Oud-Vlaemsche liederen en andere gedichten der XIVe en XVe eeuwen

[p. 209]

CXXVIX. [Ach, lieflic zien, dijn zuetze cracht]

Ach, lieflic zien, dijn zuetze cracht
Haet mir ghebracht
Des meijes vruecht.
Den zuetzen dach vor meyes nacht,
Das mijn ghedacht
Steit so ontwuecht;
In can niet anders sijn verhuecht.

April, dijn hent mir wael becant,
Die haet ghesant
Dijn vrientlic zien so minnentlijch.
Int hertze mijn, das haet gheplant
Vrau Venus brant
Den mey in mich gaer vruechdenrijch.
Mesloont mir das, dats onghelijch,
Want mir das lieflic oghentblijck
Nam hertze ende zin in zijn genuecht.

Ach, lieflijc zien, enz.

Mey, gaer vruechdenrijche tzijt,
Gon mir jolijt
Van haer die mijns...
In vant nye ghein ter werelt weit,
Das seiker zijt,
Die mir so gheil mijn hertze ontzach.

[p. 210]

 

Ach, lieflich mey, des huer ghewein

 

Mijns levens heil,

 

Versmaet zi dan mijn....

 

 

 

Ach, lieflic zien, enz.

 

 

 

Lieflic beild, recht wijflic sceyn,

 

Nu....

 

Dus haet ghewracht....

 

Ende haet gheplant....

 

Int hertze mijn....

 

Daer me ghein....

 

Neimstu mir....

 

Mijns levens....

 

Want ghi allen.....

 

 

 

Ach, lieflic zien, dijn zuetze cracht

 

Haet mir ghebracht

 

Das meijes vruecht.

 

Den zuetzen dach vor meyes nacht,

 

Das mijn ghedacht

 

Steit so ontwuecht;

 

In can niet anders zijn verhuecht.