De historie van Partinoples, grave van Bleys

Hoe Partinoples in een Bootken, spelende op de Zee, by fortse¹ van winde ghevoert wert int Mooren lant.
Capittel XXIIII.

Als Uracla wech geweest hadde ontrent tien daghen, ginck de Grave wandelen buyten den Casteele neven den oever der Zee daer hy een kleyn Schipken sach liggen, welck schipken hy siende, tot hem selven seyde: In dit schipken wil ick een luttel gaen roeyen opter Zee, om mijn armen wacker² te maken. Met desen is hy int schipken gegaen, ende de riemen in sijn hant

1 kracht.

2 sterk.

[p. 43]

nemende, bestont te roeyen. Als hy een lange wijle gheroeyt hadt, wert hy om siende, ende sag dat hy verre inden zee was, ende had geerne wederom mettet schipken te lande gekeert, maer den wint waeyde so sterck, dat hy so langer so dieper inde Zee vlote mettet Schipken ende dat hem de baren de riemen uyt der handt sloegen, so dat hy mettet schipken vlieten moeste daer de baren dat dreven, alsoo dat hy in groote perijckel van verdrincken was.

Ten lesten is hy ghekomen ontrent der Mooren lant, niet verre vander stad Damasco [Ciiij, afgesneden], daer Koninck Herman Heere af was, onder de heerlijckheyt¹ des Soudaens van Persen. Als de Mooren dit schipken sagen komen, sijn sy terstont met twee ander schipkens daer aen gevaren, ende hebben den Grave ghevangen gebracht voor den Koninck Herman, die hem terstont in eenen diepen donckeren kercker dede gevangen setten.

1 het oppergezag.

[p. 44]

Nu keeren wij tot Urada, dewelcke als sy in haer kasteel Tenedon quam, terstont haer dienstmaecht na den Grave vraegde, die haer antwoorde: Genadige Vrouwe, ick en hebbe den Grave niet ghesien van dier tijt daer ghy hem den lesten brief sant, ick ducht dat hy hem inder Zee verdroncken heeft. Uracla dit hoorende, maeckte grooten rouwe, desgelijcx ooc Persjes. Ende na sommige dagen is Uracla met Persies totter Keyserinne gereyst: die haer feestelijck ontfinck, niet wetende vande ongheneuchte haers Susters.