Noordnederlandse Historiebijbel

13 capittel

Het is daerna gesciet dat Absalon hadde een scoen suster, die Thamer hiet. Ende si was sijn suster van vader ende van moeder. Ende Amon, Davids outste soen, die creech liefte op sijn suster, sodat hi van lieften siec lach. Ende sy was een scoen maecht ende hi ontsach hem dat hi haer oneerbaerheit tevoren leide. Ende Amon die hadde een vrient, die hiet Jonadap, ende was Davids brueder soen. Ende die seide tot Amon: "Waerom leg gi aldus alle dage te bedde? Waerom en seg gi mi dat niet wat u deert?"

[fol. 138ra]

Doe seide Amon: "Thamar, Absalons suster, die heb ic lief. Ende ic en dar haer geen oneerbaerheit te voren leggen." Doe seide Jonadap: "Blijft leggen opt bedde, gelijc of gi siec waert. Ende als u vader comt ende vant u, so bid hem dat Thamar, u suster, tot u coem ende maec u wat spijs te eten." Amon bleef leggen of hi siec geweest hadde. Ende Jonadap seide tot David dat Amon siec was. Doe quam David tot sinen soen ende vande hem. Doe seide Amon: "Here coninc, ic bidde u, laet Thamer, mijn suster, tot mi comen, opdat si mi wat supens mach maken ende wat etens." Doe sende David om Thamar ende seide tot haer: "Gaet tot Amon uwes brueders huys ende maect hem wat etens, want hi is al siec." Thamer die ghinc tot Amon, haren brueder, in die camer daer hi lach. Ende si maecte hem een supen ende goet dat in een vat ende settet voer hem. Doe en woude Amon niet eten, mer hi seide: "Laet dat volc uut der camer gaen." Doe al dat volc uut was, doe seide Amon tot Thamar: "Brenct mi die spijs die gi gecoect hebt. Laet my wat eten van uwer hant." Doe nam Amon Thamar bi den armen ende seide: "Coemt slapen bi my." Doe seide Thamar: "Lieve brueder, en wilt mi niet

[fol. 138rb]

misdoen ende en wilt dat quaet in Ysrahel niet doen, want doe gi die dwaesheit, so sie gi een die onsalichste man van Ysrahel. Wat sout gi dan totten coninc seggen?" Mer Amon en achte op haer smeken niet ende vercraftese. Ende doe hi sinen wille volbrocht hadde, doe hatede hi Thamar, sijn suster, seer ende meer dan hise tevoren minde. Ende doe seide Amon: "Staet op ende gaet van henen." Doe seide Thamar: "Het is meerre quaet dat gi nu doet tegen mi dan gi mi vercrafte." Mer Amon en hoerde na haer niet. Mer hi riep sijn gesin tot hem ende seide: "Worpt dit wijf uut der camer ende sluyt die doer an haer toe." Die knechten worpen Thamer uut der camer ende sloten die camer na haer toe.

Doe ghinc Thamer vandaen ende screyde ende scoerde haer cleder ende leide assche op haer hoeft. Ende si leide beide haer handen op haer hoeft. Doe seide Absolon, hoir broeder, tot haer: "Heeft u Amon, u brueder, vercraft?" Doe screide Thamar. Doe seide Absolon: "Suster, swijcht ende en verslaet u herte niet." Ende Thamar die bleef van scaemten in Absolons haers

[fol. 138va]

brueders huys. Ende Absolon die en seide tot Amon guet noch quaet, mer hi hatede hem, omdat hi sijn suster vercraft hadde. Ende doe coninc David dat hoerde, doe was hi bedroeft. Mer hi en woude Amon niet bedroven, want hi hem minde, omdat hi sijn outste soen was. Ende twee jaer daerna doe maecte Absolon een convivium ende grote maeltijt ende bat coninc Davids kinderen, sijn bruederen, alle ten eten. Doe ghinc Absolon tot coninc David ende bat dat hi mit hem woude comen eten. Doe seide David: hi en woude hem niet verswaren van dien cost. Doe bat Absolon dat hi Amon, sijn brueder, liet medecomen. Doe seide David: "Ten is geen oerbaer dat Amon medecomt." Doe smeecte Absolon so langhe dat Amon medeghinc. Doe ghinc Absolon ende vergaderde al sijn bruederen ende reden tot sinen hove. Doe Davids kinderen daer over tafel saten ende aten, doe seide Absolon tot sinen knechten: "Gaet ende slaet Amon, minen brueder, doot. Ende en weest niet vervaert: ic neme die saec op my." Ende doe deden die knechten als hem Absolon hiet ende slogen Amon doot. Ende doe stonden al des conincs kinder op ende elc

[fol. 138vb]

greep sinen muyl ende reden vandaen.

Ende eer si thuys waren, so was die boetscap voer David, dat Absolon al des conincs kinderen verslegen hadde. Doe scoerde David sijn clederen ende viel ter aerden. Ende al dat gesin dat bi hem was, die scoerden haer cleder van rouwen. Doe seide Jonadap, Davids brueder soen: "Heer coninc, daer en is niement van uwen kinderen doot dan Amon alleen, want Absolon die hatede Amon, omdat hi sijn suster vercrafte." Ende doe quamen Davids kinderen tot hem. Ende doe screide David ende al sijn kinderen om Amons doot. Ende Absolon die toech tot sijn oudevader Tholomay, den coninc van Gessur, ende bleef daer 3 jaer lanc.