‘Le Canari et la Cerise’ door Paul Neuhuys
Tegen 'n dergelik dichtbundeltje ‘ja’ of ‘neen’ zeggen zonder kriterium, zonder onderzoek middel, ware al te gewetenloos. En dan, waarom onverbiddelik zijn? waarom met uitroepingstekens gekritizeerd? waarom het ‘veto’ uit hoge waardigheid of de j'ai le flair van 'n ‘eureka’-uitroep (alhoewel goed wetend dat deze 54 bladzijden niets nieuws doen of zeggen, en alleen maar 'n pogen daarstellen om origineel te schijnen)? - Aldus genoodzaakt van individualisties standpunt uit te gaan, geef ik, zonder gepozeerde flegme, de slotsom van mijn nauwkeurige berekening: drie kwaart-uur blazé-ontspanning in ruil van 'n stinkend briefje van 5 franken.... Op die wijze kan ieder stipt narekenen welke voor hem - positief of negatief - de juiste waarde is van besproken werk. Voor mij is 't onbereikbaar; maar ik heb 'n rijke vriend die, met dit gegeven, wel 10 eksemplaren had gekocht,... had hij mijn resensieeksemplaar niet even mogen doorbladeren.
Indien resenseren niet mijn bedrijf was zou ik hier eindigen, maar het onweerstaanbaar routine-mekanisme sleurt me verder.
Hier en daar 'n mooi gekunsteld zin-deeltje:
Je chanterai: ma mie, ô gué...
tu m'appelleras: vaurien, artiste,
et quand nous serons fatigués d-être gais
nous serons contents d'être tristes.
En nog:
Voici bientôt trois mois que dure notre amour.
Tu juges que ce jeu chiffonne trop tes jupes.
Je te comprends, mais que veux tu, pauvre petite,
nous avons gaspillé nos coeurs en vains baisers
sans leur donner le prix qu'il fallait leur donner.
Zin loze zinnen zonder kop nocli staart:
Auprès de toi, La Palice,
toutes les vérités pâlissent.
Maar de paradoksen met niets meer dan kop en staart en de bedoelde (?) geestigheden zijn overwegend in getal:
Plaisir d'aimer - Malaise
Dont on commence par être aise.
C'est aujourd'hui un vendredi treize,
et j'ai le béguin pour Thérèse.
Un ami me présente sa maîtresse,
A les entendre (mes amis)
on dirait que l'objet de notre génération
c'est de monter la femme et de descendre l'homme.
Een groot deel van 't werkje is: Intelligible aux seuls initiés.
In 't algemeen zonder geprononceerde karaktertrekken: afwisselend ekspressionisties, impressionisties en dadaisties. En nu die woorden er toch staan, moet ik het laatste woord aan de schrijver laten:
Seigneur, ayez pitié des hommes d'aujourd'hui.
Le bruit des voix a remplacé le sens des mots.
... Auto-kritiek? of ‘les présents sont exclus’?
F.B.