende dat hi wedergheve de lande
Die hi ghetrect heeft in sine hande,
Of men salne ten naeste jare
555[regelnummer]
Versoucken met orloghe zware.
Artuer sette hem met ghewelt
In Bourgoingen dach ende velt.
Doe voer hi voort in Amoriken,
Dat nu Bertaengen het sekerlike,
560[regelnummer]
Ende slouch daer eenen ruese doot,
Lijf jeghen lijf die zeere was groot,
Die eene joncvrouwe hadde vercracht
Ende ghedoot met siner macht
Voort es hi te Parijs ghevaren
565[regelnummer]
Soutelike (sic) met siner scaren,
Ende vant daer eenen Romain echt
Die daer ontfinc tRoemsche recht.
Daer vacht hi jeghen, ter selver wile,
570[regelnummer]
Ende slouchen doot ende verwan;
Felloen hiet dieselve man.
In Bourgoengnen voer hi voort,
Daer ghesciet grote moort.
De Romeinen worden hem onderdaen,
575[regelnummer]
Ende Lucius, die hadde ontfaen
| |
| |
Van den keyser Leeuwe een groot heere,
Dat verslouchi in de weere;
Ende meneghe coninghe ende graven,
Die Artuer balsemde met groter haven
580[regelnummer]
Ende daernaer te hove sende
Ende screef den Romeinen teender schende:
"Sulc tribuut, van sulken doene,
Hebbic betaelt an huwe baroene."
Doe quam hem mare dat Mordreit,
585[regelnummer]
Sier suster zone, hem Bertaengen ontseit,
Ende dat hi hadde te siner hant
De Vriessche Sassen int lant.
Doe keerdi ende slouchene doot
Ende scoffierde dat eere groot.
590[regelnummer]
Selve ontfinc hi een dootwonde;
Doe, gaf hi up, ter selver stonde
Eenen sinen neve, yet Constantijn
Dat lant ende de croene sijn.
Int jaer Ons Heeren, min no mee,
Voor hem vant men kerstin negheen,
Die sijns ghelike in duechden scheen.
|
|
Auteursrecht onbekend