Noordnederlandse Historiebijbel

44 capittel

Doe si gegeten hadden, doe geboet Joseph sinen knechten, dat si hem allen haer sacken vol corens souden doen ende dat si sinen sulveren nap souden steken in die joncste brueders sac. Ende si deden also. Des morgens waren sy vroech op ende reysden mit haren coren ende mit haren ezelen uut der steden. Ende Joseph geboet sinen besorger ende seide: "Volcht die mannen na ende vraecht hem waerom dat si quaet doen voer doechden die hem gedaen is. Want gi hebt gestolen ons heren sulver

[fol. 28va]

nap, daer hi uut plech te drincken. Gi hebt qualic gedaen." Doe seiden die brueders: "Hoe spreect gi ons also toe? Dat gelt dat wi in onsen sacken vonden, dat hebben wi wederommegebrocht uut Canaan. Waerom wouden wi dan nu uut uwes heren huys stelen gout ende sulver? Soect den nap. Onder wien dat gien vint, die sel daerom sterven. Ende wi sellen alle uwes heren eygen bliven." Doe seide die besorger: "Dat sel also gescien; na dier sentencie selt gaen." Ende doe setten si alle die sacken van die ezelen op dier aerden ende elc die dede sijn sac op. Ende men besocht alle die sacken, van den outsten totten joncsten. Ende men vant den nap in Benyamins sac. Doe scoerden die brueders haer cleder van rouwen. Si loeden die ezelen weder mit tarwe ende quamen alle weder in die stede. Ende si quamen voer Joseph, die noch in sijn huus was. Judas ghinc voer tot Joseph mit al sijn bruederen. Ende si vielen voer hem opter aerden ende baden genade. Doe seide Joseph: "Waerom heb gi dit gedaen? Weet gi niet dat ic macht hebbe over al dit lant?" Doe seide Judas: "Here, laet dat kint daer gi den nap onder vont, tot sinen vader trecken. Wy sel\len

[fol. 28vb]

alle u eygen knechten bliven." Doe seide Joseph: "Dat en wil ic niet doen. Die den nap gestolen heeft, die sel mijn knecht bliven. Ende trect gi allegader vry tot uwen vader." Doe seide Judas: "Here, ontfermt onser. Ende ic bid u: hoert mi doch een woert ende en wort niet toornich op uwen knecht, want na coninc Pharo, so ben gi mijn here. Gi vraechde mi voir dese tijt of wi enen vader hadden ende meer bruederen. Doe seide ic: wi hadden enen vader die out was, ende wi hadden enen jongen brueder. Doe begheerde gi onsen jongen brueder te sien. Doe wi dat onsen vader seiden, doe en woude hi hem niet van hem laten sceiden, omdat hi hem in sijn outheit gewonnen hadde. Ende het is sijn enige kint van der moeder ende die moeder is doot. Daerom mint hem onse vader boven ons allen. Mer om honger so heeft hi hem ons mede gegeven. Ic hebbe geloeft op mijn lijf dat kint hem weder te brengen. Ende quamen wi thuus ende dat kint niet en brochten, so soude onse vader van rouwen sterven. Daerom bid ic: laet dat kint varen. Ic sel in uwen dienste bliven also lange als ic leve. Mer ic en come niet thuus, dat kint en comt mede."