Noordnederlandse Historiebijbel

6 capittel

Daerna doe seiden die prophetenkinderen tot Helyzeus: "Here, dese stede daer wi in wonen, die is ons al te nauwe. Laet ons gaen wonen op der Jordanen. Ende laet ons elc reescap mit ons nemen om hout mede te houden uut den bussche, daer wi een huys of mogen maken in te wonen." Doe seide Helyzeus: "Gaet." Doe seider een van hem allen: "Here, gaet mede mit uwen knechten." Doe seide Helyzeus: "Ic sel mit u gaen." Ende doe ghingen si tesamen op der Jordanen. Ende si hyeuwen daer hout een huys of te maken. Ende een van den kinderen hyeuwen hout bi enen water. Ende die bijl vloech van dat hout int water. Doe riep die jongelinc: "Och armen, mijn bijl is int water gevallen van der steel." Doe seide Helyzeus: "Waer viel die bijl?" Die jongelinc wijsdet hem. Doe nam Helyzeus die steel van der bijl ende streecse ghins ende weder doer dat water ende doe quam die bijl bovendriven. Doe seide Helyzeus tot den knecht: "Neemt op die bijl." Ende die knecht stac sijn hant uut ende nam die bijl uutten water. Ende daer maecten si een woninghe.

Die coninc van Syrien die vergaderde enen raet ende ordineerde hoe dat hi die coninc van Ysrahel beleggen soude ende seide tot sijn gesin: "Tot deser steden

[fol. 179rb]

ende tot dier steden daer sellen wi lagen leggen ende daer sellen wijse vangen." Doe seinde die man Gods een bode tot den coninc van Ysrahel. Die seide tot hem: "Wacht u dat gi tot deser steden niet en gaet, want daer hebben die van Syrien lagen geleit." Doe sende die coninc van Ysrahel volc tot dier stede daer hem Helyzeus wijsde. Ende hi bebolwercte hem daer, sodat hi daer bewaert was. Ende also geschiede den coninc van Syrien anderwerf ende dordewerf.

Doe was des conincs hert van Syrien verstoert, want hi waende den coninc van Ysrahel verlagen ende verslaen, mer hi wort altoes gewaerscuwet. Doe riep die coninc van Syrien sijn gesin tot hem ende seide: "Wie is diegene die mijn woerden aldus melt ende openbaert voir den coninc van Ysrahel?" Doe seide een van sinen knechten: "Here coninc, van u gesin en doet dat nyement, mer die propheet Helyzeus die seit die woerden die gi in uwen raet spreect al den coninc van Ysrahel." Doe seide die coninc van Syryen: "Waer is die propheet?" Doe seide men: "In Dothaim." Doe seinde die coninc daer een groet heer van volc mit wagenen ende mit paerden. Ende si belagen binnen dier nacht die stede.

Des morgens doe was Helyzeus knecht vroech op. Ende hi sach die stede ommebeleggen mit volc, mit wagenen ende

[fol. 179va]

mit paerden. Doe ghinc hi tot sinen heer ende seide: "Och armen, here, wat sellen wi doen? Wi sijn in die stede hier belegen." Doe seide Helyzeus: "En wilt niet vervaert wesen. Daer isser meer mit ons dan mit hem is." Doe bat Helyseus an Gode ende seide: "Here, doet desen knecht sijn ogen op, opdat hi u moghentheit sien mach." Ende God die dede des knechts ogen op. Ende doe sach hi al dat gebercht mit vuerigen wagenen ende paerden.

Ende die van Syryen quamen doe in die stede. Doe bat Helyzeus an Gode ende seide: "Here, ic bidde U: slaet dit volc mit blintheit." Doe maecte God al dat volc blint. Doe seide Helyseus tot die mannen: "Gi sijt al uut den wege. Dit en is die stede niet daer gi wesen sout. Volcht mi: ic sel u den man tonen die gi soect." Ende doe lede hise in Samarien. Ende doe si in die stede waren, doe bat Helyzeus an Gode ende seide: "Here God, doet dese mannen haer ogen op, opdat si sien mogen." Doe dede God haer ogen op. Ende doe sagen si dat si midden in Samarien waren. Doe seide die coninc van Ysrahel tot Helyzeum: "Vader, wil ic al dit volc verslaen?" Doe seide Helyzeus: "Neen, verslaetse niet, want mit uwer machten en heb gijse niet gevangen, mer set hem spijs ende dranc

[fol. 179vb]

voir ende laetse eten ende drinken ende dan tot haren heer trecken." Doe wort die mannen spijs ende dranc voirgeset. Ende si aten ende si droncken ende si ghingen tot haren heer. Ende doe en quamen daer niet meer verspiers int lant van Ysrahel.

Daerna vergaderde Benedap, die coninc van Syryen, sijn volc ende belach Samarien also lange, dat in Samarien groten honger was, sodat men een ezelshoeft coft om 80 swaer sulveren penningen. Ende een vierendeel van een pont duvemissen coft men om vijf sulveren penningen, want dat was haer sout of haer cruyt daer die rijcheit haer spijs mede maecten.

Op een tijt doe ghinc die coninc van Ysrahel ter mueren om die stede te voirsien. Doe quam daer een wijf voir den coninc ende riep mit luder stemmen ende seide: "Here coninc, helpt mi!" Doe seide die coninc: "God en helpt u niet. Hoe soude ic u helpen? Ic en hebbe broet noch wijn. Wat soude ic u dan doen?" Doe seide dat wijf: "Dit wijf die hier staet, die seide tot mi: `Geeft ons u kint, dat wi dat huden mogen eten. Ende morgen so sellen wi mijn kint eten.' Wy hebben mijn kint gecoect ende gegeten. Ende des anderen dages doe seide ic: geeft ons u kint, opdat wi dat mogen eten. Ende nu heeft si haer kint verborgen ende en brenct dat niet voert. Daerom, helpt

[fol. 180ra]

mi." Doe die coninc dat hoerde, doe scoerde hi sijn clederen, daer hi op der mueren stont. Ende doe sach al dat gemeen volc dat hi een haren cleet had an sijn naecte lijf.

Doe seide die coninc: "Dit doet my God. Mer woude Helyzeus, hi soudet wel verbidden. Daerom, hadde ic hem, ic soude hem thoeft ofslaen." Ende Helyzeus was in sijn huys ende voel oude mit hem. Doe sende die coninc van Ysrahel tot hem princen ende boden, omdat hi God bidden soude dat Hijse verloste van dien last daer si mede bedruct waren. Ende eer die boden tot Helizeus quamen, doe seide hi tot die oude die bi hem waren: "Gi en weet niet dat die coninc seide dat hi mi soude doen onthoefden. Daerom, siet voir u, als sijn boden hier comen: sluyt u doer toe ende en laet daer nyement in comen." Ende siet, doe hi aldus stont ende sprac, doe quamen die boden tot hem ende seiden: "Siet, God sent voel quaets op ons ende noch sijn wijs meer verwachtende van Gode."