tot Jacob ende seiden, dat Ezau hem vriendelic ontfangen woude, ende seiden hem dat hi niet vervaert en waer. Sijn brueder soude hem gemoeten mit 300 mannen. Doe seide Jacob: "Abrahams God, Ysaac mijns vaders God, die mi geseit hevet, dat ic trecken soude in dat lant mijnre geboerten, bescermt mi van die handen mijns brueders, want ic hem seer ontsie, op avontueren dat hi niet en comt ende verslaet mi ende die moeder mitten kinderen. Want God heeft geseit: Hi sel mijn geslacht vermeren gelijc dat sant der see, dat ontallic is." Ende Jacob bleef des nachts rustende ter stede die Betel hiet, daer hi die ladder gesien hadde, die van der aerden tot an den hemel ginc.
Des nachts doe Jacob in sijn gebede was, daer wort hi worstelende jegen enen engel, 3 mans gelijc. Ende die engel quetste Jacob in sinen senen, sodat hi hincte. Doe seide die engel: "Laet mi gaen: het is in der dageraet." Jacob seide: "Ic en laet u niet gaen, tensi dat gi mi gebenedijt." Doe seide die engel: "Hoe is uwen naem?" Doe seide hi: "Ic hiet Jacob." Doe seide die engel: "Gi en selt niet meer Jacob hieten, mer Ysrahel sel uwen naem wesen; dat is te seggen: `een man die God gesien heeft'." Ende die engel Gods gebenedide hem in dieselve stede ende hiet hem dat hi nyement ontsien en soude.
Auteursrechtelijk beschermd