Nieuw Vlaams Tijdschrift. Jaargang 35

[p. 438]

Anoniem
Vlaamse fabels 8

Het Vlaamse bedrijfsleven

De ‘vervlaamsing van het bedrijfsleven’ was, enkele jaren terug, een vaste roffel op de ‘Vlaamse grieventrommel’. Intussen is er een boel veranderd. Wie de zaterdagkrant openslaat, vindt daarin geen ‘geranten’, ‘comptables’ en ‘commis-voyageurs’ meer, maar is wat daarvoor in de plaats gekomen is, zoveel beter?

In de personeelsgids van De Standaard van 16 april 1983 staat geen enkele Franstalige advertentie meer, zelfs geen tweetalige. Wèl staan er een zevental exclusief in het Engels gestelde personeelsaanvragen in het blad. De firma Estée Lauder International, ‘world leader in exclusive cosmetics’, kijkt uit naar een ‘Senior Auditor’. Hun personeelsdirecteur (pardon: Personnel Director) woont overigens in de Nijverheidsstraat in Oevel. Een paar bladzijden verder zoekt een verder anoniem blijvende ‘Multinational Company’ naar een kandidaat voor ‘A Senior Position within the financial department’. Andere firma's vragen naar een ‘Assistant Controller’, een ‘Electrical Engineer’, een ‘Spare Parts Administrator’ en een ‘Accountant’. Ook is er een vacature voor een ‘Programme Director’, wiens nationaliteit er niet toe doet, als hij maar vloeiend Engels en ‘at least one European language’ spreekt. De ‘Personnel Officer’ van deze firma, ene Mrs. Vanderlinden, woont in de avenue des Arts van de stad Brussels, dezelfde stad trouwens waar een ‘International Advertising Agency’ een ‘General bookkeeping and secretarial work (m/f)’ begeert, die in tegenstelling met onze programmadirecteur tenminste vier talen moet kennen.

Misschien ben ik een ouderwetse zak als ik het onbehoorlijk vind dat internationale firma's eentalig in het Engels adverteren (notabene in een krant die avv-vvk in haar schild voert). En misschien is het een handige zet van die adverteerders om hun vacatures in een vreemde taal te stellen: zo zullen tenminste geen

[p. 439]

boerenlullen voor de desk van Mrs. Vanderlinden hun opwachting maken.

Verderbladerend merken we evenwel dat de Engelse ziekte ook elders, in Vlaamse advertenties, opduikt. Zo vragen de industriële brandersystemen Maxon een; ‘edp manager’. De kandidaten dienen hun sollicitatie te sturen naar de heer N.E.H. Becher, die zichzelf angliciseert tot ‘managing director’. Nu ja, Maxon is een internationale onderneming. Een Amerikaans luchtje zit er ook aan die ‘belangrijke financiële instelling gevestigd in Antwerpen’, die een ‘financial accountant’ zoekt, ‘vertrouwd met Amerikaanse boekhoudsystemen’. Moeten wij de ‘internationale financiële instelling’, die twee ‘applications analysts-programmers’ vraagt, welke ‘cobol en/of assembler of een andere macro-language beheersen, indien mogelijk in een on-line groep’, niet dankbaar zijn om hun Nederlandse advertentie? Dergelijke firma's hebben het natuurlijk te druk met het draineren van hun cash-flow van het ene belastingsparadijs naar het andere om zich het hoofd te breken over de taal van de landen die zij van hun geld ontlasten. Trouwens, het Amerikaanse Data General doet echt wel zijn best. Deze onderneming heeft ‘sales engineers’, ‘field service engineers’ en ‘systems engineers’ nodig, die zich respectievelijk bezig moeten houden met ‘mainframes’, ‘hardware apparatuur’ en ‘bench marks’. Voor wie dit Nederlands niet zou begrijpen, voegt de advertentie er aan toe dat de ‘systems engineers’ de ‘sales engineers ondersteunen en komplekse systemen konfigureren, problemen identificeren en optreden als “troubleshooter”’. (Ik hoop uit de grond van mijn hart dat met dit laatste niets is bedoeld in de aard van de ‘troubleshooting’ van itt in Chili anno 1973.)

Wat ik echter niet begrijp is waarom een ‘belangrijke nationale commerciële onderneming in elektronische komponenten’ (whatever that may be) een ‘office manager’ nodig heeft. Noch waarom de Belgische zuivelfabriek Lacsoons een ‘brand manager’ behoeft, vooral niet omdat de gesprekken met de heer Schepens van Dynamic Training Foundation zullen ‘doorgaan’ in de ‘burelen’ van de firma in Rotselaar. En wat zullen die andere Belgische firma's

[p. 440]

aanvangen met hun ‘Export-Manager’, hun ‘Process-Engineer’, hun ‘Product Manager’ en hun ‘Cost Hunter’?

Ja, wiens brood men eet, diens woord men spreekt. Gelukkig is er nog dat middelgroot textielbedrijf uit de regio Gent dat gewoon een burgerlijk ingenieur als technisch directeur zoekt. Jammer genoeg moet deze man ‘textiel-minded’ zijn, ‘met feeling voor de shopfloor’. Vlamingen: een slavenvolkje.