Oud-Vlaemsche liederen en andere gedichten der XIVe en XVe eeuwen

XI. [Een wijflic wijf vul reinicheden]

Een wijflic wijf vul reinicheden
Heeft die hertze mijn dorsneden
Int upsien harer zoeter figure,
Dat mi dorgaen heift al die leden;
Des ic moet leven in onvreden
Om hare minne, die ic pure
Draghen wille in elke ure.
Wat holpt al haddic haer ghebeden,
Sone acht up mi in gheenre steden;
Want jeghen mi es soe te sture,
Dies es mi hope ende troost ontgleden.
Een wijflic wijf, enz.

Uut alre vruecht bem ic ghetreden,
Want mijn hertze heeft mi onstreden
Ene die zoetste creature.
In wil an niemen el besteden;
Want edelic zijn al haer zeden,
Wie vonde een wijf van beter nature,
Al ghinghe een man de werelt dure.
Een wijflic wijf vul reinicheden, enz.