Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
Logo DBNL Ga naar de homepage
Logo DBNL

Hoofdmenu

  • Literatuur & taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • Collectie e-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Periode
    • Middeleeuwen
    • Periode 1550-1700
    • Achttiende eeuw
    • Negentiende eeuw
    • Twintigste eeuw
    • Eenentwintigste eeuw
De Nieuwe Belgische Illustratie. Jaargang 2 (1885-1886)

Informatie terzijde

Titelpagina van De Nieuwe Belgische Illustratie. Jaargang 2
Afbeelding van De Nieuwe Belgische Illustratie. Jaargang 2Toon afbeelding van titelpagina van De Nieuwe Belgische Illustratie. Jaargang 2

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave

Downloads

PDF van tekst (60.12 MB)

Scans (1363.93 MB)

ebook (52.94 MB)

XML (2.92 MB)

tekstbestand






Genre

proza
poëzie
non-fictie

Subgenre

tijdschrift / jaarboek


© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

De Nieuwe Belgische Illustratie. Jaargang 2

(1885-1886)– [tijdschrift] Nieuwe Belgische Illustratie, De–rechtenstatus Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd

Vorige Volgende
[pagina 289]
[p. 289]

[Nummer 37]

In de goede week.



illustratie
aan den voet des kruises, naar f. de rohden.


De Lijdensweek is weer daar, - de week, die aanvang neemt met den zegetocht van Palmzondag en eindigt met de heerlijke doodsoverwinning van Paschen. Maar tusschen die beide jubeldagen ontrolt zich het goddelijke drama van het Verlossingswerk in zijne donkere somberheid, aangrijpender, verhevener en vruchtbaarder voor de menschheid dan de vervoerendste en stralendste verheerlijking. De Kersmis heeft zijn Gloria, het Paaschfeest zijn Alleluia, maar de Goede Vrijdag heeft zijn Miserere. De dolende, die niet geroerd wordt bij de Kribbe, de heiligste en teederste herinnering aan de dagen van onschuld zijner kindsheid; de dwalende, die uit zijne verdorvenheid niet opgeheven wordt door de Verrijzenis, die plechtige waarschuwing voor zijne hoogere bestemming; - die zondaar, als hij nog eenig geloof bezit, wordt eens getroffen door het beeld van den God-mensch aan het kruishout. Als een goddelijke magneet rijst het boven de menschheid, door het Kruis uit de diepste zedeloosheid en barbaarschheid opgewekt, om met zijne heilige aantrekkingskracht volken en menschen voor het zinken in den immer verleidenden afgrond der dierlijkheid te behoeden. Niet alleen het zinnebeeld van den heiligsten der godsdiensten, maar de lichtbaak der beschaafde maatschappij en het heil van elk harer leden dient in het Kruis begroet te worden.

Dit denkbeeld schijnt de stift van Tofani bestierd te hebben, toen hij zijn Christus aan het Kruis teekende. De Heiland rijst daar over dat grenzenlooze landschap inderdaad vol majesteit op als de zegenbrengende Beheerscher der gansche aarde.

F. de Rohden leidt ons in zijn tafereel aan den voet van het kruis en laat ons daar de gedenkwaardige groep aanschouwen, die alleen den goddelijken Martelaar tot het einde toe getrouw gebleven was.

Zinrijk vertegenwoordigt dit heilige drietal den arbeid, de smart en het berouw aan den voet des kruises, zooals zij zich door alle eeuwen heen daar bevinden zullen. Als Joannes putten alle weldenkenden hunne kracht uit het sterkende kruis in het volbrengen hunner zending hier beneden. Als Jezus' Moeder in haar onnoembaar wee, zal elke smart steeds onweerstaanbaar door het kruis aangetrokken worden, evenals Maria-Magdalena daar het toonbeeld blijven zal voor elken schuldige, die door zijn leedwezen van den Goeden Meester genade wil verwerven.

[pagina 290]
[p. 290]

Diep roerend heeft de talentvolle kunstschilder F. de Rohden dit laatste tafereel voorgesteld uit het goddelijk drama, waarvan de beroemde Fransche meester Paul de la Roche door zijn Christus in den hof van Olijven het voorspel zoo ideaal schoon afmaalde. De verhevene woorden: ‘Vader, als het mogelijk is, laat dan dezen kelk van Mij gaan; doch niet Mijn, maar Uw Wil geschiede,’ schijnen den beschouwer als tegen te vloeien van de lippen dier hemelsche figuur, die daar in doodsangst bij het naderen van het verschrikkelijk lijden neergeknield ligt.

Eene verzachtende tegenstelling met deze zieltreffende tooneelen uit de Lijdensweek biedt ons de reproductie van het prachtig, wit marmeren Mariabeeld, door den talentrijken Hollandschen beeldhouwer F. Stracké, voor de kathedraal van Haarlem vervaardigd en dat door de kenners als een meesterstuk onzer moderne godsdienstige kunst geroemd wordt.


Vorige Volgende

Footer navigatie

Logo DBNL Logo DBNL

Over DBNL

  • Wat is DBNL?
  • Over ons
  • Selectie- en editieverantwoording

Voor gebruikers

  • Gebruiksvoorwaarden/Terms of Use
  • Informatie voor rechthebbenden
  • Disclaimer
  • Privacy
  • Toegankelijkheid

Contact

  • Contactformulier
  • Veelgestelde vragen
  • Vacatures
Logo DBNL

Partners

Ga naar kb.nl logo KB
Ga naar taalunie.org logo TaalUnie
Ga naar vlaamse-erfgoedbibliotheken.be logo Vlaamse Erfgoedbibliotheken