Oud-Vlaemsche liederen en andere gedichten der XIVe en XVe eeuwen

CXLV. [Laet ons den wert bedanken]

Laet ons den wert bedanken
Der duecht, die hi den gasten doet;
Al hadwi duzent vranken,
Hine gert van ons geen ander goet
Dan dat wi maken frisschen moet.
Wael op,...wael op,
So sinc wir jo,
Met vruechden ho.
God gheve den wert dat hi beghert,
Die aldus blidelijch ghebert,
Ich wenschen tallen vruechden spoet.

[p. 232]

 

Gave ons God alle morghen

 

Dus goeden wert, dus goeden wijn,

 

So ne woldic nimmer zorghen;

 

Want mir betuucht die hertze mijn;

 

Nicht vor waeldoen ende vroilic sijn.

 

Wael op, wael op,

 

So sinc wir jo,

 

Met vruechden ho.

 

God gheve den wert een vroilic jaer,

 

Hi toocht so vruechdenrijch ghebaer,

 

Ich wenschen heil vor alle pijn.

 

 

 

Nu scinc ons van den wine,

 

Ende ghef den wert gheluc en heil;

 

God gheve der vrauwen zine

 

Een vroilic jaer, dat is huer deil;

 

Wi hebben hier gheweist so veil.

 

Wael op, wael op,

 

Nu sinc wir jo,

 

Met vruechden ho.

 

Den wert waer quaet onrecht ghedaen,

 

Die dus sijn gasten can ontfaen,

 

Ich weinschen heil met vruechden geil.

 

 

 

Laet ons den wert bedanken, enz.