De Nieuwe Belgische Illustratie. Jaargang 17

Bij de Platen.

Gezicht op Freiburg. -

Freiburg in Zwitserland, waarvan de gravure op onze eerste bladzijde een schilderachtig hoekje te zien geeft, ligt bijna zeshonderd meter boven den spiegel der zee, op een schiereiland, door de Saane gevormd. De oude, onregelmatig gebouwde stad, waaraan haar ligging hoog boven de rivier, de talrijke poorten en torens, kerken en kloosters een eigenaardig romantisch karakter geven, bestaat uit dr e deelen: de benedenstad in het dal der rivier, aan beide zijden der Saane, hoofdzakelijk door ambachtslieden bewoond; de oude stad op het plateau van het schiereiland, de zetel der overheid en der stedelijke aristocratie; en de bovenstad, ten westen langs de spoorlijn, het kwartier van handel en nijverheid.

Onze afbeelding vergunt een blik op de oude stad, bekoorlijk door de groenende heuvelen, waartegen de huizen met schilderachtige onregelmatigheid zijn gebouwd, en in het water zilverblank worden weerkaatst. Wij begrijpen de bewondering der beide Freiburgers voor hun mooie stad, en het genot, dat de bezichtiging van het fraaie panorama hun telkens weer oplevert.

Stad en land. -

Hier hebben we een sprekende tegenstelling tusschen de steedsche juffer, die fietst en sigaretten rookt, en de eenvoudige meisjes van het land, die met verbazing luisteren naar al de verhalen van genoegens en uitstapjes, bals en concerten, welke haar deftig nichtje haar opdischt.

Natuurlijk zijn de meisjes vol belangstelling - hoe zou dat bij jeugdige Eva's-kinderen anders kunnen zijn! - maar het zou ons toch verwonderen, als zij haar werkzaam, maar genoeglijk bestaan zouden willen verwisselen voor het bezige nietsdoen en de manachtige uitspanningen van haar geëmancipeerd nichtje. Was dat wel zoo, dan zouden wij het jammer vinden voor de aardige dorpsmeisjes.

In den pruimentijd. -

Wat we hier zien, is een echt landelijk tafereeltje. Alle handen zijn bezig met den pruimenoogst en wat er verder met die smakelijke vruchten moet gedaan worden. Als de oogst zoo overvloedig is alsthans, worden groote hoeveelheden ingemaakt, om in den winter een welkom nagerecht op te leveren. En ook de op fruit verzotte jeugd wordt royaal bedacht, immers:

Aan een boom, zoo volgeladen,
Mist men vijf, zes pruimpjes niet.