Het Overzicht. Collection Complète 1921-1925

Scherzo

I

Door 't hijgende snakken naar nachtkoelte, vertienvoudigde van lengte de broeiënde dag.

Tersluiks, met vluchtige blikken over pen en inktkoker, heb ik van minuut tot minuut het dalen van de zon belet; diep, en vol ijver gebogen op 't blad, om vooral geen aandacht te trekken en 'n geanimeerde diskutie te voorkomen, die haar gang nog vertraagd had,.... als hij nóg trager kon.

Niet zodra was 't pad vrij of de nacht kwam overmoedig aangebeend:'n zwarte dominee met paaiënde zegenings-gebaren en ingetoomde verlossersemfaze.

II

Duizelingwekkende levensvaart - Ontzenuwende beslommeringen - Obsessies van hoge muren en diepe kuilen; obsessies van gesprekken, brieven, drukwerk, artiekels, rekeningen: verwoede stormaanvallen tegen mijn hoofd dat breken gaat...

O, het leven in de stad,... en de permanente strijd in overspanning - offensief en defensief - om niet gehéél te verzinken in een drijfzand van bedrukt papier, handschriften en geldnood.

III

Maar nu:

15 minuten poos.

Het ondoorschijnend dodenlaken over de wanordelike schrijftafel; want alle dagen op dit-zelfde uur speelt ergens in de buurt 'n meisje - ja, 't moet 'n meisje zijn - 'n stukje van Mozart of wat, op haar klavier.

Waar is de stad nu? Waar is mijn laatste ‘ik’? De noten trippelen naar de sterren, de sterren trippelen rond de maan, en de maan zendt al hun groeten gekondenseerd op mijn hand. Wat 'n feest!

Ontbloeit efemeer:

freel serre-bloempje

in m'n zware werkershanden,

'n gedachte aan een lief gelaat...

Aï! 'n treinsireen kan soms zo akelig synies zijn, in de nacht-holte.

M. Seuphor.