De historie van Partinoples, grave van Bleys

Hoe de Grave oorlof¹ begeerde aen de Keyserinne om sijn Moeder ende sijnen Oom te besoecken.
Capittel XII.

Ten eynde van dese twee maenden begeerde Partinoples oorlof aen de Keyserinne om sijn Moeder te besoecken, ende den Koninck van Vranckrijck sijnen Oom, de welcke hem oorlof gaf, ende bereyden een kostelijcke Galeye, daer inne besorghen² alle 't ghene des hem tot sijnder reyse behoefde, hem oock met kostelijcke kleederen ende juwelen versiende. Als dan de Grave van als versien was, is hy met blyschap voorspoedelijck gereyst ten kasteele van Bleys, daer hem sijn Moeder blijdelijcken ontfinck, by de welcke hy dry daghen bleef in grooter ghenoechten, ende sijn Moeder vraechde hem, wat hy by der Vaudoysen maeckte te woonen. Moeder, ick bidde u, seyde de Grave, en noemtse niet Vaudoyse, want ten is geen, maer 't is een vande Edelsten Vrouwen der Werelt, ende wil Godt als de twee jaren vervult sijn, suldy sien dattet geen Vaudoyse is oft vyantsgedrochte, na dien dat ghy haer noch niemant sien en mochte. Sekerlijck Moeder, seyde de Grave, ist dat ghy my voort meer eenich quaet

1 verlof om te vertrekken.

2 waarschijnlijk te lezen: besorghende.

[p. 25]

seght vande ghene die ick meer dan my selve beminne, soo en sal ick nimmermeer voor uwe oogen komen na dat ick van u scheye. Ick bidde u, seyde de Moeder, dat ghy 't my vergheeft heb ic u yet misseyt, ende ick en salder niet meer af vermanen: maer believet u met ons den Koninck uwen Oom te Parijs gaen besoecken. Dat wil ik geerne doen, antwoorde de Grave.