De Nieuwe Belgische Illustratie. Jaargang 8

[p. 200]

Bij de Platen.

De pastoor van Bazeilles. -

Een aangrijpend tafereel, dat ons opeens verplaatst te midden der gruwelen van den vreeselijken worstelstrijd in 1870. Welke ook de aanleiding mocht geweest zijn tot den oorlog en wie de schuld droeg van Frankrijks vernedering, het Fransche volk vroeg er niet naar, maar vloog als één man te wapen om den dierbaren geboortegrond te verdedigen. De liefde tot het vaderland smoorde alle politieke verdeeldheid; de voorstanders der nieuwe orde van zaken, zij die den gevallen keizer trouw gebleven waren, en die, welke het aloude koningschap terug verlangden, allen sloegen de handen in elkaar, en dezelfde katholieke geestelijkheid, door de republikeinsche regeeringsmannen zoo vaak als ‘de vijand’ uitgekreten, toonde de heldhaftigste vaderlandsliefde.

de graftombe van keizer frederik ii.

Het krachtig optreden van den pastoor van Bazeilles vormt een der treffendste episoden uit den oorlog. Bazeilles is een klein dorpje in het departement der Ardennen dicht bij Sedan. Na den aftocht der regelmatige troepen, maakten op den 1en September de Beieren er zich van meester, ondanks den wanhopigen wederstand der bevolking, die onder aanvoering van haar beminden en trouwen herder den vijand poogde af te slaan. De moedige pastoor had een geweer gegrepen, dat een gesneuvelde uit de hand gevallen was, en zijn toog opschortende, snelde hij zijn parochianen vooruit, om met hen den machtigen vijand het hoofd te bieden. Helaas, die heldenmoed strekte slechts om de Duitsche krijgers te verbitteren, en bloedig wreekten zij zich over den ondervonden tegenstand.

Een kattenpartijtje. -

Dat katten soms zeer luidruchtige concerten kunnen geven is van algemeene bekendheid, maar gewoonlijk kiezen zij daartoe het nachtelijk uur en vergenoegen zich met den open hemel tot concertzaal en een dak als estrade voor het orkest. Onze teekenaar heeft echter de aardigheid gehad, ze tot een muziekuitvoering bijeen te brengen in een heusche concertzaal, waar een der muzikale beestjes parmantig aan de piano zit, terwijl een ander poesje daarbij haar sentimenteele trillers uitgalmt. Een zestal katten en katers van geposeerden leeftijd hoort met kennersoor de mauwende voordracht aan, terwijl een groepje minder muzikaal ontwikkelden, tegen den zachten divan neergevlijd, gemoedelijk zit te keuvelen. De heer des huizes begroet juist een pas binnengetreden gast, dooor een welgedanen livreiknecht binnengeleid, en wanneer de genoodigde muziekliefhebbers straks misschien hun stemmen vereenigen tot een algemeen koor, dan is het te verwachten dat het hoogste lied zal weergalmen:

Solch een Lied das Stein erweichen,
Menschen rasend machen kann.

De graftombe van keizer Frederik II. -

Tot den kring van kunstenaars, waarmee de vroeg gestorven keizer Frederik zich zoo gaarne omgaf, behoorden in de eerste plaats de beeldhouwer Reinhold Begas en de bouwmeester J. Raschdorf, en wie weet welke verwachtingen de kunstlievende vorst nog op het talent dier beide mannen had gebouwd voor de uitvoering der groote kunstwerken, waardoor hij zijn regeering dacht te vereeuwigen. Nu hebben beide kunstenaars hun krachten vereenigd, om de laatste rustplaats des beminden keizers te sieren.

Te Sanssouci. tegen de schilderachtig in het groen verscholen Vredeskerk, waar koning Frederik Wilhelm IV begraven ligt, verheft zich thans de kunstvolle ronde tempel, dien Raschdorff voor den neef van dien vorst naar zijn eigen aanwijzingen bouwde.

In dien tempel wordt de sarcophaag geplaatst, waarvan onze gravure een afbeelding geeft. Reinhold Begas leverde het ontwerp tot dit kunstwerk, dat in de marmergroeven van Carrara in het ruwe uit den steen gehouwen, thans te Berlijn onder toezicht van den beroemden beeldhouwer wordt voltooid.

Misschien hebben de grafteekenen der koningskapel te Granada, die de Duitsche kroonprins op zijn veelbesproken reis naar Spanje bezocht, invloed gehad op de vorming van het postament, welks zijvlakken gelijk daar met verheven-beeldwerk versierd zijn, terwijl een hoekfiguur, hier de Pruisische adelaar, de reeks zijfiguren afsluit.

Heel modern daarentegen is de opvatting van de treffende vorstengestalte, modern zoowel in de behandeling van het kleed dat over de architectonische lijnen afhangt, den rijk met heraldische figuren gesierden kroningsmantel, als in het weergeven der kleeding en van de heele gestalte.

De keizer schijnt te slapen, het hoofd rust op het kussen, en onder e schouders en over het lichaam vormt de neerhangende mantel een rijke drapeering, terwijl de handen over den lauwerkrans en den veldheerstaf gekruist zijn. Door vereerders van den held is een palmtak over de gestalte uitgestrekt. Een uitdrukking van vrede ligt over het geheele kunstwerk, dat Begas' meesterschap om in zijn beeldwerken een diep innige stemming, een schilderachtige eenheid van toon te leggen, weer in volle kracht doet uitkomen.

De sarcophaag herinnert, zoo niet in bijzonderheden, dan toch in zijn kunstrijk geheel aan dien van Christian Rauch voor koningin Louise en koning Frederik Wilhelm III in het mausoleum te Charlottenburg, aan welks voeten thans keizer Wilhelm I ligt begraven.