Van den neghen besten (lange versie)

Godefroet.

Nu willic u den derden nomen,
Den hoesschen ende den vromen,
Den heleghen Kerstin ende ghetrouwen.
Hi ne hadde noit scult van vrouwen,
Suver was hi in al sijn doen,
Ende van daden harde coen;
Want hi vercoende de vervaerde,
Die heleghe, wise Godevaerde,
Doutste van sente Yden sonen,
Ustaes sone, sgraven van Boenen,
Die men heet Godefroet van Beljoen,
Die in wighe was een lyoen
Ende in wandelinghe als een lam,
Daer noit arem man toe ne quam,
Hi ne schiet van hem blide ende vro.
Ende doe ten tijden waest also
Dat dadt lant van over meere

[fol. 183r]

655

Al stont in der heidene weere;

 

Niet een dumael van den lande

 

En stont in der heidene (l. Kerstine (?)) hande.

 

Te Rome stont oec so aefs

 

Dat de keyser Heynric ende de paefs,

660

Die men hiet Gregorius Hildebrant,

 

Zwaerelike waren anders viant,

 

Ende daernaer de paeus dander mede

 

Vaste hilden de pijnlichede;

 

So dede de paeus Alexandre,

665

Die na desen was die andre,

 

Die quam te Cleermont in Averne

 

Ende gaf, over zee te vaerne,

 

Crucen en aflaet van allen sonden,

 

So wie dat de vaert bestonden

670

Alse om dlant van den Heleghen Grave

 

Den heydenen weder te winnene ave.

 

Doe nam dat cruuse menich man;

 

Het scheen dat God sinen ban

 

In de weerelt hadde ghegheven

675

Ende dat elc haten soude sijn leven

 

Ende hemselven werpen onder voet

 

Om tlant, daer God in sijn bloet

 

Sturte om onse zalichede;

 

Ende tvolc wart er al in roere mede,

680

Rudders, cnapen, wijf ende man.

 

Van hemlieden wart Godeveert dan,

[fol. 183v]

 

Hertoghe van Lottrike ende van Beljoen,

 

Ghemaect hoeftman ende baroen,

 

Ende hi vercochte erve ende lant

685

Dat noch Ludeke es ghenant;

 

Ende van Beljoen heeft hi den schat

 

Verdaen in meneghen zwaren pat.

 

De stoute rudder ende vrye

 

Trac metten sinen door Hongherien,

690

Door Bulgurie ende Grieken mede,

 

Door Constantinoble, de rike stede,

 

Waest den coninc lief of leet.

 

Over sente Joris arm hy leet,

 

I (sic) Capadocien in sente Amants lant,

695

Daer voer hi dore als een wigant

 

Ende wan Anthiocen, de rike stede;

 

Persen wan hi, ende Meden mede,

 

Daer hi ghedoechde menich last

 

Eer hijt ghewan, het was so vast:

700

Daer slouchi theenen slaghe ontwe

 

Eenen ruese in Bellonc, no min no mee.

 

 

 

Van danen voer hi, ende tvolc met hem

 

Om te winnene Jherusalem,

 

Ende heeft Jherusalem beleghen,

705

Met meneghen stouten deghen,

 

Dat hi vechtender hant wan

 

Dat men ten carteelen in ran.

 

Alst al in liep om winnen

 

So ne wildijs niet beghinnen,