Nieuwe verhandeling vande hoofsche welgemanierdheyt

[p. 113]

XI. Hoofdstuk.
Van 't gene op een Baal waar te nemen is.

INdien men door eenig onvoorzien voorval in een Vergaderinge, of op eenig Baal geraakt, moet men voor alle dingen naukeurig weten, ik zeg niet, om te danssen, maar de regelen van danssen, en van de betamelykheid, welke waargenomen moet worden na de plaats, daar men is (want zy is niet overal dezelfde) en niet missen in de minste zaak, die ons te doen staat.

By zo verre men danssen kan, moet men dat doen, zo men verzogt word, om niet eigenzinnig te zyn: maar zo men in die oeffening maar een geringe bequaamheid heeft, moet men zich niet laten voorstaan de meester te zyn, nog zich inwikkelen in zulke danssen, die men gantschelyk niet, of niet dan onvolmaaktelyk kent.

Indien men niet scharp van gehoor is, moet men zich gantsch niet inlaten tot danssen, al schoon men de passen

[p. 114]

zeer wel verstond. Het is een belagchelyk schouwspel, een persoon buiten de hoogte of laagte der toonen te zien danssen. Een yder gekt met hem, om dat, indien hy zich niet heeft konnen wachten van op het Bal te komen, hy zich had konnen verschoonen van te danssen, met een zeer diepe eerbewyzing te doen aan de Juffrouw, die hem verzocht had om te danssen, na dat hy haar in 't midden van de Zaal geleid had. Maar men moet haar ook van te voren met een groote eerbiedigheid bekend gemaakt hebben het ongenoegen, 't geen men heeft wegens niet te konnen danssen; op datze geloven mag, dat het uwe onervarentheid, en niet eenige versmading of luyheid is, die oorzaak zyn van uwe weigeringe.

Indien men eyndelyk met geweld, en om zich vermaak aan te doen, ons wilde nootzaken om te danssen, moet men het niet af-slaan: want het is veel beter gevaar te loopen van een kleyne onwillige beschaamtheid, om anderen te behagen, als van verdacht te zyn dat wy uit verwaantheid niet willen danssen: en in zulk een gelegentheid

[p. 115]

moet men de Juffrouw bidden, dat zy uit medelyden goedvinde, eenige dans te danssen, die wy best kennen, en daar na vrymoediglyk. en op ons best, dezelve danssen.

Gedanst hebbende, moet men de Juffrouw weder op haare plaats geleiden, en een andere nemen, lettende, wanneer men weder verzocht word, het de Juffrouw te betaalen, die ons allereerst verzogt had, indien het gebruik van de plaats, daar men is, zulks toelaat. Het is ook niet geoorloft, de plaats, of de stoel van de genen, die danssen, in te nemen.

Men moet ook waarnemen, dat, indien men onder vermomde Personen is, het een onbeleeftheid zou zyn, iemand te noodzaken om zich te ontdekken tegen zyn wil en dank: zelfs de hand aan zyn mom-aangezicht te slaan. In tegendeel is men verpligt nog meerder beleeftheid te bewyzen aan vermomde, als aan andere Menschen: want dikwils steken onder de mom-aangezichten Personen, aan welke wy niet alleen beleeftheid, maar zelfs eerbiedigheid, schuldig zyn.